RUECKER (Rücker) EMIL ANDRZEJ, polski dziennikarz
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Emil_Ruecker.jpg | thumb| Emil Ruecker]] | [[File: Emil_Ruecker.jpg | thumb| Emil Ruecker]] | ||
− | '''EMIL ANDRZEJ RUECKER''' (Rücker; 13 X 1897 Bukareszt – 15 IV 1934 pod Radomiem), dziennikarz. Pochodził ze spolonizowanej rodziny austriackiej. Od 1920 | + | '''EMIL ANDRZEJ RUECKER''' (Rücker; 13 X 1897 Bukareszt – 15 IV 1934 pod Radomiem), dziennikarz. Pochodził ze spolonizowanej rodziny austriackiej, syn Syn Antoniego i Leopoldyny z Tenerów. Po ukończeniu szkoły średniej, w 1916 służył w armii austriackiej, w 34 Pułku Piechoty w Jarosławiu. Ze względu na zły stan zdrowia zwolniony z wojska, studiował filozofię i literaturę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od 1 X 1920 pracownik polskiego Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ), do 1 V 1921 referent prasowy poselstwa w Bukareszcie. Uczestnik III powstania śląskiego (maj – lipiec 1921). <br/><br/> |
− | Autor publikacji ''Pięć lat polityki gdańskiej'' (1927), ''Stan prasy w Prusach Wschodnich i na Pomorzu'' (1930). Zginął <br/> w wypadku samochodowym wraz z żoną Marią z Łubieńskich, między innymi założycielką Komitetu Towarzystw Polskich <br/> w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] i prezeską (1927–1931) Towarzystwa Polek w Sopocie. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od stycznia 1925 do czerwca 1931 w Gdańsku redaktor naczelny [[BALTISCHE PRESSE | „Baltische Presse”]]. Inicjator powołania w lipcu 1927 w Gdańsku Koła Dziennikarzy Polskich, którego w latach 1927–1929 był prezesem. Wchodził w skład redakcji [[ROCZNIK GDAŃSKI | „Rocznika Gdańskiego”]]. W lutym 1929 otrzymał immunitet dyplomatyczny, mający go chronić przed represjami władz Gdańska. Od 1 VII 1931 ponownie pracował w MSZ, w Wydziale Prasowym. Był szef biura prasowego polskiej delegacji na konferencję rozbrojeniową w Genewie. Od 21 XII 1932 zastępcą naczelnika i kierownikiem Referatu Politycznego Wydziału Prasowego w MSZ.<br/><br/> |
+ | Autor miedzy innymi publikacji ''Pięć lat polityki gdańskiej'' (1927), ''Stan prasy w Prusach Wschodnich i na Pomorzu'' (1930). Zginął <br/> w wypadku samochodowym wraz z poślubioną w 1926 żoną Marią z Łubieńskich (ur. 1900), między innymi założycielką Komitetu Towarzystw Polskich <br/> w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] i prezeską (1927–1931) Towarzystwa Polek w Sopocie. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:55, 7 gru 2021
EMIL ANDRZEJ RUECKER (Rücker; 13 X 1897 Bukareszt – 15 IV 1934 pod Radomiem), dziennikarz. Pochodził ze spolonizowanej rodziny austriackiej, syn Syn Antoniego i Leopoldyny z Tenerów. Po ukończeniu szkoły średniej, w 1916 służył w armii austriackiej, w 34 Pułku Piechoty w Jarosławiu. Ze względu na zły stan zdrowia zwolniony z wojska, studiował filozofię i literaturę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od 1 X 1920 pracownik polskiego Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ), do 1 V 1921 referent prasowy poselstwa w Bukareszcie. Uczestnik III powstania śląskiego (maj – lipiec 1921).
Od stycznia 1925 do czerwca 1931 w Gdańsku redaktor naczelny „Baltische Presse”. Inicjator powołania w lipcu 1927 w Gdańsku Koła Dziennikarzy Polskich, którego w latach 1927–1929 był prezesem. Wchodził w skład redakcji „Rocznika Gdańskiego”. W lutym 1929 otrzymał immunitet dyplomatyczny, mający go chronić przed represjami władz Gdańska. Od 1 VII 1931 ponownie pracował w MSZ, w Wydziale Prasowym. Był szef biura prasowego polskiej delegacji na konferencję rozbrojeniową w Genewie. Od 21 XII 1932 zastępcą naczelnika i kierownikiem Referatu Politycznego Wydziału Prasowego w MSZ.
Autor miedzy innymi publikacji Pięć lat polityki gdańskiej (1927), Stan prasy w Prusach Wschodnich i na Pomorzu (1930). Zginął
w wypadku samochodowym wraz z poślubioną w 1926 żoną Marią z Łubieńskich (ur. 1900), między innymi założycielką Komitetu Towarzystw Polskich
w II Wolnym Mieście Gdańsku i prezeską (1927–1931) Towarzystwa Polek w Sopocie.