GENÉE-FRITZSCH OTTILIE, aktorka
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Ottilie_Genée-Fritsch.jpg|thumb|Afisz pierwszego przedstawienia z udziałem Ottilie Genée, 23 XI 1843]] | [[File:Ottilie_Genée-Fritsch.jpg|thumb|Afisz pierwszego przedstawienia z udziałem Ottilie Genée, 23 XI 1843]] | ||
| − | '''OTTILIE GENÉE-FRITZSCH''' (4 VIII 1827 Drezno | + | '''OTTILIE GENÉE-FRITZSCH''' (4 VIII 1827 Drezno – 14 XI 1911 Eberswalde, Brandenburgia), aktorka. Córka [[GENÉE FRIEDRICH JOHANN | Friedricha Johanna Genée’go]], siostra [[GENÉE RICHARD FRIEDRICH FRANZ | Richarda Friedricha Franza]], [[GENÉE RUDOLF HEINRICH | Rudolfa Heinricha]] i Elise (12 XII 1831 Berlin – po 1856 prawdopodobnie w Berlinie). |
Debiutowała na scenie w gdańskim [[TEATR MIEJSKI | Teatrze Miejskim]] 23 XI 1843 w sztuce ''Welcher ist der Bräutigam'' Johanny Franul von Weissenthurn, 8 II 1844 grała Tytanię w ''Śnie nocy letniej'' Shakespeare’a. W sierpniu 1844 zaręczyła się z dyrygentem Augustem Denecke, w następnym miesiącu zaręczyny zostały zerwane.<br/><br/> | Debiutowała na scenie w gdańskim [[TEATR MIEJSKI | Teatrze Miejskim]] 23 XI 1843 w sztuce ''Welcher ist der Bräutigam'' Johanny Franul von Weissenthurn, 8 II 1844 grała Tytanię w ''Śnie nocy letniej'' Shakespeare’a. W sierpniu 1844 zaręczyła się z dyrygentem Augustem Denecke, w następnym miesiącu zaręczyny zostały zerwane.<br/><br/> | ||
| − | W czerwcu 1845 występowała gościnnie na scenach w Detmold i Szczecinie, w następnym roku otrzymała angaż do teatru w Roztoku (Rostock). W latach 1846–1869 występowała w różnych teatrach, między innymi w 1865 we Lwowie. W 1869 roku założyła teatr w San Francisco (Kalifornia), który prowadziła z mężem Charlesem Fritzschem. Od 1884 występowała ponownie w teatrach niemieckich. W 1891 roku osiadła w Berlinie, gdzie udzielała lekcji gry aktorskiej. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/> | + | W czerwcu 1845 występowała gościnnie na scenach w Detmold i Szczecinie, w następnym roku otrzymała angaż do teatru w Roztoku (Rostock). W latach 1846–1869 występowała w różnych teatrach, między innymi w 1865 we Lwowie. W 1869 roku założyła teatr w San Francisco (Kalifornia), który prowadziła z mężem Charlesem Fritzschem. Od 1884 występowała ponownie w teatrach niemieckich. W 1891 roku osiadła w Berlinie, gdzie udzielała lekcji gry aktorskiej. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| − | + | ||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta Policji, sygn. 14,4/ kartą meldunkowa ojca (z dokładną data urodzin córki, różnie i błędnie podawaną w dotychczasowej literaturze).<br/> | ||
| + | „Danziger Intelligen-Blatt”, 1844 nr 196 s. 1864, nr 228 s. 2149; 1844 nr 117 s. 935; 1845 nr 77 s. 613; 1847 nr 89 s. 718.<br/> | ||
| + | Kutsch Karl-Josef, Riemens Leo, ''Großes Sängerlexikon'', Bd. II, Bern 1994, szp. 406-407. | ||
Wersja z 19:29, 5 wrz 2021
OTTILIE GENÉE-FRITZSCH (4 VIII 1827 Drezno – 14 XI 1911 Eberswalde, Brandenburgia), aktorka. Córka Friedricha Johanna Genée’go, siostra Richarda Friedricha Franza, Rudolfa Heinricha i Elise (12 XII 1831 Berlin – po 1856 prawdopodobnie w Berlinie).
Debiutowała na scenie w gdańskim Teatrze Miejskim 23 XI 1843 w sztuce Welcher ist der Bräutigam Johanny Franul von Weissenthurn, 8 II 1844 grała Tytanię w Śnie nocy letniej Shakespeare’a. W sierpniu 1844 zaręczyła się z dyrygentem Augustem Denecke, w następnym miesiącu zaręczyny zostały zerwane.
W czerwcu 1845 występowała gościnnie na scenach w Detmold i Szczecinie, w następnym roku otrzymała angaż do teatru w Roztoku (Rostock). W latach 1846–1869 występowała w różnych teatrach, między innymi w 1865 we Lwowie. W 1869 roku założyła teatr w San Francisco (Kalifornia), który prowadziła z mężem Charlesem Fritzschem. Od 1884 występowała ponownie w teatrach niemieckich. W 1891 roku osiadła w Berlinie, gdzie udzielała lekcji gry aktorskiej.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta Policji, sygn. 14,4/ kartą meldunkowa ojca (z dokładną data urodzin córki, różnie i błędnie podawaną w dotychczasowej literaturze).
„Danziger Intelligen-Blatt”, 1844 nr 196 s. 1864, nr 228 s. 2149; 1844 nr 117 s. 935; 1845 nr 77 s. 613; 1847 nr 89 s. 718.
Kutsch Karl-Josef, Riemens Leo, Großes Sängerlexikon, Bd. II, Bern 1994, szp. 406-407.
