HASSBARGEN HERMANN, dyrektor Biblioteki Miejskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''HERMANN HASSBARGEN''' (17 I 1893 Biersum – kwiecień 1955 Niemcy), doktor filozofii, bibliotekarz. Po studiach, przerwanych i w. świat., 1922–27 pracował w bibl. q THD. Od 1 X 1927 w q Bibliotece Miejskiej; po przejściu na emeryturę 1 XII 1935 dyr. bibl. q Friedricha Schwarza pełnił jego obowiązki, pocz. jako kier., 1939–45 dyr. Od 1936 czł. Verein Deutscher Bibliothekare (Związek Bibliotekarzy Niemieckich). Pod koniec II w. świat. odpowiedzialny za zabezpieczenie zbiorów Biblioteki Miejskiej. Większość ukrył w piwnicach i w dolnej partii magazynu bibl., przy Am Jakobstor 16 (ul. Wałowa 15), co uratowało je przed zniszczeniem (budynek ocalał). Natomiast skrzynie z najcenniejszymi zbiorami (w tym inkunabuły i starodruki) wywieziono do zamku w Malborku i zabudowań katedralnych w Pelplinie. Większość odzyskano po 1945. Mieszkał 1928–35 przy Schüsseldam 57 (ul. Łagiewniki), 1939 w Sopocie przy Schäferstraße 31 (ul. Wybickiego). Po 1945 w Niemczech Zach. Badacz okresu początków q reformacji w Gd. w XVI w. oraz dziejów gd. drukarstwa w XVI–XVII w. Autor m.in. Die Danziger Vorfahren Arthur Schopenhauers (1928), Die Reformation in Danzig 1525 als Ereignis deutscher Geschichte mit Hilfe neuer Quellen dargestellt (1937), Kleine Chronik von Danzig (1939), Die Masken fallen (1949). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | |
Wersja z 13:45, 20 lut 2013
HERMANN HASSBARGEN (17 I 1893 Biersum – kwiecień 1955 Niemcy), doktor filozofii, bibliotekarz. Po studiach, przerwanych i w. świat., 1922–27 pracował w bibl. q THD. Od 1 X 1927 w q Bibliotece Miejskiej; po przejściu na emeryturę 1 XII 1935 dyr. bibl. q Friedricha Schwarza pełnił jego obowiązki, pocz. jako kier., 1939–45 dyr. Od 1936 czł. Verein Deutscher Bibliothekare (Związek Bibliotekarzy Niemieckich). Pod koniec II w. świat. odpowiedzialny za zabezpieczenie zbiorów Biblioteki Miejskiej. Większość ukrył w piwnicach i w dolnej partii magazynu bibl., przy Am Jakobstor 16 (ul. Wałowa 15), co uratowało je przed zniszczeniem (budynek ocalał). Natomiast skrzynie z najcenniejszymi zbiorami (w tym inkunabuły i starodruki) wywieziono do zamku w Malborku i zabudowań katedralnych w Pelplinie. Większość odzyskano po 1945. Mieszkał 1928–35 przy Schüsseldam 57 (ul. Łagiewniki), 1939 w Sopocie przy Schäferstraße 31 (ul. Wybickiego). Po 1945 w Niemczech Zach. Badacz okresu początków q reformacji w Gd. w XVI w. oraz dziejów gd. drukarstwa w XVI–XVII w. Autor m.in. Die Danziger Vorfahren Arthur Schopenhauers (1928), Die Reformation in Danzig 1525 als Ereignis deutscher Geschichte mit Hilfe neuer Quellen dargestellt (1937), Kleine Chronik von Danzig (1939), Die Masken fallen (1949).
