BARTOLDI JOHANN GOTTLIEB, profesor Gimnazjum Akademickiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN GOTTLIEB BARTOLDI''' (4 X 1736 Gdańsk – 29 V 1788 Gdańsk), matematyk. Syn Karla Friedricha, nauczyciela q Gimnazjum Akademickiego i kantora przy q | + | '''JOHANN GOTTLIEB BARTOLDI''' (4 X 1736 Gdańsk – 29 V 1788 Gdańsk), matematyk. Syn Karla Friedricha, nauczyciela q Gimnazjum Akademickiego i kantora przy q kościele św. Trójcy. Uczył się w q szkole św. Piotra i Pawła, od 1751 w Gimnazjum Akademickim. W latach 1757–1761 studiował w Rostoku teologię i prawo, w 1761–1763 w Jenie prawo i matematykę. Jako prywatny nauczyciel odbył podróże po Europie (Niemcy, Francja, Włochy). W Gdańsku od 1774, powołany przez Radę Miejską na profesora Gimnazjum Akademickiego (gdzie nadal nauczał jego ojciec). Objął katedrę matematyki, wykładał także mechanikę i geografię, od roku 1784 fizykę. Stosował, jak na gdańskie warunki, nowe metody nauczania matematyki, np. eksperymenty w plenerze. Opierał się głównie na oświeceniowych podręcznikach Christiana Wolffa. Od 1784 członek q Towarzystwa Przyrodniczego jako referent nauk matematycznych i przyrodniczych. Do jego obowiązków należało informowanie o najważniejszych wydarzeniach oraz odkryciach z tych dziedzin. Opublikował ''Geschichte der Mathematik'' (Historia matematyki, 1785), redagował roczniki 3 ukazujących się w Gdańsku q kalendarzy: ''Neuer und Alter Kunst- und Tugend-Calender'' (1776–1789), ''Neuer und Alter Haus- und Geschichts-Calender'' (1776–1789) oraz ''Allgemeiner Landwirtschafts-Calender'' (1777). Tworzył formy wierszowane, np. w roku 1757 napisał utwór na cześć nowego burgrabiego q Christiana Gabriela Schrödera. {{author:PP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 00:54, 27 mar 2013
JOHANN GOTTLIEB BARTOLDI (4 X 1736 Gdańsk – 29 V 1788 Gdańsk), matematyk. Syn Karla Friedricha, nauczyciela q Gimnazjum Akademickiego i kantora przy q kościele św. Trójcy. Uczył się w q szkole św. Piotra i Pawła, od 1751 w Gimnazjum Akademickim. W latach 1757–1761 studiował w Rostoku teologię i prawo, w 1761–1763 w Jenie prawo i matematykę. Jako prywatny nauczyciel odbył podróże po Europie (Niemcy, Francja, Włochy). W Gdańsku od 1774, powołany przez Radę Miejską na profesora Gimnazjum Akademickiego (gdzie nadal nauczał jego ojciec). Objął katedrę matematyki, wykładał także mechanikę i geografię, od roku 1784 fizykę. Stosował, jak na gdańskie warunki, nowe metody nauczania matematyki, np. eksperymenty w plenerze. Opierał się głównie na oświeceniowych podręcznikach Christiana Wolffa. Od 1784 członek q Towarzystwa Przyrodniczego jako referent nauk matematycznych i przyrodniczych. Do jego obowiązków należało informowanie o najważniejszych wydarzeniach oraz odkryciach z tych dziedzin. Opublikował Geschichte der Mathematik (Historia matematyki, 1785), redagował roczniki 3 ukazujących się w Gdańsku q kalendarzy: Neuer und Alter Kunst- und Tugend-Calender (1776–1789), Neuer und Alter Haus- und Geschichts-Calender (1776–1789) oraz Allgemeiner Landwirtschafts-Calender (1777). Tworzył formy wierszowane, np. w roku 1757 napisał utwór na cześć nowego burgrabiego q Christiana Gabriela Schrödera.
