BYSEWO
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''BYSEWO''' (1315 Besschow, Bissau, 1941 Bastenhagen), osiedle w płn.-zach. części jednostki pomocniczej Kokoszki (q administracyjny podział). W XIV w. własność rycerska, 1315 wzmiankowany był jej dziedzic Świętko, nast. 1381–90 pełniący w komturstwie gd. wysoki urząd sędziego ziemskiego Bartek, 1397 Jaśko i Olbracht. W 1406 Jaśko z dziećmi w Ratuszu Starego Miasta sprzedał ¼ dóbr (16,5 łanu) komturowi gd., z młynem leżącym w części nadal rycerskiej. Nabyta przez Krzyżaków część lokowana została na prawie chełmińskim, nosiła nazwę Wielkie B. (Gross Besschow), w odróżnieniu od Małego B., (później q Kokoszek) noszącego nazwę Bastenhagen, zanikłego w końcu XVIII w. Centrum wsi znajdowało się przy skrzyżowaniu ob. ul. Budowlanych, Biologicznej i Przyrodników. Po usunięciu Krzyżaków (q wojna trzynastoletnia) królewszczyzna, oddawana w dzierżawę, m.in. w 1570 dzierżawcą był Tomasz Sokołowski (trzymający także q Jasień). Z przysiółka B. w końcu XVI w. rozwinęła się istniejąca do końca XVIII w. wieś Bastenhagen, z karczmy leżącej na obszarze B. wyodrębniła się q Firoga. W 1870 był tam folwark (z dworem przy ul. Bysewskiej, rozebranym w latach 60. XX w., ob. w tym miejscu budynek szkoły), 38 innych zabudowań i 493 mieszkańców. W 1894 funkcjonowała cegielnia (czynna do 2005). W 1899 mieszkało tam 526 osób, w 1938 było 40 domów. Włączona w granice adm. Gd. 1 | + | '''BYSEWO''' (1315 Besschow, Bissau, 1941 Bastenhagen), osiedle w płn.-zach. części jednostki pomocniczej Kokoszki (q administracyjny podział). W XIV w. własność rycerska, 1315 wzmiankowany był jej dziedzic Świętko, nast. 1381–90 pełniący w komturstwie gd. wysoki urząd sędziego ziemskiego Bartek, 1397 Jaśko i Olbracht. W 1406 Jaśko z dziećmi w Ratuszu Starego Miasta sprzedał ¼ dóbr (16,5 łanu) komturowi gd., z młynem leżącym w części nadal rycerskiej. Nabyta przez Krzyżaków część lokowana została na prawie chełmińskim, nosiła nazwę Wielkie B. (Gross Besschow), w odróżnieniu od Małego B., (później q Kokoszek) noszącego nazwę Bastenhagen, zanikłego w końcu XVIII w. Centrum wsi znajdowało się przy skrzyżowaniu ob. ul. Budowlanych, Biologicznej i Przyrodników. Po usunięciu Krzyżaków (q wojna trzynastoletnia) królewszczyzna, oddawana w dzierżawę, m.in. w 1570 dzierżawcą był Tomasz Sokołowski (trzymający także q Jasień). Z przysiółka B. w końcu XVI w. rozwinęła się istniejąca do końca XVIII w. wieś Bastenhagen, z karczmy leżącej na obszarze B. wyodrębniła się q Firoga. W 1870 był tam folwark (z dworem przy ul. Bysewskiej, rozebranym w latach 60. XX w., ob. w tym miejscu budynek szkoły), 38 innych zabudowań i 493 mieszkańców. W 1894 funkcjonowała cegielnia (czynna do 2005). W 1899 mieszkało tam 526 osób, w 1938 było 40 domów. Włączona w granice adm. Gd. 1 I 1973. Obejmuje gł. tereny przem. (siedziby firm Centrostal i Transbud), w części płd. także mieszkaniowe. [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 02:18, 28 mar 2013
BYSEWO (1315 Besschow, Bissau, 1941 Bastenhagen), osiedle w płn.-zach. części jednostki pomocniczej Kokoszki (q administracyjny podział). W XIV w. własność rycerska, 1315 wzmiankowany był jej dziedzic Świętko, nast. 1381–90 pełniący w komturstwie gd. wysoki urząd sędziego ziemskiego Bartek, 1397 Jaśko i Olbracht. W 1406 Jaśko z dziećmi w Ratuszu Starego Miasta sprzedał ¼ dóbr (16,5 łanu) komturowi gd., z młynem leżącym w części nadal rycerskiej. Nabyta przez Krzyżaków część lokowana została na prawie chełmińskim, nosiła nazwę Wielkie B. (Gross Besschow), w odróżnieniu od Małego B., (później q Kokoszek) noszącego nazwę Bastenhagen, zanikłego w końcu XVIII w. Centrum wsi znajdowało się przy skrzyżowaniu ob. ul. Budowlanych, Biologicznej i Przyrodników. Po usunięciu Krzyżaków (q wojna trzynastoletnia) królewszczyzna, oddawana w dzierżawę, m.in. w 1570 dzierżawcą był Tomasz Sokołowski (trzymający także q Jasień). Z przysiółka B. w końcu XVI w. rozwinęła się istniejąca do końca XVIII w. wieś Bastenhagen, z karczmy leżącej na obszarze B. wyodrębniła się q Firoga. W 1870 był tam folwark (z dworem przy ul. Bysewskiej, rozebranym w latach 60. XX w., ob. w tym miejscu budynek szkoły), 38 innych zabudowań i 493 mieszkańców. W 1894 funkcjonowała cegielnia (czynna do 2005). W 1899 mieszkało tam 526 osób, w 1938 było 40 domów. Włączona w granice adm. Gd. 1 I 1973. Obejmuje gł. tereny przem. (siedziby firm Centrostal i Transbud), w części płd. także mieszkaniowe.