CYGAN MIECZYSŁAW, wojewoda gdański
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | ''' | + | '''MIECZYSŁAW CYGAN''' (2 VIII 1921 Koniuszki, ob. Ukraina – 7 IV 2006 Warszawa), zawodowy wojskowy. Urodził się w rodzinie chłopskiej. Kształcił się we Lw., w 1940 przy próbie przejścia na Węgry aresztowany przez Rosjan, zesłany na Syberię, pracował przy wyrębie tajgi. W 1943 zgłosił się do 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Został oficerem politycznym w 2. Pułku Artylerii Lekkiej w 2. Dywizji Piechoty. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Artylerii, po 1945 Akademię Sztabu Generalnego w Rembertowie i Szkołę Główną Planowania i Statystyki (GSPis) w Warszawie; dr nauk wojsk., od 1964 gen. brygady. Członek PPR od 1946, nast. w PZPR. Od 1957 pełnił funkcję wiceprezesa klubu CWKS Legia Warszawa ds. adm.-finans., 1967–69 dyr. departamentu wojsk. w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego, 1969–78 szef katedry w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, 1978–82 szef Zespołu Naukowego Sztabu Generalnego WP. Po wprowadzeniu q stanu wojennego wszedł w skład egzekutywy KW PZPR w Gd. (styczeń 1982 – luty 1989). Od 3 II 1982 do 22 XI 1988 wojewoda gd. (q województwo gd.). W 1985–90 czł. Rady Naczelnej ZBOWiD, 1989–90 sekr. generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, przew. Rady Przyjaciół ZHP. W 1990 przeniesiony w stan spoczynku. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Krzyżem Oficerskim OOP, Krzyżem Komandorskim OOP. Autor książki autobiograficznej Poczta polowa 19-358 (1968). {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:42, 5 mar 2013
MIECZYSŁAW CYGAN (2 VIII 1921 Koniuszki, ob. Ukraina – 7 IV 2006 Warszawa), zawodowy wojskowy. Urodził się w rodzinie chłopskiej. Kształcił się we Lw., w 1940 przy próbie przejścia na Węgry aresztowany przez Rosjan, zesłany na Syberię, pracował przy wyrębie tajgi. W 1943 zgłosił się do 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Został oficerem politycznym w 2. Pułku Artylerii Lekkiej w 2. Dywizji Piechoty. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Artylerii, po 1945 Akademię Sztabu Generalnego w Rembertowie i Szkołę Główną Planowania i Statystyki (GSPis) w Warszawie; dr nauk wojsk., od 1964 gen. brygady. Członek PPR od 1946, nast. w PZPR. Od 1957 pełnił funkcję wiceprezesa klubu CWKS Legia Warszawa ds. adm.-finans., 1967–69 dyr. departamentu wojsk. w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego, 1969–78 szef katedry w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, 1978–82 szef Zespołu Naukowego Sztabu Generalnego WP. Po wprowadzeniu q stanu wojennego wszedł w skład egzekutywy KW PZPR w Gd. (styczeń 1982 – luty 1989). Od 3 II 1982 do 22 XI 1988 wojewoda gd. (q województwo gd.). W 1985–90 czł. Rady Naczelnej ZBOWiD, 1989–90 sekr. generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, przew. Rady Przyjaciół ZHP. W 1990 przeniesiony w stan spoczynku. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Krzyżem Oficerskim OOP, Krzyżem Komandorskim OOP. Autor książki autobiograficznej Poczta polowa 19-358 (1968).
