EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE, prywatna szkoła ogólnokształcąca
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE''', prywatna szkoła ogólnokształcąca (q szkolnictwo), zał. 3 | + | '''EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE''', prywatna szkoła ogólnokształcąca (q szkolnictwo), zał. 3 I 1839 przy Hundegasse 36 (ul. Ogarna) przez b. nauczycielkę miejskiej średniej szkoły dla dziewcząt przy Jopengasse 52 (ul. Piwna; q szkoła średnia dla dziewcząt im. Wiktorii), wdowę Louisę Wilhelminę Ebert, z d. Kowalewską (1788 Gd. – 2 III 1858 Gd.). Zapisy do szkoły Ebert przyjmowała w pryw. mieszkaniu przy Heumarkt 5 (Targ Sienny), nast. mieszkała w budynku szkoły. Placówka rozpoczęła działalność od 3 klas wstępnych z 16 uczennicami, by uzyskać status wyższej szkoły średniej dla dziewcząt. W 1839 uczyli w niej: archidiakon q kośc. św. Katarzyny q Eduard David Schnaase (1805–86), kandydat na pastora Albert Theodor Rindfleisch (1810–72), siostry właścicielki: Friederika Kowalewska (1797–1847) i Julia Theresa Kowalewska (2 VIII 1802 Elbląg – 25 III 1871 Gd.), w 1831 nauczycielka w miejskiej szkole średniej dla dziewcząt przy Jopengasse 52, dalej siostry M. Hermann i E. Hermann, E. Breysig, R. Fewson. Po śmierci L.W. Ebert właścicielką i kier. została jej siostra J. Kowalewska. Kolejnymi właścicielami byli: 1871–86 pastor E.D. Schnaase, 1887–1900 Anna Mannhardt (czerwiec 1833 – 14 i 1923 Gd.), córka pastora menonickiego Jacoba Mannhardta (1801–85), od 1839 nauczycielka w szkole, pracująca także w placówce, którą kierowała jej siostra Louise Mannhardt (Vorbereitungsschule für Knaben und Mädchen), 1901–08 pastor q Johannes Th. Hevelke. Po 1871 przeniesiona na Heilige-Geist-Gasse 103 (ul. św. Ducha), a 1898 do nowego, wzniesionego dla niej budynku przy Altstädtischer Graben 7/9 (ul. Podwale Staromiejskie). Od 1892 jej kier. była panna Hedwig Petry, doświadczona pedagog, w ostatnich latach działalności – Christine Wiederhold. Po 1886 szkoła miała 10 klas dla chłopców i dziewcząt, po 1895 także pomaturalne seminarium nauczycielskie. Z końcem roku szkolnego 1907/08 z powodów finans. oraz z uwagi na nowe obowiązki J. Th. Hevelkego (objęcie funkcji pastora w q kośc. św. Barbary) zamknięta; budynek sprzedany szkole średniej Anny Medem (q Fischersche Töchterschule). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:36, 5 mar 2013
EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE, prywatna szkoła ogólnokształcąca (q szkolnictwo), zał. 3 I 1839 przy Hundegasse 36 (ul. Ogarna) przez b. nauczycielkę miejskiej średniej szkoły dla dziewcząt przy Jopengasse 52 (ul. Piwna; q szkoła średnia dla dziewcząt im. Wiktorii), wdowę Louisę Wilhelminę Ebert, z d. Kowalewską (1788 Gd. – 2 III 1858 Gd.). Zapisy do szkoły Ebert przyjmowała w pryw. mieszkaniu przy Heumarkt 5 (Targ Sienny), nast. mieszkała w budynku szkoły. Placówka rozpoczęła działalność od 3 klas wstępnych z 16 uczennicami, by uzyskać status wyższej szkoły średniej dla dziewcząt. W 1839 uczyli w niej: archidiakon q kośc. św. Katarzyny q Eduard David Schnaase (1805–86), kandydat na pastora Albert Theodor Rindfleisch (1810–72), siostry właścicielki: Friederika Kowalewska (1797–1847) i Julia Theresa Kowalewska (2 VIII 1802 Elbląg – 25 III 1871 Gd.), w 1831 nauczycielka w miejskiej szkole średniej dla dziewcząt przy Jopengasse 52, dalej siostry M. Hermann i E. Hermann, E. Breysig, R. Fewson. Po śmierci L.W. Ebert właścicielką i kier. została jej siostra J. Kowalewska. Kolejnymi właścicielami byli: 1871–86 pastor E.D. Schnaase, 1887–1900 Anna Mannhardt (czerwiec 1833 – 14 i 1923 Gd.), córka pastora menonickiego Jacoba Mannhardta (1801–85), od 1839 nauczycielka w szkole, pracująca także w placówce, którą kierowała jej siostra Louise Mannhardt (Vorbereitungsschule für Knaben und Mädchen), 1901–08 pastor q Johannes Th. Hevelke. Po 1871 przeniesiona na Heilige-Geist-Gasse 103 (ul. św. Ducha), a 1898 do nowego, wzniesionego dla niej budynku przy Altstädtischer Graben 7/9 (ul. Podwale Staromiejskie). Od 1892 jej kier. była panna Hedwig Petry, doświadczona pedagog, w ostatnich latach działalności – Christine Wiederhold. Po 1886 szkoła miała 10 klas dla chłopców i dziewcząt, po 1895 także pomaturalne seminarium nauczycielskie. Z końcem roku szkolnego 1907/08 z powodów finans. oraz z uwagi na nowe obowiązki J. Th. Hevelkego (objęcie funkcji pastora w q kośc. św. Barbary) zamknięta; budynek sprzedany szkole średniej Anny Medem (q Fischersche Töchterschule).
