TRZASKAŁA NUSEN, rabin
(Utworzył nową stronę „{{web}} Nusen Trzaskała '''NUSEN TRZASKAŁA''' (14 V 1908 Dobra, powiat Turek – ?), rabin. Syn Józefa i Szajndli z domu Mi...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Trzaskała_Nusen.jpg |thumb| Nusen Trzaskała]] | [[File: Trzaskała_Nusen.jpg |thumb| Nusen Trzaskała]] | ||
− | '''NUSEN TRZASKAŁA''' (14 V 1908 Dobra, powiat Turek – ?), rabin. Syn Józefa i Szajndli z domu Mizes. Wykształcenie podstawowe zdobył w rodzinnym mieście, a średnie – w Warszawie. W latach 1929–1933 odbył tam wyższe studia judaistyczne, następnie był rabinem niewielkiej gminy żydowskiej w | + | '''NUSEN TRZASKAŁA''' (14 V 1908 Dobra, powiat Turek – ?), rabin. Syn Józefa i Szajndli z domu Mizes. Wykształcenie podstawowe zdobył w rodzinnym mieście, a średnie – w Warszawie. W latach 1929–1933 odbył tam wyższe studia judaistyczne, następnie był rabinem niewielkiej gminy żydowskiej w Bojanowie koło Leszna. Podczas II wojny światowej przebywał w getcie w Łodzi i w obozach koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau, Falkenberg i Oberwüstegiersdorf, wyzwolony przez Armię Czerwoną. Obóz mieścił się w powiecie wałbrzyskim na Dolnym Śląsku, po przyznaniu tego terenu Polsce miejscowości nadano nazwę Głuszyca Górna. Pozostał w Głuszycy i po utworzeniu tam żydowskiej kongregacji wyznaniowej do początków 1948 był jednocześnie przewodniczącym jej zarządu i rabinem. <br/><br/> |
W lutym 1948 przybył do Gdańska, zamieszkał we Wrzeszczu przy ul. Saperów 17, w domu pozostającym do dyspozycji instytucji żydowskich od 1945. Co najmniej od marca 1948 był etatowym „urzędującym rabinem w żydowskiej kongregacji wyznaniowej w Gdańsku-Wrzeszczu”. Zajmował się również ubojem rytualnym. Był aktywny w gdańskim oddziale mieszczańskiej partii Zjednoczenie Syjonistów Demokratów „Ichud”, gdzie powierzono mu obowiązki skarbnika. Propagował zbieranie składek na rzecz osadnictwa w Palestynie, w ramach funduszy Keren Kajemet Leisrael i Keren Hajessod. Prowadził kurs historii Żydów i języka hebrajskiego dla członków młodzieżowej organizacji Ichud Hanoar Hacijoni Akiba. <br/><br/> | W lutym 1948 przybył do Gdańska, zamieszkał we Wrzeszczu przy ul. Saperów 17, w domu pozostającym do dyspozycji instytucji żydowskich od 1945. Co najmniej od marca 1948 był etatowym „urzędującym rabinem w żydowskiej kongregacji wyznaniowej w Gdańsku-Wrzeszczu”. Zajmował się również ubojem rytualnym. Był aktywny w gdańskim oddziale mieszczańskiej partii Zjednoczenie Syjonistów Demokratów „Ichud”, gdzie powierzono mu obowiązki skarbnika. Propagował zbieranie składek na rzecz osadnictwa w Palestynie, w ramach funduszy Keren Kajemet Leisrael i Keren Hajessod. Prowadził kurs historii Żydów i języka hebrajskiego dla członków młodzieżowej organizacji Ichud Hanoar Hacijoni Akiba. <br/><br/> | ||
Linia 7: | Linia 7: | ||
Od 1947 zabiegał o zgodę na emigrację z Polski. Po jej otrzymaniu wyjechał z kraju w końcu lutego 1949. Dysponował wówczas promesą imigracyjną, wydaną przez poselstwo Izraela w Warszawie. Późniejsze losy nie są znane. <br/><br/> | Od 1947 zabiegał o zgodę na emigrację z Polski. Po jej otrzymaniu wyjechał z kraju w końcu lutego 1949. Dysponował wówczas promesą imigracyjną, wydaną przez poselstwo Izraela w Warszawie. Późniejsze losy nie są znane. <br/><br/> | ||
− | Żonaty był z Franciszką z domu Nusbaum (ur. 1917). {{author: GB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Żonaty był z Franciszką (Franą) z domu Nusbaum (ur. 1917). {{author: GB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:22, 28 sty 2022
NUSEN TRZASKAŁA (14 V 1908 Dobra, powiat Turek – ?), rabin. Syn Józefa i Szajndli z domu Mizes. Wykształcenie podstawowe zdobył w rodzinnym mieście, a średnie – w Warszawie. W latach 1929–1933 odbył tam wyższe studia judaistyczne, następnie był rabinem niewielkiej gminy żydowskiej w Bojanowie koło Leszna. Podczas II wojny światowej przebywał w getcie w Łodzi i w obozach koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau, Falkenberg i Oberwüstegiersdorf, wyzwolony przez Armię Czerwoną. Obóz mieścił się w powiecie wałbrzyskim na Dolnym Śląsku, po przyznaniu tego terenu Polsce miejscowości nadano nazwę Głuszyca Górna. Pozostał w Głuszycy i po utworzeniu tam żydowskiej kongregacji wyznaniowej do początków 1948 był jednocześnie przewodniczącym jej zarządu i rabinem.
W lutym 1948 przybył do Gdańska, zamieszkał we Wrzeszczu przy ul. Saperów 17, w domu pozostającym do dyspozycji instytucji żydowskich od 1945. Co najmniej od marca 1948 był etatowym „urzędującym rabinem w żydowskiej kongregacji wyznaniowej w Gdańsku-Wrzeszczu”. Zajmował się również ubojem rytualnym. Był aktywny w gdańskim oddziale mieszczańskiej partii Zjednoczenie Syjonistów Demokratów „Ichud”, gdzie powierzono mu obowiązki skarbnika. Propagował zbieranie składek na rzecz osadnictwa w Palestynie, w ramach funduszy Keren Kajemet Leisrael i Keren Hajessod. Prowadził kurs historii Żydów i języka hebrajskiego dla członków młodzieżowej organizacji Ichud Hanoar Hacijoni Akiba.
Od 1947 zabiegał o zgodę na emigrację z Polski. Po jej otrzymaniu wyjechał z kraju w końcu lutego 1949. Dysponował wówczas promesą imigracyjną, wydaną przez poselstwo Izraela w Warszawie. Późniejsze losy nie są znane.
Żonaty był z Franciszką (Franą) z domu Nusbaum (ur. 1917).