JANCA JAN, organista, kompozytor, muzykolog
(uzupełnienie JMM (e-mail z 13.08.2019) na podstawie „Unser Danzig“ 1984, nr 17, s. 11 i 19) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JAN JANCA''' (ur. 1 VI 1933 Gdańsk), organista, kompozytor i muzykolog. Syn Antoniego (24 IX 1902 Gdańsk – 21 VII 1984 Rottenburg (Badenia-Wirtembergia)), organisty [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto) | kościoła św. Józefa]]. Mieszkał przy ul. św. Ducha 131. W latach 1946–1950 uczęszczał do [[ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH | Szkoły Muzycznej II stopnia we Wrzeszczu]] przy al. Zwycięstwa 48. W okresie 1950–1955 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie kompozycję i grę na organach. W 1958 roku wyjechał do Niemiec, gdzie kontynuował studia między innymi u Johanna Nepomuka Davida w Stuttgarcie (1958–1962); w latach 1966–1969 pobierał lekcje u Marcela Duprégo w Paryżu. Od 1962 do 1996 był organistą w kościele St. Johanna w Tybindze (na Wydziale Teologii Uniwersytetu Katolickiego) i nauczycielem muzyki w Tybindze, Rottenburgu, Stuttgarcie. Jego kompozycje, głównie utwory na organy, są cenione w kręgach organistów, na przykład ''Intrade'', ''Elegie und Sortie'', różne suity i preludia. Komponował też utwory chóralne, między innymi ''Missa „Orbis factor”''. Jako muzykolog zajmuje się historią budowy organów w Prusach Wschodnich i Zachodnich (''Geschichte der Orgelbaukunst in Ost- und Westpreussen von 1333 bis 1944'', do dziś ukazały się dwa tomy: 1984 i 2008). {{author: POL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''JAN JANCA''' (ur. 1 VI 1933 Gdańsk), organista, kompozytor i muzykolog. Syn Antoniego (24 IX 1902 Gdańsk – 21 VII 1984 Rottenburg (Badenia-Wirtembergia)), organisty [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto) | kościoła św. Józefa]]. Mieszkał przy ul. św. Ducha 131. W latach 1946–1950 uczęszczał do [[ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH | Szkoły Muzycznej II stopnia we Wrzeszczu]] przy al. Zwycięstwa 48. W okresie 1950–1955 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie kompozycję i grę na organach. W 1958 roku wyjechał do Niemiec, gdzie kontynuował studia między innymi u Johanna Nepomuka Davida w Stuttgarcie (1958–1962); w latach 1966–1969 pobierał lekcje u Marcela Duprégo w Paryżu. Od 1962 do 1996 był organistą w kościele St. Johanna w Tybindze ((Tübingen; na Wydziale Teologii Uniwersytetu Katolickiego) i nauczycielem muzyki w Tybindze, Rottenburgu, Stuttgarcie. Jego kompozycje, głównie utwory na organy, są cenione w kręgach organistów, na przykład ''Intrade'', ''Elegie und Sortie'', różne suity i preludia. Komponował też utwory chóralne, między innymi ''Missa „Orbis factor”''. Jako muzykolog zajmuje się historią budowy organów w Prusach Wschodnich i Zachodnich (''Geschichte der Orgelbaukunst in Ost- und Westpreussen von 1333 bis 1944'', do dziś ukazały się dwa tomy: 1984 i 2008). {{author: POL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 15:07, 5 paź 2019
JAN JANCA (ur. 1 VI 1933 Gdańsk), organista, kompozytor i muzykolog. Syn Antoniego (24 IX 1902 Gdańsk – 21 VII 1984 Rottenburg (Badenia-Wirtembergia)), organisty kościoła św. Józefa. Mieszkał przy ul. św. Ducha 131. W latach 1946–1950 uczęszczał do Szkoły Muzycznej II stopnia we Wrzeszczu przy al. Zwycięstwa 48. W okresie 1950–1955 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie kompozycję i grę na organach. W 1958 roku wyjechał do Niemiec, gdzie kontynuował studia między innymi u Johanna Nepomuka Davida w Stuttgarcie (1958–1962); w latach 1966–1969 pobierał lekcje u Marcela Duprégo w Paryżu. Od 1962 do 1996 był organistą w kościele St. Johanna w Tybindze ((Tübingen; na Wydziale Teologii Uniwersytetu Katolickiego) i nauczycielem muzyki w Tybindze, Rottenburgu, Stuttgarcie. Jego kompozycje, głównie utwory na organy, są cenione w kręgach organistów, na przykład Intrade, Elegie und Sortie, różne suity i preludia. Komponował też utwory chóralne, między innymi Missa „Orbis factor”. Jako muzykolog zajmuje się historią budowy organów w Prusach Wschodnich i Zachodnich (Geschichte der Orgelbaukunst in Ost- und Westpreussen von 1333 bis 1944, do dziś ukazały się dwa tomy: 1984 i 2008).
