HOTEL CONTINENTAL
(uzupelnienie LM (24.05.2020)) |
(wstawianie ilustracji LM (17.06.2020)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:1_Hotel_Reichs_Hof.jpg|thumb|[[HOTEL REICHSHOF| Hotel Reichshof]] i hotel Continental od strony Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie), w przerwie zabudowy widoczny klasztor [[KARMELICI| karmelitów]] i częściowo [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto)| kościół św. Józefa]], około 1900]] | ||
[[File:Hotel Continental, początek XX wieku.JPG|thumb|Hotel Continental, początek XX wieku, przy skrzyżowaniu St. Elisabeth-Kirchengasse (ul. Elżbietańska), której nieistniejący już wylot widać z lewej, z Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie), w głębi [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto)| kościół św. Józefa]]]] | [[File:Hotel Continental, początek XX wieku.JPG|thumb|Hotel Continental, początek XX wieku, przy skrzyżowaniu St. Elisabeth-Kirchengasse (ul. Elżbietańska), której nieistniejący już wylot widać z lewej, z Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie), w głębi [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto)| kościół św. Józefa]]]] | ||
[[File:Hotel_Continential.jpg|thumb|Reklama Hotelu Continental, 1921]] | [[File:Hotel_Continential.jpg|thumb|Reklama Hotelu Continental, 1921]] | ||
Wersja z 11:41, 17 cze 2020
HOTEL CONTINENTAL, u zbiegu obecnej ul. Elżbietańskiej i Podwale Grodzkie 7, naprzeciw Dworca Głównego. Budowany od 1896 roku, otwarty 20 VI 1899. Początkowo własność Baltische Terrain-Gesellschaft (Bałtyckie Towarzystwo Terenowe), następnie do I wojny światowej Heinricha Schützego.
Trzypiętrowy, wydłużony budynek zwieńczony był szczytami, w narożniku znajdowała się półokrągła wieża z baniastym hełmem. Pierwotnie hotel dysponował 35 pokojami, po rozbudowie w 1914 roku – 90 (ze 120 łóżkami), dużą restauracją z winiarnią Zum Rüdesheimer, kawiarnią i pijalnią piwa, zakładem fryzjerskim, kantorem wymiany walut. W 1920 roku przebudowano część zaplecza kuchenno-gospodarczego. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska znajdowała się tutaj między innymi agencja polskiego Biura Podróży Orbis. Pokoje były wówczas wyposażone w telefon, łazienkę i WC. W polskich pismach (na przykład w miesięczniku „Morze”) obiekt reklamował się jako obsługujący gości również w języku polskim. W hotelu 11 VII 1922 roku powołano polskie Towarzystwo Przyjaciół Nauki i Sztuki (z siedzibą w budynku Gimnazjum Polskiego), tutaj też odbywały się pierwsze zebrania zarządu klubu sportowego Gedania, utworzonego 15 IX 1922 roku. W 1924 roku urządzono część hotelową na poddaszu, w 1934 odnowiono elewację. Od 1934 roku dyrektorem i współwłaścicielem był Piotr Bresiński (1870–1940), działacz Polonii sopockiej (były powstaniec wielkopolski). Za jego czasów hotel był miejscem zebrań gdańskiej Polonii, przyjmował też Żydów przed ich wymuszonym wyjazdem z Gdańska ( Żydzi, pomnik Kindertransportów). W 1938 roku nazistowskie władze miasta w przyjętym planie przebudowy centrum Gdańska założyły rozbiórkę hotelu (ze względów politycznych). Do wybuchu II wojny światowej przedsięwzięcia nie udało się zrealizować. 7 września 1939 roku w budynku przetrzymywano polskich oficerów z Westerplatte. Piotr Bresiński, aresztowany, zginął w obozie Stutthof (po ekshumacji pochowany na cmentarzu na Zaspie). Hotel, zniszczony w 1945 roku, nie został odbudowany.
