SCHEFFLER DANIEL JACOB, kupiec, senator
(Nowe hasło (20.11.2020)) |
(uzupelnienie LM (26.11.2020)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''DANIEL JACOB SCHEFFLER''' (1767 Gdańsk – 19 VI 1823 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn pastora [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] z lat 1755–1776 | + | '''DANIEL JACOB SCHEFFLER''' (1767 Gdańsk – 19 VI 1823 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn pastora [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] z lat 1755–1776 Reinholda Ernsta i Agnes Elizabeth z domu Witzcke.<br/><br/> |
| − | W 1776 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1788–1790 studiował prawo na uniwersytecie w Jenie. W 1800 był radcą w administracji pruskiej, w latach 1807–1814 | + | W 1776 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1788–1790 studiował prawo na uniwersytecie w Jenie. W 1800 był radcą w administracji pruskiej, w latach 1807–1814 senatorem WMG, od 1814 [[RADA MIEJSKA | radcą]] (Stadtrath) w Zarządzie Miasta Gdańska, w latach 1820–1821 – [[KAMLARIA | kamlarzem]].<br/><br/> |
| − | Jesienią 1813, w wielkim pożarze [[SPICHLERZE | Spichlerzy]] (Wyspy Spichrzów), zniszczeniu uległ jeden z należących do niego spichlerzy, położony przy Hopfengasse (ul. Chmielna 115) – „Printz”, o pojemności 560 łasztów (ponad 500 ton); odbudowany do 1817. Od 1817, z pasierbem | + | Jesienią 1813, w wielkim pożarze [[SPICHLERZE | Spichlerzy]] (Wyspy Spichrzów), zniszczeniu uległ jeden z należących do niego spichlerzy, położony przy Hopfengasse (ul. Chmielna 115) – „Printz”, o pojemności 560 łasztów (ponad 500 ton); odbudowany do 1817. Od 1817, z pasierbem [[AYCKE PAUL JOACHIM | Paulem Joachimem Ayckem]], był właścicielem firmy hurtowego handlu zbożem „Scheffler und Aycke”, z kantorem we własnej kamienicy przy Langgasse 536 (ul. Długa 76), będącej spadkiem po teściu, [[ŁAWA MIEJSKA | ławniku]] (1779) i [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (1792) Carlu Joachimie Friese (1739–1795). Od 1805 był właścicielem [[DWÓR II „QUELLBRUNN” | Dworu II]] przy Polankach.<br/><br/> |
| − | Od 13 II 1800 żonaty z Charlottą Dorothą Friese (ochrzczona 31 VII 1765 Gdańsk), wdową po Johannie Gottfrieda Ayckem. Pozostawił syna, którego losy nie są znane. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/> | + | Od 13 II 1800 żonaty z Charlottą Dorothą Friese (ochrzczona 31 VII 1765 Gdańsk), wdową po Johannie Gottfrieda Ayckem. Pozostawił syna, którego losy nie są znane. Kamienicę przy Langgasse 536 (ul. Długa 76) dowodnie od 1831 posiadał kupiec Gottfried Lotzin (1773–1844). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/> |
'''Bibliografia:''' <br/><br/> | '''Bibliografia:''' <br/><br/> | ||
Wersja z 11:47, 26 lis 2020
DANIEL JACOB SCHEFFLER (1767 Gdańsk – 19 VI 1823 Gdańsk), kupiec, senator I Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Syn pastora kościoła Zbawiciela z lat 1755–1776 Reinholda Ernsta i Agnes Elizabeth z domu Witzcke.
W 1776 uczeń Gimnazjum Akademickiego, w latach 1788–1790 studiował prawo na uniwersytecie w Jenie. W 1800 był radcą w administracji pruskiej, w latach 1807–1814 senatorem WMG, od 1814 radcą (Stadtrath) w Zarządzie Miasta Gdańska, w latach 1820–1821 – kamlarzem.
Jesienią 1813, w wielkim pożarze Spichlerzy (Wyspy Spichrzów), zniszczeniu uległ jeden z należących do niego spichlerzy, położony przy Hopfengasse (ul. Chmielna 115) – „Printz”, o pojemności 560 łasztów (ponad 500 ton); odbudowany do 1817. Od 1817, z pasierbem Paulem Joachimem Ayckem, był właścicielem firmy hurtowego handlu zbożem „Scheffler und Aycke”, z kantorem we własnej kamienicy przy Langgasse 536 (ul. Długa 76), będącej spadkiem po teściu, ławniku (1779) i rajcy (1792) Carlu Joachimie Friese (1739–1795). Od 1805 był właścicielem Dworu II przy Polankach.
Od 13 II 1800 żonaty z Charlottą Dorothą Friese (ochrzczona 31 VII 1765 Gdańsk), wdową po Johannie Gottfrieda Ayckem. Pozostawił syna, którego losy nie są znane. Kamienicę przy Langgasse 536 (ul. Długa 76) dowodnie od 1831 posiadał kupiec Gottfried Lotzin (1773–1844).
Bibliografia:
Adress Buch Danzig 1817, s. 157.
„Intelligenz Blatt” nr 50, 21 VI 1823, s. 1337, nekrolog od żony i syna.
Zdrenka J., Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 271.
