WIENSKOWSKI WILHELM RUDOLF von, prezydent rejencji gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File:WILHELM_RUDOLF_von_WIENSKOWSKI_von_SALTZWEDELL1.jpg|thumb| | + | [[File:WILHELM_RUDOLF_von_WIENSKOWSKI_von_SALTZWEDELL1.jpg|thumb|Wilhelm Rudolf von Wienskowski]] |
'''WILHELM RUDOLF von WIENSKOWSKI von SALTZWEDELL''' (16 IV 1820 Drozdowo (Gut Drosdowen), powiat olecki, Prusy Wschodnie – 29 VII 1882 Gdańsk), prezydent [[REJENCJA GDAŃSKA| rejencji gdańskiej]]. Syn właściciela majątku Reinholda von Wienskowskiego (1780–1863), młodszy brat pruskiego polityka i urzędnika państwowego Gustava von Wienskowskiego (1808–1897). Po uzyskaniu matury w 1841 roku studiował prawo na uniwersytecie w Królewcu. Następnie był właścicielem majątku Bronikowen (Bronikowo) koło Sensburga (Mrągowo), a w latach 1847–1867 landratem powiatu Sensburg. W 1867 roku pracował jako urzędnik w biurze rejencji w Poczdamie.<br/><br/> | '''WILHELM RUDOLF von WIENSKOWSKI von SALTZWEDELL''' (16 IV 1820 Drozdowo (Gut Drosdowen), powiat olecki, Prusy Wschodnie – 29 VII 1882 Gdańsk), prezydent [[REJENCJA GDAŃSKA| rejencji gdańskiej]]. Syn właściciela majątku Reinholda von Wienskowskiego (1780–1863), młodszy brat pruskiego polityka i urzędnika państwowego Gustava von Wienskowskiego (1808–1897). Po uzyskaniu matury w 1841 roku studiował prawo na uniwersytecie w Królewcu. Następnie był właścicielem majątku Bronikowen (Bronikowo) koło Sensburga (Mrągowo), a w latach 1847–1867 landratem powiatu Sensburg. W 1867 roku pracował jako urzędnik w biurze rejencji w Poczdamie.<br/><br/> | ||
Od 12 X 1871 roku był nadradcą (Ober-Regierungsrath) w rejencji gdańskiej. Od 1878 jako współpracownik nadprezydentów nowo utworzonej prowincji Westpreuẞen (Prusy Zachodnie), Heinricha Achenbacha i Ernsta Ernsthausena, działał przy organizowaniu jej biura w Gdańsku. Obaj nadprezydenci łączyli tę funkcję z prezydenturą rejencji gdańskiej, dlatego w latach 1879–1880 był ich zastępcą z tytułem wiceprezydenta. Od 30 III 1881 roku aż do nagłej śmierci 29 VII 1882 pełnił funkcję jej prezydenta. W latach 1879–1882 był także prowizorem [[SZPITAL DIAKONIS EWANGELICKICH| szpitala diakonis ewangelickich]].<br/><br/> | Od 12 X 1871 roku był nadradcą (Ober-Regierungsrath) w rejencji gdańskiej. Od 1878 jako współpracownik nadprezydentów nowo utworzonej prowincji Westpreuẞen (Prusy Zachodnie), Heinricha Achenbacha i Ernsta Ernsthausena, działał przy organizowaniu jej biura w Gdańsku. Obaj nadprezydenci łączyli tę funkcję z prezydenturą rejencji gdańskiej, dlatego w latach 1879–1880 był ich zastępcą z tytułem wiceprezydenta. Od 30 III 1881 roku aż do nagłej śmierci 29 VII 1882 pełnił funkcję jej prezydenta. W latach 1879–1882 był także prowizorem [[SZPITAL DIAKONIS EWANGELICKICH| szpitala diakonis ewangelickich]].<br/><br/> | ||
W czasie swej pracy w Gdańsku w 1874 roku mieszkał przy Langgarten 30 (ul. Długie Ogrody), od 1878 przy Pfefferstadt 1 (ul. Korzenna). Był dwukrotnie żonaty. Od 3 III 1848 roku z Karoliną Venselow (8 VIII 1825 – 12 VI 1872 Gdańsk), z którą miał dwie córki i czterech synów, w tym późniejszego architekta i radcę budowlanego Traugotta von Saltzwedella (1859–1940). Drugą żoną, którą poślubił 8 VII 1873 w Królewcu, była hrabina Friederike Dohna-Lauck (22 XII 1832 – 8 IV 1910 Freiburg). Małżeństwo nie miało dzieci. Został pochowany poza Gdańskiem, prawdopodobnie w Drozdowie lub Bronkowie na Mazurach. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W czasie swej pracy w Gdańsku w 1874 roku mieszkał przy Langgarten 30 (ul. Długie Ogrody), od 1878 przy Pfefferstadt 1 (ul. Korzenna). Był dwukrotnie żonaty. Od 3 III 1848 roku z Karoliną Venselow (8 VIII 1825 – 12 VI 1872 Gdańsk), z którą miał dwie córki i czterech synów, w tym późniejszego architekta i radcę budowlanego Traugotta von Saltzwedella (1859–1940). Drugą żoną, którą poślubił 8 VII 1873 w Królewcu, była hrabina Friederike Dohna-Lauck (22 XII 1832 – 8 IV 1910 Freiburg). Małżeństwo nie miało dzieci. Został pochowany poza Gdańskiem, prawdopodobnie w Drozdowie lub Bronkowie na Mazurach. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:38, 21 paź 2019
WILHELM RUDOLF von WIENSKOWSKI von SALTZWEDELL (16 IV 1820 Drozdowo (Gut Drosdowen), powiat olecki, Prusy Wschodnie – 29 VII 1882 Gdańsk), prezydent rejencji gdańskiej. Syn właściciela majątku Reinholda von Wienskowskiego (1780–1863), młodszy brat pruskiego polityka i urzędnika państwowego Gustava von Wienskowskiego (1808–1897). Po uzyskaniu matury w 1841 roku studiował prawo na uniwersytecie w Królewcu. Następnie był właścicielem majątku Bronikowen (Bronikowo) koło Sensburga (Mrągowo), a w latach 1847–1867 landratem powiatu Sensburg. W 1867 roku pracował jako urzędnik w biurze rejencji w Poczdamie.
Od 12 X 1871 roku był nadradcą (Ober-Regierungsrath) w rejencji gdańskiej. Od 1878 jako współpracownik nadprezydentów nowo utworzonej prowincji Westpreuẞen (Prusy Zachodnie), Heinricha Achenbacha i Ernsta Ernsthausena, działał przy organizowaniu jej biura w Gdańsku. Obaj nadprezydenci łączyli tę funkcję z prezydenturą rejencji gdańskiej, dlatego w latach 1879–1880 był ich zastępcą z tytułem wiceprezydenta. Od 30 III 1881 roku aż do nagłej śmierci 29 VII 1882 pełnił funkcję jej prezydenta. W latach 1879–1882 był także prowizorem szpitala diakonis ewangelickich.
W czasie swej pracy w Gdańsku w 1874 roku mieszkał przy Langgarten 30 (ul. Długie Ogrody), od 1878 przy Pfefferstadt 1 (ul. Korzenna). Był dwukrotnie żonaty. Od 3 III 1848 roku z Karoliną Venselow (8 VIII 1825 – 12 VI 1872 Gdańsk), z którą miał dwie córki i czterech synów, w tym późniejszego architekta i radcę budowlanego Traugotta von Saltzwedella (1859–1940). Drugą żoną, którą poślubił 8 VII 1873 w Królewcu, była hrabina Friederike Dohna-Lauck (22 XII 1832 – 8 IV 1910 Freiburg). Małżeństwo nie miało dzieci. Został pochowany poza Gdańskiem, prawdopodobnie w Drozdowie lub Bronkowie na Mazurach.
