DAUTER NATHANAEL ERNST, lekarz
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''NATHANAEL ERNST DAUTER''' (2 XI 1756 Stare Szkoty pod Gdańskiem – 1 II 1813 Gdańsk). Syn piwowara Erdmanna Dautera. Od 1771 roku był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Po ukończeniu w 1780 uniwersyteckich studiów medycznych zajmował się w Lipsku pracą naukową. W 1784 roku ogłosił tam pracę o roli wyziębienia organizmu w procesie leczenia. Od 1787 był lekarzem prywatnym w Gdańsku. W latach 1789–1790 i 1797–1798 pełnił funkcję dyrektora gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. <br/><br/> | + | '''NATHANAEL ERNST DAUTER''' (2 XI 1756 Stare Szkoty pod Gdańskiem – 1 II 1813 Gdańsk), lekarz. Syn piwowara Erdmanna Dautera. Od 1771 roku był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Po ukończeniu w 1780 uniwersyteckich studiów medycznych zajmował się w Lipsku pracą naukową. W 1784 roku ogłosił tam pracę o roli wyziębienia organizmu w procesie leczenia. Od 1787 był lekarzem prywatnym w Gdańsku. W latach 1789–1790 i 1797–1798 pełnił funkcję dyrektora gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. <br/><br/> |
W 1797 roku mieszkał przy Ketterhagergasse 104 (ul. Zbytki 4). W 1808 był właścicielem tego budynku, a także domu przy Breitgasse 1160 (ul. Szeroka 58). Zmarł w czasie epidemii tyfusu ([[EPIDEMIE 1801–1945 | epidemie 1801–1945]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1797 roku mieszkał przy Ketterhagergasse 104 (ul. Zbytki 4). W 1808 był właścicielem tego budynku, a także domu przy Breitgasse 1160 (ul. Szeroka 58). Zmarł w czasie epidemii tyfusu ([[EPIDEMIE 1801–1945 | epidemie 1801–1945]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 20:48, 20 paź 2019
NATHANAEL ERNST DAUTER (2 XI 1756 Stare Szkoty pod Gdańskiem – 1 II 1813 Gdańsk), lekarz. Syn piwowara Erdmanna Dautera. Od 1771 roku był uczniem Gimnazjum Akademickiego. Po ukończeniu w 1780 uniwersyteckich studiów medycznych zajmował się w Lipsku pracą naukową. W 1784 roku ogłosił tam pracę o roli wyziębienia organizmu w procesie leczenia. Od 1787 był lekarzem prywatnym w Gdańsku. W latach 1789–1790 i 1797–1798 pełnił funkcję dyrektora gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego.
W 1797 roku mieszkał przy Ketterhagergasse 104 (ul. Zbytki 4). W 1808 był właścicielem tego budynku, a także domu przy Breitgasse 1160 (ul. Szeroka 58). Zmarł w czasie epidemii tyfusu ( epidemie 1801–1945).
