STRASBURGER HENRYK, komisarz RP w Gdańsku
(Utworzył nową stronę „{{paper}} STRASBURGER HENRYK (28 V 1887 Niemce w Zagłębiu Dąbrowskim – 2 V 1951 Londyn), polityk. Studiował prawo i ekonomię na uniw. w Berlinie, dr prawa. Po...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''HENRYK STRASBURGER''' (28 V 1887 Niemce w Zagłębiu Dąbrowskim – 2 V 1951 Londyn), polityk. Studiował prawo i ekonomię na uniw. w Berlinie, dr prawa. Po powstaniu II RP wiceminister przemysłu i handlu, 1920–21 czł. pol. delegacji na rokowania pokojowe w Rydze z Rosją Radziecką, 1922 minister przemysłu i handlu w rządzie Władysława Sikorskiego, 1923–24 wiceminister spraw zagranicznych. W 1924–32 Komisarz Generalny RP w II WMG (q Komisariat Generalny). Dążył do współpracy z gd. kręgami gosp. i polit., ale był przeciwnikiem polit. ustępstw. Propagował hasło: „Więcej gospodarki, mniej polityki”. Miał udział w doprowadzeniu do półtorarocznego ocieplenia stosunków pol.-gd. 1928–29. Był przekonany o konieczności rozbudowy portu w Gdyni, jednak uważał, że błędem jest dyskryminowanie portu gd. Starał się pogłębić współpracę z Polonią gd., przeciwdziałać jej rozbiciu. Nie znajdując zrozumienia ani w kręgach gd., ani wśród gd. Polonii, złożył dymisję i 28 II 1932 opuścił Gd. W 1937 opublikował pracę Sprawa Gdańska, w której krytykował pol. politykę wobec II WMG i która zdobyła duży rozgłos. W 1933–39 był prezesem Lewiatana, największej pol. organizacji kapitału pryw. W czasie II w. świat. w rządzie na emigracji, m.in. minister skarbu (1939–43) i minister ds. Dalekiego Wschodu (1943–44). W 1945–49 mianowany ambasadorem Polski w Wielkiej Brytanii. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | |
Wersja z 12:36, 4 mar 2013
HENRYK STRASBURGER (28 V 1887 Niemce w Zagłębiu Dąbrowskim – 2 V 1951 Londyn), polityk. Studiował prawo i ekonomię na uniw. w Berlinie, dr prawa. Po powstaniu II RP wiceminister przemysłu i handlu, 1920–21 czł. pol. delegacji na rokowania pokojowe w Rydze z Rosją Radziecką, 1922 minister przemysłu i handlu w rządzie Władysława Sikorskiego, 1923–24 wiceminister spraw zagranicznych. W 1924–32 Komisarz Generalny RP w II WMG (q Komisariat Generalny). Dążył do współpracy z gd. kręgami gosp. i polit., ale był przeciwnikiem polit. ustępstw. Propagował hasło: „Więcej gospodarki, mniej polityki”. Miał udział w doprowadzeniu do półtorarocznego ocieplenia stosunków pol.-gd. 1928–29. Był przekonany o konieczności rozbudowy portu w Gdyni, jednak uważał, że błędem jest dyskryminowanie portu gd. Starał się pogłębić współpracę z Polonią gd., przeciwdziałać jej rozbiciu. Nie znajdując zrozumienia ani w kręgach gd., ani wśród gd. Polonii, złożył dymisję i 28 II 1932 opuścił Gd. W 1937 opublikował pracę Sprawa Gdańska, w której krytykował pol. politykę wobec II WMG i która zdobyła duży rozgłos. W 1933–39 był prezesem Lewiatana, największej pol. organizacji kapitału pryw. W czasie II w. świat. w rządzie na emigracji, m.in. minister skarbu (1939–43) i minister ds. Dalekiego Wschodu (1943–44). W 1945–49 mianowany ambasadorem Polski w Wielkiej Brytanii.
