|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | {{paper}} | | {{paper}} |
| − | [[File:Gabriel_B__meln_.JPG|thumb|Gabriel Bömeln ]]'''BÖMELN GABRIEL''' (22 VII 1658 Gdańsk – 25 III 1740 Gdańsk), burmistrz. Syn q Georga Bömelna. Wysłany przez rodziców do Poznania w celu nauki jęz. pol.; w 1669 uczył się w q Gimnazjum Akademickim, nast. studiował na uniw. w Królewcu (1672) oraz w Lejdzie (1678). Od 1688 przedstawiciel q Trzeciego Ordynku (Kwartał Wysoki), 1692–99 ławnik, 1700–07 rajca, sędzia od 1703, 1708–40 burmistrz, 1712 i 1732 burgrabia. Stał na czele poselstwa gd. wysłanego za namową króla pol. Augusta II Wettina do Paryża i przebywającego tamże od 27 IX 1700 do 30 VI 1701 w celu przeproszenia króla fr. Ludwika XIV za brak poparcia ze strony Gd. i niewpuszczenie w mury miasta księcia Contiego, fr. kandydata do tronu pol., jak również zajęcie towarów kupców fr. w Gd., co było odpowiedzią gdańszczan na restrykcje Francji wobec gd. handlu. 7 XII 1700 delegacja została przyjęta w Wersalu, B. wygłosił w obecności Ludwika XIV uroczystą mowę deprekacyjną. Mimo kilkumiesięcznego pobytu w Paryżu nie udało mu się dojść do porozumienia ze stroną fr., która żądała wypłaty przez Gd. wysokiego odszkodowania (200 tys. liwrów). W 1733 B. był przywódcą stronnictwa w gronie Rady Miejskiej opowiadającego się zdecydowanie za elekcją Stanisława Leszczyńskiego na króla pol. przeciwko kandydaturze Augusta III Wettina. Kierował Radą Wojenną, która jesienią 1733, gromadząc zapasy, poprawiając fortyfikacje oraz zaciągając żołnierzy do wojsk gd., rozpoczęła intensywne przygotowania do oblężenia miasta przez wojska saskie i ros. Wielokrotnie bywał na dworze królewskim w Warszawie w sprawach związanych z interesami Gd. W latach 80. XVII w. kilka lat podróżował po Niderlandach, Francji i Anglii. Jego portret wg obrazu q Daniela Kleina rytował w 1739 Bernard Lépicié. Założyciel rezydencji zw. Monplaisir we Wrzeszczu (q Park Uphagena). Pochowany w q kośc. św. Jana. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Gabriel_B__meln_.JPG|thumb|Gabriel Bömeln ]]'''GABRIEL BÖMELN''' (22 VII 1658 Gdańsk – 25 III 1740 Gdańsk), burmistrz. Syn q Georga Bömelna. Wysłany przez rodziców do Poznania w celu nauki jęz. pol.; w 1669 uczył się w q Gimnazjum Akademickim, nast. studiował na uniw. w Królewcu (1672) oraz w Lejdzie (1678). Od 1688 przedstawiciel q Trzeciego Ordynku (Kwartał Wysoki), 1692–99 ławnik, 1700–07 rajca, sędzia od 1703, 1708–40 burmistrz, 1712 i 1732 burgrabia. Stał na czele poselstwa gd. wysłanego za namową króla pol. Augusta II Wettina do Paryża i przebywającego tamże od 27 IX 1700 do 30 VI 1701 w celu przeproszenia króla fr. Ludwika XIV za brak poparcia ze strony Gd. i niewpuszczenie w mury miasta księcia Contiego, fr. kandydata do tronu pol., jak również zajęcie towarów kupców fr. w Gd., co było odpowiedzią gdańszczan na restrykcje Francji wobec gd. handlu. 7 XII 1700 delegacja została przyjęta w Wersalu, B. wygłosił w obecności Ludwika XIV uroczystą mowę deprekacyjną. Mimo kilkumiesięcznego pobytu w Paryżu nie udało mu się dojść do porozumienia ze stroną fr., która żądała wypłaty przez Gd. wysokiego odszkodowania (200 tys. liwrów). W 1733 B. był przywódcą stronnictwa w gronie Rady Miejskiej opowiadającego się zdecydowanie za elekcją Stanisława Leszczyńskiego na króla pol. przeciwko kandydaturze Augusta III Wettina. Kierował Radą Wojenną, która jesienią 1733, gromadząc zapasy, poprawiając fortyfikacje oraz zaciągając żołnierzy do wojsk gd., rozpoczęła intensywne przygotowania do oblężenia miasta przez wojska saskie i ros. Wielokrotnie bywał na dworze królewskim w Warszawie w sprawach związanych z interesami Gd. W latach 80. XVII w. kilka lat podróżował po Niderlandach, Francji i Anglii. Jego portret wg obrazu q Daniela Kleina rytował w 1739 Bernard Lépicié. Założyciel rezydencji zw. Monplaisir we Wrzeszczu (q Park Uphagena). Pochowany w q kośc. św. Jana. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:58, 18 lut 2013
GABRIEL BÖMELN (22 VII 1658 Gdańsk – 25 III 1740 Gdańsk), burmistrz. Syn q Georga Bömelna. Wysłany przez rodziców do Poznania w celu nauki jęz. pol.; w 1669 uczył się w q Gimnazjum Akademickim, nast. studiował na uniw. w Królewcu (1672) oraz w Lejdzie (1678). Od 1688 przedstawiciel q Trzeciego Ordynku (Kwartał Wysoki), 1692–99 ławnik, 1700–07 rajca, sędzia od 1703, 1708–40 burmistrz, 1712 i 1732 burgrabia. Stał na czele poselstwa gd. wysłanego za namową króla pol. Augusta II Wettina do Paryża i przebywającego tamże od 27 IX 1700 do 30 VI 1701 w celu przeproszenia króla fr. Ludwika XIV za brak poparcia ze strony Gd. i niewpuszczenie w mury miasta księcia Contiego, fr. kandydata do tronu pol., jak również zajęcie towarów kupców fr. w Gd., co było odpowiedzią gdańszczan na restrykcje Francji wobec gd. handlu. 7 XII 1700 delegacja została przyjęta w Wersalu, B. wygłosił w obecności Ludwika XIV uroczystą mowę deprekacyjną. Mimo kilkumiesięcznego pobytu w Paryżu nie udało mu się dojść do porozumienia ze stroną fr., która żądała wypłaty przez Gd. wysokiego odszkodowania (200 tys. liwrów). W 1733 B. był przywódcą stronnictwa w gronie Rady Miejskiej opowiadającego się zdecydowanie za elekcją Stanisława Leszczyńskiego na króla pol. przeciwko kandydaturze Augusta III Wettina. Kierował Radą Wojenną, która jesienią 1733, gromadząc zapasy, poprawiając fortyfikacje oraz zaciągając żołnierzy do wojsk gd., rozpoczęła intensywne przygotowania do oblężenia miasta przez wojska saskie i ros. Wielokrotnie bywał na dworze królewskim w Warszawie w sprawach związanych z interesami Gd. W latach 80. XVII w. kilka lat podróżował po Niderlandach, Francji i Anglii. Jego portret wg obrazu q Daniela Kleina rytował w 1739 Bernard Lépicié. Założyciel rezydencji zw. Monplaisir we Wrzeszczu (q Park Uphagena). Pochowany w q kośc. św. Jana.
DK
