GRONAU DANIEL MAGNUS, organista, kompozytor
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''DANIEL MAGNUS GRONAU''' (ok. 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W 1717–19 organista kaplicy św. Anny (q kośc. św. Trójcy), 1719–24 q kośc. św. Katarzyny, 1724–30 q kośc. NMP, 1730–47 q kośc. św. Jana. Według współczesnych „był to najpiękniejszy duch muzyczny, jakiego Gdańsk miał w swych murach”. Pozostawił 4 t. utworów organowych: preludia, fugi i chorały z wariacjami. Jedyny rękopis, który dotrwał do XX w., zaginął 1945. Zawierał m.in. cenne wskazówki dotyczące registracji, 1927 opublikowano kilka zawartych w nim wariacji. {{author: MaBa}} [[Category: Encyklopedia]] | |
Wersja z 11:19, 20 lut 2013
DANIEL MAGNUS GRONAU (ok. 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W 1717–19 organista kaplicy św. Anny (q kośc. św. Trójcy), 1719–24 q kośc. św. Katarzyny, 1724–30 q kośc. NMP, 1730–47 q kośc. św. Jana. Według współczesnych „był to najpiękniejszy duch muzyczny, jakiego Gdańsk miał w swych murach”. Pozostawił 4 t. utworów organowych: preludia, fugi i chorały z wariacjami. Jedyny rękopis, który dotrwał do XX w., zaginął 1945. Zawierał m.in. cenne wskazówki dotyczące registracji, 1927 opublikowano kilka zawartych w nim wariacji.
