GALL ERNST, historyk sztuki
(poprawka JMM (e-mail z 29.08.2019)) |
(uzupełnienie L.M.(7.08.2020)) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''ERNST GALL''' (17 II 1888 Gdańsk – 5 VIII 1958 Monachium), historyk sztuki. Syn gdańskiego adwokata i notariusza Alfreda Galla (czerwiec 1854 Toruń – 25 XI 1903 Gdańsk) i Idy Osterloh (1860–1889). Po maturze w [[ | + | '''ERNST GALL''' (17 II 1888 Gdańsk – 5 VIII 1958 Monachium), historyk sztuki. Syn gdańskiego adwokata i notariusza Alfreda Galla (czerwiec 1854 Toruń – 25 XI 1903 Gdańsk) i Idy Osterloh (1860–1889). Po maturze w [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody)| Gimnazjum Królewskim Realnym]] przy Weidengasse 1 (ul. Łąkowa) studiował historię sztuki w Grenoble i na Sorbonie w Paryżu. Doktoryzował się w 1915 roku na uniwersytecie w Berlinie na podstawie pracy na temat sztuki nadreńskiej (wydana w 1915). Swoje badania naukowe koncentrował wokół sztuki średniowiecznej. <br/><br/> |
Podczas I wojny światowej walczył na froncie. W 1920 roku został konserwatorem zabytków w Halle w Saksonii-Anhalt. Od 1924 przebywał w Berlinie, w latach 1929–1945 był dyrektorem zarządzającym państwowymi pałacami, zamkami i zabytkowymi ogrodami w Prusach (Verwaltung des Staatlichen Schlösser und Gärten in Berlin). W latach 1946–1953 pełnił funkcję dyrektora muzeum w Monachium, jednocześnie kierował zarządem państwowych zamków i pałaców w Bawarii (Bayerische Schlösserverwaltung). W 1953 roku został honorowym profesorem historii sztuki monachijskiego uniwersytetu. <br/><br/> | Podczas I wojny światowej walczył na froncie. W 1920 roku został konserwatorem zabytków w Halle w Saksonii-Anhalt. Od 1924 przebywał w Berlinie, w latach 1929–1945 był dyrektorem zarządzającym państwowymi pałacami, zamkami i zabytkowymi ogrodami w Prusach (Verwaltung des Staatlichen Schlösser und Gärten in Berlin). W latach 1946–1953 pełnił funkcję dyrektora muzeum w Monachium, jednocześnie kierował zarządem państwowych zamków i pałaców w Bawarii (Bayerische Schlösserverwaltung). W 1953 roku został honorowym profesorem historii sztuki monachijskiego uniwersytetu. <br/><br/> | ||
Był autorem wielu publikacji naukowych, w tym o tematyce gdańskiej: ''Danzig. Mappe'' (1925), ''Die Marienkirche zu Danzig mit 58 Abbildungen'' (1926), album ''Danzig (das alte Stadtbild)'' (1943), ''Danzig und das Land an der Weichsel'' (1953) oraz licznych artykułów na temat gdańskiej sztuki w miejscowych czasopismach. <br/><br/> | Był autorem wielu publikacji naukowych, w tym o tematyce gdańskiej: ''Danzig. Mappe'' (1925), ''Die Marienkirche zu Danzig mit 58 Abbildungen'' (1926), album ''Danzig (das alte Stadtbild)'' (1943), ''Danzig und das Land an der Weichsel'' (1953) oraz licznych artykułów na temat gdańskiej sztuki w miejscowych czasopismach. <br/><br/> | ||
Od 1914 roku był żonaty z tłumaczką i redaktorką czasopism naukowych Gertrud Hentzsche. Miał dwóch synów. Jeden z nich, Günther (23 VII 1924 Berlin – grudzień 2008 Niemcy), był także historykiem sztuki, w latach 1959–1989 dyrektorem Deutsche Ledermuseum w Offenbach nad Menem, autorem między innymi wydanego w 1967 roku katalogu zbiorów tego muzeum. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 1914 roku był żonaty z tłumaczką i redaktorką czasopism naukowych Gertrud Hentzsche. Miał dwóch synów. Jeden z nich, Günther (23 VII 1924 Berlin – grudzień 2008 Niemcy), był także historykiem sztuki, w latach 1959–1989 dyrektorem Deutsche Ledermuseum w Offenbach nad Menem, autorem między innymi wydanego w 1967 roku katalogu zbiorów tego muzeum. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:03, 7 sie 2020
ERNST GALL (17 II 1888 Gdańsk – 5 VIII 1958 Monachium), historyk sztuki. Syn gdańskiego adwokata i notariusza Alfreda Galla (czerwiec 1854 Toruń – 25 XI 1903 Gdańsk) i Idy Osterloh (1860–1889). Po maturze w Gimnazjum Królewskim Realnym przy Weidengasse 1 (ul. Łąkowa) studiował historię sztuki w Grenoble i na Sorbonie w Paryżu. Doktoryzował się w 1915 roku na uniwersytecie w Berlinie na podstawie pracy na temat sztuki nadreńskiej (wydana w 1915). Swoje badania naukowe koncentrował wokół sztuki średniowiecznej.
Podczas I wojny światowej walczył na froncie. W 1920 roku został konserwatorem zabytków w Halle w Saksonii-Anhalt. Od 1924 przebywał w Berlinie, w latach 1929–1945 był dyrektorem zarządzającym państwowymi pałacami, zamkami i zabytkowymi ogrodami w Prusach (Verwaltung des Staatlichen Schlösser und Gärten in Berlin). W latach 1946–1953 pełnił funkcję dyrektora muzeum w Monachium, jednocześnie kierował zarządem państwowych zamków i pałaców w Bawarii (Bayerische Schlösserverwaltung). W 1953 roku został honorowym profesorem historii sztuki monachijskiego uniwersytetu.
Był autorem wielu publikacji naukowych, w tym o tematyce gdańskiej: Danzig. Mappe (1925), Die Marienkirche zu Danzig mit 58 Abbildungen (1926), album Danzig (das alte Stadtbild) (1943), Danzig und das Land an der Weichsel (1953) oraz licznych artykułów na temat gdańskiej sztuki w miejscowych czasopismach.
Od 1914 roku był żonaty z tłumaczką i redaktorką czasopism naukowych Gertrud Hentzsche. Miał dwóch synów. Jeden z nich, Günther (23 VII 1924 Berlin – grudzień 2008 Niemcy), był także historykiem sztuki, w latach 1959–1989 dyrektorem Deutsche Ledermuseum w Offenbach nad Menem, autorem między innymi wydanego w 1967 roku katalogu zbiorów tego muzeum.
