BRAUN GUSTAV ADOLF, cukiernik
(uzupełnienie L.M.(14.07.2020)) |
(wstawianie_ilustracji (10.09.2020)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:Gustav_Adolf_Braun.jpg|thumb|Kamienica (po lewej) przy Langer Markt 29 (Długi Targ) z zajmującą parter i pierwsze piętro cukiernią Gustava Alberta Brauna (pod markizami widoczny nieco zasłonięty lampa i drzewkiem szyld Conditorei A.Brunies); po prawej [[BRAMA ZIELONA| Brama Zielona]], około 1914]] | ||
| + | |||
'''GUSTAV ADOLF BRAUN''' (29 X 1857 Lidzbark Welski – 10 III 1904 Gdańsk), cukiernik. Syn Karla Brauna. Od 30 VIII 1890 roku mąż Julii (Gilgii) Brunies (13 V 1864 Scanfs, Szwajcaria – lato 1950 Niemcy Zachodnie), wdowy po Albercie Brunies. We wrześniu tego roku na mocy testamentowego rozporządzenia teścia żony, [[BRUNIES ALBERT | Alberta Bruniesa]], został jego głównym spadkobiercą, właścicielem kamienicy przy Langer Markt 29 (Długi Targ) oraz mieszczącej się tam firmy cukierniczej „A. Brunies”. Zmienił jej nazwę na „A. Brunies Nachfolger” (spadkobiercy) i jako pierwszy cukiernik w Gdańska wprowadził nowość: sprzedaż lodów w rożkach waflowych, bez konieczności ich konsumpcji w lokalu w specjalnych pucharkach. <br/><br/> | '''GUSTAV ADOLF BRAUN''' (29 X 1857 Lidzbark Welski – 10 III 1904 Gdańsk), cukiernik. Syn Karla Brauna. Od 30 VIII 1890 roku mąż Julii (Gilgii) Brunies (13 V 1864 Scanfs, Szwajcaria – lato 1950 Niemcy Zachodnie), wdowy po Albercie Brunies. We wrześniu tego roku na mocy testamentowego rozporządzenia teścia żony, [[BRUNIES ALBERT | Alberta Bruniesa]], został jego głównym spadkobiercą, właścicielem kamienicy przy Langer Markt 29 (Długi Targ) oraz mieszczącej się tam firmy cukierniczej „A. Brunies”. Zmienił jej nazwę na „A. Brunies Nachfolger” (spadkobiercy) i jako pierwszy cukiernik w Gdańska wprowadził nowość: sprzedaż lodów w rożkach waflowych, bez konieczności ich konsumpcji w lokalu w specjalnych pucharkach. <br/><br/> | ||
Po jego śmierci, wobec niepełnoletniości dzieci, firmą kierowała do 1919 roku wdowa Julia, szefem produkcji (Conditormeister) był zaangażowany specjalnie w tym celu mistrz cukiernik Wilhelm Rother. Zgodnie z ówczesną modą zmienili oni profil cukierni. Stała się ona lokalem kawiarniano-cukierniczym, w którym obok zimnych (wody mineralne, oranżady, soki owocowe) i ciepłych napoi, serwowano gościom wysokiej marki wina i likiery. Po przekazaniu cukierni synowi [[BRAUN KARL HEINRICH | Karlowi Heinrichowi]] (1893–1945), Julia do 1945 roku pozostała właścicielką kamienicy przy Langer Markt 29, gdzie mieszkała wraz z pozostałymi dziećmi. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Po jego śmierci, wobec niepełnoletniości dzieci, firmą kierowała do 1919 roku wdowa Julia, szefem produkcji (Conditormeister) był zaangażowany specjalnie w tym celu mistrz cukiernik Wilhelm Rother. Zgodnie z ówczesną modą zmienili oni profil cukierni. Stała się ona lokalem kawiarniano-cukierniczym, w którym obok zimnych (wody mineralne, oranżady, soki owocowe) i ciepłych napoi, serwowano gościom wysokiej marki wina i likiery. Po przekazaniu cukierni synowi [[BRAUN KARL HEINRICH | Karlowi Heinrichowi]] (1893–1945), Julia do 1945 roku pozostała właścicielką kamienicy przy Langer Markt 29, gdzie mieszkała wraz z pozostałymi dziećmi. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:42, 10 wrz 2020
GUSTAV ADOLF BRAUN (29 X 1857 Lidzbark Welski – 10 III 1904 Gdańsk), cukiernik. Syn Karla Brauna. Od 30 VIII 1890 roku mąż Julii (Gilgii) Brunies (13 V 1864 Scanfs, Szwajcaria – lato 1950 Niemcy Zachodnie), wdowy po Albercie Brunies. We wrześniu tego roku na mocy testamentowego rozporządzenia teścia żony, Alberta Bruniesa, został jego głównym spadkobiercą, właścicielem kamienicy przy Langer Markt 29 (Długi Targ) oraz mieszczącej się tam firmy cukierniczej „A. Brunies”. Zmienił jej nazwę na „A. Brunies Nachfolger” (spadkobiercy) i jako pierwszy cukiernik w Gdańska wprowadził nowość: sprzedaż lodów w rożkach waflowych, bez konieczności ich konsumpcji w lokalu w specjalnych pucharkach.
Po jego śmierci, wobec niepełnoletniości dzieci, firmą kierowała do 1919 roku wdowa Julia, szefem produkcji (Conditormeister) był zaangażowany specjalnie w tym celu mistrz cukiernik Wilhelm Rother. Zgodnie z ówczesną modą zmienili oni profil cukierni. Stała się ona lokalem kawiarniano-cukierniczym, w którym obok zimnych (wody mineralne, oranżady, soki owocowe) i ciepłych napoi, serwowano gościom wysokiej marki wina i likiery. Po przekazaniu cukierni synowi Karlowi Heinrichowi (1893–1945), Julia do 1945 roku pozostała właścicielką kamienicy przy Langer Markt 29, gdzie mieszkała wraz z pozostałymi dziećmi.
