MÜNSTERBERG MORITZ, kupiec, radny
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Moritz_Munsterberg.jpg|thumb|Moritz Münsterberg]] | [[File: Moritz_Munsterberg.jpg|thumb|Moritz Münsterberg]] | ||
| − | '''MORITZ MÜNSTERBERG''' (1825 Wrocław – 13 XI 1880 Gdańsk), kupiec. W 1846 | + | '''MORITZ MÜNSTERBERG''' (1825 Wrocław – 13 XI 1880 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny miasta Gdańska]]. W 1846 założył w Gdańsku firmę handlu i eksportu drewna. Od 1 I 1855 była to spółka handlowa Weinberg & Co.; wspólnikiem był [[WEINBERG HIRSCH HERMANN| Hirsch Hermann Weinberg]], w 1874 z kantorem przy Hundegasse 32 (ul. Ogarna). Na przełomie XIX i XX wieku była to czołowa gdańska firma wśród eksporterów drewna. W latach 1879–1880 członek Rady Miejskiej. Należał do gminy żydowskiej w [[WINNICA | Winnicy]] oraz do [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO BOTANICZNO-ZOOLOGICZNE | Zachodniopruskiego Towarzystwa Botaniczno-Zoologicznego]].<br/><br/> |
| − | Jego pierwszą żoną była Rosalia Bernhardy (zm. 1857), drugą – jej siostra Anna Bernhardy (zm. wiosną 1875). Ojciec licznego potomstwa, | + | Jego pierwszą żoną była Rosalia Bernhardy (zm. 1857), drugą – jej siostra Anna Bernhardy (zm. wiosną 1875). Ojciec licznego potomstwa, między innymi synów: [[MÜNSTERBERG OTTO | Ottona]], z powodu choroby ojca kierującego firmą przez ostatnie lata jego życia, [[MÜNSTERBERG EMIL | Emila]], prawnika i urzędnika w Berlinie, [[MÜNSTERBERG HUGO | Hugona]], profesora psychologii, [[MÜNSTERBERG OSCAR | Oscara]], przedsiębiorcy i historyka sztuki, oraz córek, które pozostały pannami: Anne (zm. po 1939), nauczycielki muzyki, i Elisabeth (zm. po 1928 w Oliwie), nauczycielki. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:51, 22 kwi 2022
MORITZ MÜNSTERBERG (1825 Wrocław – 13 XI 1880 Gdańsk), kupiec, radny miasta Gdańska. W 1846 założył w Gdańsku firmę handlu i eksportu drewna. Od 1 I 1855 była to spółka handlowa Weinberg & Co.; wspólnikiem był Hirsch Hermann Weinberg, w 1874 z kantorem przy Hundegasse 32 (ul. Ogarna). Na przełomie XIX i XX wieku była to czołowa gdańska firma wśród eksporterów drewna. W latach 1879–1880 członek Rady Miejskiej. Należał do gminy żydowskiej w Winnicy oraz do Zachodniopruskiego Towarzystwa Botaniczno-Zoologicznego.
Jego pierwszą żoną była Rosalia Bernhardy (zm. 1857), drugą – jej siostra Anna Bernhardy (zm. wiosną 1875). Ojciec licznego potomstwa, między innymi synów: Ottona, z powodu choroby ojca kierującego firmą przez ostatnie lata jego życia, Emila, prawnika i urzędnika w Berlinie, Hugona, profesora psychologii, Oscara, przedsiębiorcy i historyka sztuki, oraz córek, które pozostały pannami: Anne (zm. po 1939), nauczycielki muzyki, i Elisabeth (zm. po 1928 w Oliwie), nauczycielki.
