KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:1_Kosciol_Matki_Bozej_Krolowej_Korony_Polskiej.jpg|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej, 1940]] | [[File:1_Kosciol_Matki_Bozej_Krolowej_Korony_Polskiej.jpg|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej, 1940]] | ||
[[File:Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej.JPG|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej]] | [[File:Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej.JPG|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej]] | ||
| − | + | [[File: Biuro_parafialne.JPG |thumb| Ulica Polanki 131, klasztor i biuro parafialne]] | |
'''KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ''', Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta [[WEBER CARL | Carla Webera]], profesora [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. W funkcji świątyni parafialnej zastąpił oliwski [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Oliwa) | kościół św. Jakuba]].<br/><br/> | '''KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ''', Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta [[WEBER CARL | Carla Webera]], profesora [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. W funkcji świątyni parafialnej zastąpił oliwski [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Oliwa) | kościół św. Jakuba]].<br/><br/> | ||
Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą (początkowo wysokości 65,75 m, po przebudowie w 1996 – 73,5 m), zwieńczoną ośmiokątnym hełmem z krzyżem. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez [[CYSTERSI | cystersów]] przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131.<br/><br/> | Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą (początkowo wysokości 65,75 m, po przebudowie w 1996 – 73,5 m), zwieńczoną ośmiokątnym hełmem z krzyżem. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez [[CYSTERSI | cystersów]] przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131.<br/><br/> | ||
Wersja z 14:12, 19 wrz 2021
KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ, Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta Carla Webera, profesora Technische Hochschule Danzig, nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. W funkcji świątyni parafialnej zastąpił oliwski kościół św. Jakuba.
Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą (początkowo wysokości 65,75 m, po przebudowie w 1996 – 73,5 m), zwieńczoną ośmiokątnym hełmem z krzyżem. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez cystersów przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131.
Od 1971 kościół i klasztor uznano oficjalnie za filię opactwa szczyrzyckiego. We wnętrzu kościoła przeprowadzono zmiany dostosowujące obiekt do potrzeb kultu (usunięto empory). Do 1 VII 1988 kościół rektorski w obrębie parafii katedralnej ( kościół Trójcy Świętej), następnie parafialny.
| 1920–1933 | Karl Emil Albert Otto (poprzednio zob. kościół św. Jakuba |
| 1934–1945 | Johannes Vorwerg |
| 1945–1953 | Eugeniusz Komasa OCist. (rektor) |
| 1953–1957 | Bronisław Chruślicki OCist. (rektor) |
| 1957–1965 | Władysław Woźny OCist. (rektor) |
| 1965–1967 | Tadeusz Brak OCist. (rektor) |
| 1967–1970 | Robert Szczygieł OCist. (rektor) |
| 1970–1974 | Bogumił Nycz OCist. (rektor) |
| 1974–1977 | Konstanty Piwowar OCist. (rektor) |
| 1977–1989 | Bogumił Nycz OCist. (od 1988 proboszcz) |
| 1989–1991 | Konstanty Piwowar OCist. (proboszcz) |
| 1991–1994 | Zbigniew Giełczyński OCist. (proboszcz) |
| 1994–2012 | Bogumił Nycz OCist. (proboszcz) |
| 2012–2013 | Wiesław Rymarczyk OCist. (proboszcz) |
| 26 VIII 2013 – | Albin Chorąży OCist. (proboszcz) |
