GOCHNIEWSKI ALBERT, dziennikarz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 4: Linia 4:
 
'''ALBERT GOCHNIEWSKI''' (6 XI 1936 Warszawa – 26 IX 2019 Gdańsk), dziennikarz sportowy, redaktor naczelny [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]]. W Gdańsku od 1945 roku. Studiował polonistykę (nie ukończył) w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]]. Od 1956 był stałym współpracownikiem redakcji sportowej [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]] (w 1957 nadawał pierwsze audycje sportowe w tej rozgłośni), „Sportowca Bałtyckiego" (poniedziałkowego dodatku do „Dziennika Bałtyckiego”) oraz działu sportowego „Głosu Wybrzeża”. W latach 1966–1969 był redaktorem depeszowym „Głosu Wybrzeża”, w 1969–1971 redaktorem depeszowym [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczorze Wybrzeża”]].<br/><br/>
 
'''ALBERT GOCHNIEWSKI''' (6 XI 1936 Warszawa – 26 IX 2019 Gdańsk), dziennikarz sportowy, redaktor naczelny [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]]. W Gdańsku od 1945 roku. Studiował polonistykę (nie ukończył) w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]]. Od 1956 był stałym współpracownikiem redakcji sportowej [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]] (w 1957 nadawał pierwsze audycje sportowe w tej rozgłośni), „Sportowca Bałtyckiego" (poniedziałkowego dodatku do „Dziennika Bałtyckiego”) oraz działu sportowego „Głosu Wybrzeża”. W latach 1966–1969 był redaktorem depeszowym „Głosu Wybrzeża”, w 1969–1971 redaktorem depeszowym [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczorze Wybrzeża”]].<br/><br/>
 
Od 1972 do emerytury w 1997 pracował w „Głosie Wybrzeża”, gdzie do 1988 kierował działem sportowym, w latach 1988–1990 był sekretarzem redakcji, od października 1993 do 14 VII 1994 i od czerwca do sierpnia 1996 redaktor naczelny. Pomysłodawca plebiscytu na "10 najpopularniejszych piłkarzy Pomorza" i na "Najlepszego piłkarza 50-lecia Wybrzeża". Na emeryturze w 1997 zastępca redaktora naczelnego tygodnika [[GAZETA GDAŃSKA (I) | „Gazeta Gdańska”]], pomysłodawca i wydawca koszykarskiego dwutygodnika „Za Trzy” (1997/1998).<br/><br/>
 
Od 1972 do emerytury w 1997 pracował w „Głosie Wybrzeża”, gdzie do 1988 kierował działem sportowym, w latach 1988–1990 był sekretarzem redakcji, od października 1993 do 14 VII 1994 i od czerwca do sierpnia 1996 redaktor naczelny. Pomysłodawca plebiscytu na "10 najpopularniejszych piłkarzy Pomorza" i na "Najlepszego piłkarza 50-lecia Wybrzeża". Na emeryturze w 1997 zastępca redaktora naczelnego tygodnika [[GAZETA GDAŃSKA (I) | „Gazeta Gdańska”]], pomysłodawca i wydawca koszykarskiego dwutygodnika „Za Trzy” (1997/1998).<br/><br/>
Autor publikacji książkowych ''50 lat KKS Gedania'' (1972), ''75 lat KKS Gedania'' (1997) oraz ''60 lat gdańskiego
+
 
sportu. Ludzie i zdarzenia'' (2005). W 1971 laureat nagrody „Złote Pióro” Klubu Dziennikarzy Sportowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. <br/><br/>
+
  
 
Odznaczony między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] i [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1973), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018). Zasłużony działacz kultury fizycznej (1979).<br/><br/>
 
Odznaczony między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] i [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1973), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018). Zasłużony działacz kultury fizycznej (1979).<br/><br/>

Wersja z 11:53, 29 paź 2021

Albert Gochniewski

ALBERT GOCHNIEWSKI (6 XI 1936 Warszawa – 26 IX 2019 Gdańsk), dziennikarz sportowy, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża”. W Gdańsku od 1945 roku. Studiował polonistykę (nie ukończył) w Wyższej Szkole Pedagogicznej. Od 1956 był stałym współpracownikiem redakcji sportowej Radia Gdańsk (w 1957 nadawał pierwsze audycje sportowe w tej rozgłośni), „Sportowca Bałtyckiego" (poniedziałkowego dodatku do „Dziennika Bałtyckiego”) oraz działu sportowego „Głosu Wybrzeża”. W latach 1966–1969 był redaktorem depeszowym „Głosu Wybrzeża”, w 1969–1971 redaktorem depeszowym „Wieczorze Wybrzeża”.

Od 1972 do emerytury w 1997 pracował w „Głosie Wybrzeża”, gdzie do 1988 kierował działem sportowym, w latach 1988–1990 był sekretarzem redakcji, od października 1993 do 14 VII 1994 i od czerwca do sierpnia 1996 redaktor naczelny. Pomysłodawca plebiscytu na "10 najpopularniejszych piłkarzy Pomorza" i na "Najlepszego piłkarza 50-lecia Wybrzeża". Na emeryturze w 1997 zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Gazeta Gdańska”, pomysłodawca i wydawca koszykarskiego dwutygodnika „Za Trzy” (1997/1998).


Odznaczony między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), odznakami „Za Zasługi dla Gdańska” i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1973), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018). Zasłużony działacz kultury fizycznej (1979).

Ojciec Patryka, absolwenta politologii Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej (2008) oraz komunikacji społecznej i dziennikarstwa na Uniwersytecie Gdańskim (2010), dziennikarza między innymi „Gazety Wyborczej” (2008–2013), Gazety Gdańskiej/Wybrzeze24.pl (2013–2017) oraz Trojmiasto.pl (od 2017).

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim. JMY

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania