HELM OTTO, aptekarz, radny
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''OTTO HELM''' (21 II 1826 Słupsk – 24 III 1902 Gdańsk), aptekarz, kolekcjoner, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Po ukończeniu gimnazjum w Słupsku studiował farmację w Królewcu. W latach 1854–1874 właściciel dawnej Polnische Apotheke, za jego czasów Königliche Apotheke przy Heilige-Geist-Gasse 25 (ul. św. Ducha 26/30; zob. [[APTEKI | apteki]]). Sprzedał ją 1 I 1874 Albinowi Rehefeldowi 1843–1907). W latach 1863–1874 członek Rady Miejskiej, od 1875 do 1897 radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. <br/><br/> | '''OTTO HELM''' (21 II 1826 Słupsk – 24 III 1902 Gdańsk), aptekarz, kolekcjoner, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Po ukończeniu gimnazjum w Słupsku studiował farmację w Królewcu. W latach 1854–1874 właściciel dawnej Polnische Apotheke, za jego czasów Königliche Apotheke przy Heilige-Geist-Gasse 25 (ul. św. Ducha 26/30; zob. [[APTEKI | apteki]]). Sprzedał ją 1 I 1874 Albinowi Rehefeldowi 1843–1907). W latach 1863–1874 członek Rady Miejskiej, od 1875 do 1897 radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. <br/><br/> | ||
Kolekcjoner bursztynu, w tym inkluzji (okazów z wtopionymi elementami roślin i owadów; [[BURSZTYN BAŁTYCKI | bursztyn bałtycki: inkluzje]]). Z liczącej blisko 5.000 okazów kolekcji, przekazanej po jego śmierci do [[MUZEUM PROWINCJI ZACHODNIOPRUSKIEJ | Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej]], po II wojnie światowej w Museum der Natur (Muzeum Przyrodnicze) w Gotha odnalazło się ponad 2400 okazów; przechowywane są w Westpreußische Landesmuseum (Zachodnopruskie Muzeum Krajowe) w Münster w Niemczech. <br/><br/> | Kolekcjoner bursztynu, w tym inkluzji (okazów z wtopionymi elementami roślin i owadów; [[BURSZTYN BAŁTYCKI | bursztyn bałtycki: inkluzje]]). Z liczącej blisko 5.000 okazów kolekcji, przekazanej po jego śmierci do [[MUZEUM PROWINCJI ZACHODNIOPRUSKIEJ | Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej]], po II wojnie światowej w Museum der Natur (Muzeum Przyrodnicze) w Gotha odnalazło się ponad 2400 okazów; przechowywane są w Westpreußische Landesmuseum (Zachodnopruskie Muzeum Krajowe) w Münster w Niemczech. <br/><br/> | ||
| − | Autor chemicznej analizy wody pitnej dla Gdańska i prac z dziedziny historii gdańskiego aptekarstwa. W 1899 roku uniwersytet w Królewcu przyznał mu tytuł doktora honoris causa za prace z dziedziny [[BURSZTYNNICTWO, BURSZTYNIARSTWO | bursztynnictwa]]. W Gdańsku otrzymał tytuł [[STARSZY OBYWATEL | starszego obywatela]] (''Stadtältester''). Od 1857 roku członek [[WOLNOMULARSTWO | loży Eugenia]]. <br/><br/> | + | Autor chemicznej analizy wody pitnej dla Gdańska i prac z dziedziny historii gdańskiego aptekarstwa. W 1899 roku uniwersytet w Królewcu przyznał mu tytuł doktora honoris causa za prace z dziedziny [[BURSZTYNNICTWO, BURSZTYNIARSTWO | bursztynnictwa]], w tym za badanie przedmiotów z bursztynu wykopanych przez Heinricha Schliemanna (1822–1890) w czasie jego prac w latach 1874 |
| + | –1876 w Mykenach na Peloponezie. W Gdańsku otrzymał tytuł [[STARSZY OBYWATEL | starszego obywatela]] (''Stadtältester''). Od 1857 roku członek [[WOLNOMULARSTWO | loży Eugenia]]. <br/><br/> | ||
W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 88 (ul. Żabi Kruk). Żonaty z Elisabeth Leupold. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 88 (ul. Żabi Kruk). Żonaty z Elisabeth Leupold. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:14, 29 sie 2021
OTTO HELM (21 II 1826 Słupsk – 24 III 1902 Gdańsk), aptekarz, kolekcjoner, radny Gdańska. Po ukończeniu gimnazjum w Słupsku studiował farmację w Królewcu. W latach 1854–1874 właściciel dawnej Polnische Apotheke, za jego czasów Königliche Apotheke przy Heilige-Geist-Gasse 25 (ul. św. Ducha 26/30; zob. apteki). Sprzedał ją 1 I 1874 Albinowi Rehefeldowi 1843–1907). W latach 1863–1874 członek Rady Miejskiej, od 1875 do 1897 radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta.
Kolekcjoner bursztynu, w tym inkluzji (okazów z wtopionymi elementami roślin i owadów; bursztyn bałtycki: inkluzje). Z liczącej blisko 5.000 okazów kolekcji, przekazanej po jego śmierci do Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej, po II wojnie światowej w Museum der Natur (Muzeum Przyrodnicze) w Gotha odnalazło się ponad 2400 okazów; przechowywane są w Westpreußische Landesmuseum (Zachodnopruskie Muzeum Krajowe) w Münster w Niemczech.
Autor chemicznej analizy wody pitnej dla Gdańska i prac z dziedziny historii gdańskiego aptekarstwa. W 1899 roku uniwersytet w Królewcu przyznał mu tytuł doktora honoris causa za prace z dziedziny bursztynnictwa, w tym za badanie przedmiotów z bursztynu wykopanych przez Heinricha Schliemanna (1822–1890) w czasie jego prac w latach 1874
–1876 w Mykenach na Peloponezie. W Gdańsku otrzymał tytuł starszego obywatela (Stadtältester). Od 1857 roku członek loży Eugenia.
W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 88 (ul. Żabi Kruk). Żonaty z Elisabeth Leupold.
