BLOCK DAVID (Daniel) van den, malarz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{web}} '''DAVID (Daniel) van den BLOCK''' (po 1582, Gdańsk – grudzień 1640, Gdańsk), malarz. Syn Wilhelma van den Blocka, młodszy...”)
 
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''DAVID (Daniel) van den BLOCK''' (po 1582, Gdańsk –  grudzień 1640, Gdańsk), malarz. Syn [[BLOCK WILHELM van den | Wilhelma van den Blocka]], młodszy brat [[BLOCK ABRAHAM van den | Abrahama van den Blocka]], [[BLOCK JACOB van den | Jacoba van den Blocka]]i [[BLOCK ISAAK van den | Isaaka van den Blocka]]. <br/><br/>
+
'''DAVID (Daniel) van den BLOCK''' (po 1582, Gdańsk –  grudzień 1640, Gdańsk), malarz. Syn [[BLOCK WILHELM van den | Wilhelma van den Blocka]], młodszy brat [[BLOCK ABRAHAM van den | Abrahama van den Blocka]], [[BLOCK JACOB van den | Jacoba van den Blocka]] i [[BLOCK ISAAK van den | Isaaka van den Blocka]]. <br/><br/>
 
3 IV 1609 roku gdański [[ŁAWA MIEJSKA | sąd ławniczy]] wystawił mu świadectwo dobrego urodzenia, po czym wyjechał do Neustadt (obecnie część miasta Brandenburg nad Hawelą). Do Gdańska wrócił z żoną i dziećmi w 1618, 7 września poprosił o przyjęcie do cechu malarzy, 11 listopada uzyskał uprawnienia mistrza. 24 IV 1619 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]]. <br/><br/>  
 
3 IV 1609 roku gdański [[ŁAWA MIEJSKA | sąd ławniczy]] wystawił mu świadectwo dobrego urodzenia, po czym wyjechał do Neustadt (obecnie część miasta Brandenburg nad Hawelą). Do Gdańska wrócił z żoną i dziećmi w 1618, 7 września poprosił o przyjęcie do cechu malarzy, 11 listopada uzyskał uprawnienia mistrza. 24 IV 1619 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]]. <br/><br/>  
W 1619 otrzymał wynagrodzenia za pomalowanie wieży (prawdopodobnie samego dachu) między [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościołem św. Trójcy]] a [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]] i za prace malarskie z tyłu [[DWÓR ARTUSA| Dworu Artusa]]. W 1621 wynagradzany był za pomalowanie jasnoczerwoną farbą olejną 32 prętów metalowych i dachówek na budowlach miejskich i wejścia raz figur w Ławie Rady w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Podobne drobne prace wykonywał i w latach następnych: w 1662 malował dekoracyjnie łódź w twierdzy w  [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]], w 1823 wykonywał bliżej nieznane prace związane z przygotowaniem wizyty króla Zygmunta II Wazy, angażowany był do malowania przed i wewnątrz Sali Wety w  [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], w 1629 i 1630 bielenia Zimowej Sali Rady w tym ratuszu. 25 XI 1627 podpisał umowę na pomalowanie prospektu organowego (środkowej części obecnego) w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. W 1631 pracował przy pozłacaniu ram obrazu Sąd Ostateczny w kościele św. Jan. Twierdzi się niekiedy, że obraz ten, z 1629 roku (wysokości 1,78 m, szerokości 4,25 m) – do II wojny światowej wiszący w kruchcie pod wieżą nad wejściem do nawy głównej kościoła – był jego autorstwa. Otrzymał jeszcze od [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] kilka wypłat za nieznane obecnie prace.<br/><br/>
+
W 1619 otrzymał wynagrodzenia za pomalowanie wieży (prawdopodobnie samego dachu) między [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościołem św. Trójcy]] a [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]] i za prace malarskie z tyłu [[DWÓR ARTUSA| Dworu Artusa]]. W 1621 wynagradzany był za pomalowanie jasnoczerwoną farbą olejną 32 prętów metalowych i dachówek na budowlach miejskich i wejścia oraz figur w Ławie Rady w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Podobne drobne prace wykonywał i w latach następnych: w 1662 malował dekoracyjnie łódź w twierdzy w  [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]], w 1823 wykonywał bliżej nieznane prace związane z przygotowaniem wizyty króla Zygmunta III Wazy, angażowany był do malowania przed i wewnątrz Sali Wety w  [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], w 1629 i 1630 bielenia Zimowej Sali Rady w tym ratuszu. 25 XI 1627 podpisał umowę na pomalowanie prospektu organowego (środkowej części obecnego) w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. W 1631 pracował przy pozłacaniu ram obrazu Sąd Ostateczny w kościele św. Jana. Twierdzi się niekiedy, że obraz ten, z 1629 roku (wysokości 1,78 m, szerokości 4,25 m) – do II wojny światowej wiszący w kruchcie pod wieżą nad wejściem do nawy głównej kościoła – był jego autorstwa. Otrzymał jeszcze od [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] kilka wypłat za nieznane obecnie prace.<br/><br/>
Był autorem wiersza pochwalnego, napisanego na cześć przybywającego do Gdańska w 1637 króla Władysława IV (David von dem Block, ''Friedens-Triumph … Vladislai IV, der Polen und Schweden Königs etc. eigendtlich abgebildet und … mit beygefügter poetischen Beschreibung unterthänigst von…'', Dantzig 1637). Ten i inne pieśni wydał w zbiorze zadedykowanym Radzie Miejskiej, za co otrzymał 2 XI 637 roku 100 grzywien.<br/><br/>
+
Był autorem wiersza pochwalnego, napisanego na cześć przybywającego do Gdańska w 1637 króla Władysława IV (David von dem Block, ''Friedens-Triumph … Vladislai IV, der Polen und Schweden Königs etc. eigendtlich abgebildet und … mit beygefügter poetischen Beschreibung unterthänigst von…'', Dantzig 1637). Ten i inne pieśni wydał w zbiorze zadedykowanym Radzie Miejskiej, za co otrzymał 2 XI 1637 roku 100 grzywien.<br/><br/>
 
Mimo prób wsparcia przez Radę Miejską (np. kupno od niego obrazu za 200 złotych 5 VI 1638, powieszenia go w Sali Wety i propozycji ponownej odsprzedaży, jeżeli ktoś zaoferuje wyższą cenę (co nie nastąpiło)) nie radząc sobie jako malarz, wyprosił posadę odźwiernego bram na Starym Przedmieściu. Urząd piastował od października 1638, zaś 7 XII 1640 – już jako strażnik miejski – otrzymał podarunek od Rady w wysokości 45 grzywien. <br/><br/>
 
Mimo prób wsparcia przez Radę Miejską (np. kupno od niego obrazu za 200 złotych 5 VI 1638, powieszenia go w Sali Wety i propozycji ponownej odsprzedaży, jeżeli ktoś zaoferuje wyższą cenę (co nie nastąpiło)) nie radząc sobie jako malarz, wyprosił posadę odźwiernego bram na Starym Przedmieściu. Urząd piastował od października 1638, zaś 7 XII 1640 – już jako strażnik miejski – otrzymał podarunek od Rady w wysokości 45 grzywien. <br/><br/>
 
Według niektórych źródeł zmarł w grudniu 1640, na pewno przed 30 IX 1641, kiedy żyjąca w biedzie wdowa po nim otrzymała od Rady w formie zapomogi 45 grzywien. Był ojcem trzech córek. Najstarsza, nieznanego imienia, wyszła za mąż za pochodzącego z Emden Hansa Janzena, kupca i obywatela Gdańska, Catharina 8 IX 1608 poślubiła w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] Hansa Jsendicka, Susanna była żoną pochodzącego z Gdańska Fabiana Neuzera (Neissera), oboje zmarli przed 1634. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Według niektórych źródeł zmarł w grudniu 1640, na pewno przed 30 IX 1641, kiedy żyjąca w biedzie wdowa po nim otrzymała od Rady w formie zapomogi 45 grzywien. Był ojcem trzech córek. Najstarsza, nieznanego imienia, wyszła za mąż za pochodzącego z Emden Hansa Janzena, kupca i obywatela Gdańska, Catharina 8 IX 1608 poślubiła w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] Hansa Jsendicka, Susanna była żoną pochodzącego z Gdańska Fabiana Neuzera (Neissera), oboje zmarli przed 1634. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 12:15, 23 wrz 2019

DAVID (Daniel) van den BLOCK (po 1582, Gdańsk – grudzień 1640, Gdańsk), malarz. Syn Wilhelma van den Blocka, młodszy brat Abrahama van den Blocka, Jacoba van den Blocka i Isaaka van den Blocka.

3 IV 1609 roku gdański sąd ławniczy wystawił mu świadectwo dobrego urodzenia, po czym wyjechał do Neustadt (obecnie część miasta Brandenburg nad Hawelą). Do Gdańska wrócił z żoną i dziećmi w 1618, 7 września poprosił o przyjęcie do cechu malarzy, 11 listopada uzyskał uprawnienia mistrza. 24 IV 1619 uzyskał obywatelstwo miejskie.

W 1619 otrzymał wynagrodzenia za pomalowanie wieży (prawdopodobnie samego dachu) między kościołem św. Trójcy a Gimnazjum Akademickim i za prace malarskie z tyłu Dworu Artusa. W 1621 wynagradzany był za pomalowanie jasnoczerwoną farbą olejną 32 prętów metalowych i dachówek na budowlach miejskich i wejścia oraz figur w Ławie Rady w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP). Podobne drobne prace wykonywał i w latach następnych: w 1662 malował dekoracyjnie łódź w twierdzy w Wisłoujściu, w 1823 wykonywał bliżej nieznane prace związane z przygotowaniem wizyty króla Zygmunta III Wazy, angażowany był do malowania przed i wewnątrz Sali Wety w Ratuszu Głównego Miasta, w 1629 i 1630 bielenia Zimowej Sali Rady w tym ratuszu. 25 XI 1627 podpisał umowę na pomalowanie prospektu organowego (środkowej części obecnego) w kościele św. Jana. W 1631 pracował przy pozłacaniu ram obrazu Sąd Ostateczny w kościele św. Jana. Twierdzi się niekiedy, że obraz ten, z 1629 roku (wysokości 1,78 m, szerokości 4,25 m) – do II wojny światowej wiszący w kruchcie pod wieżą nad wejściem do nawy głównej kościoła – był jego autorstwa. Otrzymał jeszcze od Rady Miejskiej kilka wypłat za nieznane obecnie prace.

Był autorem wiersza pochwalnego, napisanego na cześć przybywającego do Gdańska w 1637 króla Władysława IV (David von dem Block, Friedens-Triumph … Vladislai IV, der Polen und Schweden Königs etc. eigendtlich abgebildet und … mit beygefügter poetischen Beschreibung unterthänigst von…, Dantzig 1637). Ten i inne pieśni wydał w zbiorze zadedykowanym Radzie Miejskiej, za co otrzymał 2 XI 1637 roku 100 grzywien.

Mimo prób wsparcia przez Radę Miejską (np. kupno od niego obrazu za 200 złotych 5 VI 1638, powieszenia go w Sali Wety i propozycji ponownej odsprzedaży, jeżeli ktoś zaoferuje wyższą cenę (co nie nastąpiło)) nie radząc sobie jako malarz, wyprosił posadę odźwiernego bram na Starym Przedmieściu. Urząd piastował od października 1638, zaś 7 XII 1640 – już jako strażnik miejski – otrzymał podarunek od Rady w wysokości 45 grzywien.

Według niektórych źródeł zmarł w grudniu 1640, na pewno przed 30 IX 1641, kiedy żyjąca w biedzie wdowa po nim otrzymała od Rady w formie zapomogi 45 grzywien. Był ojcem trzech córek. Najstarsza, nieznanego imienia, wyszła za mąż za pochodzącego z Emden Hansa Janzena, kupca i obywatela Gdańska, Catharina 8 IX 1608 poślubiła w kościele św. Piotra i Pawła Hansa Jsendicka, Susanna była żoną pochodzącego z Gdańska Fabiana Neuzera (Neissera), oboje zmarli przed 1634. JANSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania