DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN, dziennik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Danziger_Neueste_Nachrichten_1908.jpg|thumb|Numer „Danziger Neueste Nachrichten“ z 1 VI 1908]] | [[File:Danziger_Neueste_Nachrichten_1908.jpg|thumb|Numer „Danziger Neueste Nachrichten“ z 1 VI 1908]] | ||
| + | [[File:2_„Danziger_Neueste_Nachrichten”.png|thumb|Siedziba „Danziger Neueste Nachrichten“ od strony Breitgasse (ul. Szeroka)]] | ||
'''„DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN”''', 15 IX 1894 – 1 IX 1944. Największy gdański dziennik („Najnowsze Wiadomości Gdańskie”), założony przez [[FUCHS GUSTAV ADOLF | Gustava Fuchsa]], ponadpartyjny, faktycznie konserwatywny. Wzorowany na gazetach typu „Generalanzeiger”. Jedna z najlepiej redagowanych gazet gdańskich, z atrakcyjnymi dodatkami i szatą graficzną. Dużo miejsca poświęcano polityce zagranicznej (korespondenci) i wewnętrznej Niemiec, gospodarce i sprawom lokalnym.<br/><br/> | '''„DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN”''', 15 IX 1894 – 1 IX 1944. Największy gdański dziennik („Najnowsze Wiadomości Gdańskie”), założony przez [[FUCHS GUSTAV ADOLF | Gustava Fuchsa]], ponadpartyjny, faktycznie konserwatywny. Wzorowany na gazetach typu „Generalanzeiger”. Jedna z najlepiej redagowanych gazet gdańskich, z atrakcyjnymi dodatkami i szatą graficzną. Dużo miejsca poświęcano polityce zagranicznej (korespondenci) i wewnętrznej Niemiec, gospodarce i sprawom lokalnym.<br/><br/> | ||
Wersja z 20:54, 3 lis 2019
„DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN”, 15 IX 1894 – 1 IX 1944. Największy gdański dziennik („Najnowsze Wiadomości Gdańskie”), założony przez Gustava Fuchsa, ponadpartyjny, faktycznie konserwatywny. Wzorowany na gazetach typu „Generalanzeiger”. Jedna z najlepiej redagowanych gazet gdańskich, z atrakcyjnymi dodatkami i szatą graficzną. Dużo miejsca poświęcano polityce zagranicznej (korespondenci) i wewnętrznej Niemiec, gospodarce i sprawom lokalnym.
Przez blisko 50 lat najbardziej opiniotwórcza gazeta gdańska. Pisali dla niej między innymi Friedrich von Wilpert, Fritz Jaenicke, Herbert Sellke, Guido Allmendinger, Albert Brödersdorff, Curt Hertell, Käthe Rhode, Heinz Rode, Paul Böhre. Początkowy nakład: 22 tysięcy egzemplarzy, w 1913 przekroczył 60 tysięcy, by po 1918 osiągnąć około 100 tysięcy egzemplarzy.
W II Wolnym Mieście Gdańsku, mimo zmniejszenia nakładu (przy dobrze zorganizowanym kolportażu), utrzymał prymat, w roku 1939 osiągając 37 tysięcy egzemplarzy. W Polsce w latach 20. sprzedawano około 10 tysięcy egzemplarzy; ukazywał się dodatek „Pommereller Beilage”. Na gdańskim rynku ogłoszeń prasowych w 1927 przejmował 63,7%.
W 1897 odkupiono od spadkobierców Daniela Ludwiga Wedla drukarnię przy Jopengasse 8 (ul. Piwna), następnie redakcja i drukarnia mieściły się przy Johannisgasse 19/23 (ul. Świętojańska), zajmując także parcele przy Breitgasse 90/94 (ul. Szeroka). Początkowo zatrudniano 151 osób, w 1934 – 411. W 1933 roku gazeta opowiedziała się za NSDAP, a Hans Fuchs, wydawca dziennika od 1929, stopniowo tracił w nim wpływy; Albert Forster forsował metodami administracyjnymi „Danziger Vorposten”. W efekcie problemów z papierem 1 IX 1944 roku wydawanie dziennika zostało zawieszone.
