KAMIŃSKA TERESA, menedżerka
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''TERESA KAMIŃSKA''' (ur. 25 I 1956 Kraśnik Fabryczny). W 1981 roku absolwentka Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, specjalistka z zakresu biologii ochrony wód. Po roku 1981 pracowała najpierw jako asystent w macierzystej uczelni, potem w placówkach służby zdrowia w Braniewie i Gdańsku, specjalizując się w serologii klinicznej. Od początku lat 80. XX wieku związana z [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]]. W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] członkini Komisji Charytatywnej Episkopatu do spraw Pomocy Osobom Represjonowanym. Od 1986 w służbie zdrowia, działaczka struktur związkowych w Gdańsku, w latach 1992–1998 przewodnicząca Krajowego Sekretariatu Ochrony Zdrowia NSZZ „Solidarność”.<br/><br/> | '''TERESA KAMIŃSKA''' (ur. 25 I 1956 Kraśnik Fabryczny). W 1981 roku absolwentka Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, specjalistka z zakresu biologii ochrony wód. Po roku 1981 pracowała najpierw jako asystent w macierzystej uczelni, potem w placówkach służby zdrowia w Braniewie i Gdańsku, specjalizując się w serologii klinicznej. Od początku lat 80. XX wieku związana z [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]]. W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] członkini Komisji Charytatywnej Episkopatu do spraw Pomocy Osobom Represjonowanym. Od 1986 w służbie zdrowia, działaczka struktur związkowych w Gdańsku, w latach 1992–1998 przewodnicząca Krajowego Sekretariatu Ochrony Zdrowia NSZZ „Solidarność”.<br/><br/> | ||
| − | Współtwórczyni powstałego w 1995, pierwszego projektu reformy systemu ubezpieczeń w Polsce; organizatorka społecznej akcji nacisku na rząd Włodzimierza Cimoszewicza w celu przyśpieszenia prac nad tym projektem. W latach 1997–1999 minister koordynator w rządzie Jerzego Buzka, kierowała zespołem nadzorującym wdrażanie czterech wielkich reform: ochrony zdrowia, emerytalnej, samorządowej i oświaty. Szefowała Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. W 1999–2001 szefowa gabinetu politycznego oraz grupy doradców premiera, monitorowała | + | Współtwórczyni powstałego w 1995, pierwszego projektu reformy systemu ubezpieczeń w Polsce; organizatorka społecznej akcji nacisku na rząd Włodzimierza Cimoszewicza w celu przyśpieszenia prac nad tym projektem. W latach 1997–1999 minister koordynator w rządzie Jerzego Buzka, kierowała zespołem nadzorującym wdrażanie czterech wielkich reform: ochrony zdrowia, emerytalnej, samorządowej i oświaty. Szefowała Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. W 1999–2001 szefowa gabinetu politycznego oraz grupy doradców premiera, monitorowała między innymi proces harmonizacji prawa przed akcesją Polski do Unii Europejskiej (UE). W 2003–2004 kierownik studiów podyplomowych dla liderów administracji samorządowej, dotyczących absorpcji środków pomocowych z UE.<br/><br/> |
| − | W latach 2005–2010 przewodnicząca Rady Nadzorczej Agencji Rozwoju Pomorza SA. Od 2007 roku do 8 II 2016 prezes Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. {{author: ALB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W latach 2005–2010 przewodnicząca Rady Nadzorczej Agencji Rozwoju Pomorza SA. Od 2007 roku do 8 II 2016 prezes [[POMORSKA SPECJALNA STREFA EKONOMICZNA | Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej]]. Zabiegała o budowę elektrowni atomowej na Pomorzu, doprowadziła do budowy [[GDAŃSKI PARK NAUKOWO-TECHNOLOGICZNY | Gdańskiego Parku Naukowo-Technologicznego]], zagospodarowania postoczniowych terenów Gdyni. W 2018 Prokuratura Rejonowa postawiła jej zarzut wyrządzenia spółce szkody majątkowej w wysokości ponad 3,5 miliona zł, "poprzez niedopełnienie obowiązków przy zawarciu umowy na dostawę i montaż specjalistycznego systemu komputerowego, po cenie rażąco wyższej niż jego rzeczywista wartość”. Zastosowano wobec niej poręcznie majątkowe (1 mln zł) i między innymi objęto zakazem opuszczania kraju. {{author: ALB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:12, 1 lip 2021
TERESA KAMIŃSKA (ur. 25 I 1956 Kraśnik Fabryczny). W 1981 roku absolwentka Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, specjalistka z zakresu biologii ochrony wód. Po roku 1981 pracowała najpierw jako asystent w macierzystej uczelni, potem w placówkach służby zdrowia w Braniewie i Gdańsku, specjalizując się w serologii klinicznej. Od początku lat 80. XX wieku związana z NSZZ „Solidarność”. W stanie wojennym członkini Komisji Charytatywnej Episkopatu do spraw Pomocy Osobom Represjonowanym. Od 1986 w służbie zdrowia, działaczka struktur związkowych w Gdańsku, w latach 1992–1998 przewodnicząca Krajowego Sekretariatu Ochrony Zdrowia NSZZ „Solidarność”.
Współtwórczyni powstałego w 1995, pierwszego projektu reformy systemu ubezpieczeń w Polsce; organizatorka społecznej akcji nacisku na rząd Włodzimierza Cimoszewicza w celu przyśpieszenia prac nad tym projektem. W latach 1997–1999 minister koordynator w rządzie Jerzego Buzka, kierowała zespołem nadzorującym wdrażanie czterech wielkich reform: ochrony zdrowia, emerytalnej, samorządowej i oświaty. Szefowała Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. W 1999–2001 szefowa gabinetu politycznego oraz grupy doradców premiera, monitorowała między innymi proces harmonizacji prawa przed akcesją Polski do Unii Europejskiej (UE). W 2003–2004 kierownik studiów podyplomowych dla liderów administracji samorządowej, dotyczących absorpcji środków pomocowych z UE.
W latach 2005–2010 przewodnicząca Rady Nadzorczej Agencji Rozwoju Pomorza SA. Od 2007 roku do 8 II 2016 prezes Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zabiegała o budowę elektrowni atomowej na Pomorzu, doprowadziła do budowy Gdańskiego Parku Naukowo-Technologicznego, zagospodarowania postoczniowych terenów Gdyni. W 2018 Prokuratura Rejonowa postawiła jej zarzut wyrządzenia spółce szkody majątkowej w wysokości ponad 3,5 miliona zł, "poprzez niedopełnienie obowiązków przy zawarciu umowy na dostawę i montaż specjalistycznego systemu komputerowego, po cenie rażąco wyższej niż jego rzeczywista wartość”. Zastosowano wobec niej poręcznie majątkowe (1 mln zł) i między innymi objęto zakazem opuszczania kraju.
