GULIŃSKI JAN, lektor języka polskiego
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Jan_Guliński.jpg |thumb| Jan Guliński, ''Lex et lux Christiana seu Decalogus methodice propositus'' (1638)]] | [[File: Jan_Guliński.jpg |thumb| Jan Guliński, ''Lex et lux Christiana seu Decalogus methodice propositus'' (1638)]] | ||
'''JAN GULIŃSKI''' (z Guliny) (1. połowa XVII wieku), nazywany także Śniatowskim, lektor języka polskiego, teolog i kaznodzieja. W latach 1633–1644 (późniejsze losy nieznane) uczył w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]] i prywatnie w Gdańsku, wprowadzając do nauki języka elementy wiedzy o literaturze i historii Polski. Autor podręcznika ''Fundamentum seu Principium ad politico-polonicum usum recte formandum, exprimendum et loquendum'' (1643). Z pracą dydaktyczną łączyła się zapewne również parafraza dystychów Pseudo-Katona (tytuł oryginału ''Catonis disticha moralis'') ''In praecepta Catonis moralia rithmus polonicus'' (1638).<br/><br/> | '''JAN GULIŃSKI''' (z Guliny) (1. połowa XVII wieku), nazywany także Śniatowskim, lektor języka polskiego, teolog i kaznodzieja. W latach 1633–1644 (późniejsze losy nieznane) uczył w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]] i prywatnie w Gdańsku, wprowadzając do nauki języka elementy wiedzy o literaturze i historii Polski. Autor podręcznika ''Fundamentum seu Principium ad politico-polonicum usum recte formandum, exprimendum et loquendum'' (1643). Z pracą dydaktyczną łączyła się zapewne również parafraza dystychów Pseudo-Katona (tytuł oryginału ''Catonis disticha moralis'') ''In praecepta Catonis moralia rithmus polonicus'' (1638).<br/><br/> | ||
| − | W [[KOŚCIÓŁ ŚW. | + | W kaplicy św. Anny przy [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] głosił kazania, których część opublikował w zbiorze ''Kazania o narodzeniu Syna Bożego i unii personalnej'' (1634). W formie druku wydał także pisma teologicznie, między innymi ''Compendium theologicum Victoria per natum, mortuum et resuscitatum Christum'' (1635), ''Lex et lux Christiana seu Decalogus methodice propositus'' (1638), ''Pisorym na list powszechny Jakuba s. Apostoła'' (b.r.), oraz wiersze okolicznościowe, gratulacyjne i żałobne.<br/><br/> |
Przypisuje się mu (choć istnieją wątpliwości) autorstwo dwóch sztuk teatralnych: ''Tragedii uciesznej albo Komedii dworskiej o pijanicy, co królem był'' (wystawionej w 1638 podczas [[JARMARK ŚW. DOMINIKA | Jarmarku św. Dominika]] w [[RATUSZ STAREGO MIASTA | Ratuszu Starego Miasta]]) i [[TRAGEDIA O BOGACZU I ŁAZARZU | ''Tragedii o bogaczu i Łazarzu z Pisma świętego wyjętej i nowo wierszem opisanej polskim, Jaśnie Wielmożnemu Senatowi Gdańskiemu dedykowanej i przypisanej in honorem roku 1643 miesiąca stycznia dnia 22'']]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Przypisuje się mu (choć istnieją wątpliwości) autorstwo dwóch sztuk teatralnych: ''Tragedii uciesznej albo Komedii dworskiej o pijanicy, co królem był'' (wystawionej w 1638 podczas [[JARMARK ŚW. DOMINIKA | Jarmarku św. Dominika]] w [[RATUSZ STAREGO MIASTA | Ratuszu Starego Miasta]]) i [[TRAGEDIA O BOGACZU I ŁAZARZU | ''Tragedii o bogaczu i Łazarzu z Pisma świętego wyjętej i nowo wierszem opisanej polskim, Jaśnie Wielmożnemu Senatowi Gdańskiemu dedykowanej i przypisanej in honorem roku 1643 miesiąca stycznia dnia 22'']]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:09, 19 wrz 2021
JAN GULIŃSKI (z Guliny) (1. połowa XVII wieku), nazywany także Śniatowskim, lektor języka polskiego, teolog i kaznodzieja. W latach 1633–1644 (późniejsze losy nieznane) uczył w Gimnazjum Akademickim i prywatnie w Gdańsku, wprowadzając do nauki języka elementy wiedzy o literaturze i historii Polski. Autor podręcznika Fundamentum seu Principium ad politico-polonicum usum recte formandum, exprimendum et loquendum (1643). Z pracą dydaktyczną łączyła się zapewne również parafraza dystychów Pseudo-Katona (tytuł oryginału Catonis disticha moralis) In praecepta Catonis moralia rithmus polonicus (1638).
W kaplicy św. Anny przy kościele św. Trójcy głosił kazania, których część opublikował w zbiorze Kazania o narodzeniu Syna Bożego i unii personalnej (1634). W formie druku wydał także pisma teologicznie, między innymi Compendium theologicum Victoria per natum, mortuum et resuscitatum Christum (1635), Lex et lux Christiana seu Decalogus methodice propositus (1638), Pisorym na list powszechny Jakuba s. Apostoła (b.r.), oraz wiersze okolicznościowe, gratulacyjne i żałobne.
Przypisuje się mu (choć istnieją wątpliwości) autorstwo dwóch sztuk teatralnych: Tragedii uciesznej albo Komedii dworskiej o pijanicy, co królem był (wystawionej w 1638 podczas Jarmarku św. Dominika w Ratuszu Starego Miasta) i Tragedii o bogaczu i Łazarzu z Pisma świętego wyjętej i nowo wierszem opisanej polskim, Jaśnie Wielmożnemu Senatowi Gdańskiemu dedykowanej i przypisanej in honorem roku 1643 miesiąca stycznia dnia 22.
