UNRUH EDUARD EMIL, kupiec
(wstawienie ilustracji (e-mail z 24.01.2019)) |
(wstawienie ilustracji (e-mail z 30.01.2019)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:1_Eduard_Emil_Unruh12.png|thumb|Księga jubileuszowa 300-lecia wytwórni Der Lachs (Pod Łososiem), 1598-1898]] | ||
[[File:Eduard_Emil_Unruh.jpg|thumb|Reklama likieru Danziger Lachs]] | [[File:Eduard_Emil_Unruh.jpg|thumb|Reklama likieru Danziger Lachs]] | ||
'''EDUARD EMIL UNRUH''' (20 X 1851 Tczew – 26 II 1922 Gdańsk), kupiec. Syn Wilhelma Unruha. Od 1866 roku pracował w branży handlowej. Od 1884 prokurent, dzierżawca i dyrektor wytwórni i probierni [[LIKIERY | likieru]] Danziger Lachs przy Breitgasse 1145/1146 (ul. Szeroka 51/52; obecnie restauracja Pod Łososiem), należącej do firmy Isaac Wed-Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker i produkujacej słynną wódkę [[GOLDWASSER | Goldwasser]]. Następca [[KUPFERSCHMIDT HEINRICH ADOLPH | Heinricha Adolpha Kupferschmidta]]. W tym czasie firma Isaac-Wed Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker należała do Anny Marii Henrichsdorff (1828–1909), córki Gottfrieda Henrichsdorfa, i jej męża Adalberta von der Marwitz (zm. 1904), następnie do marca 1945 roku do ich spadkobierców, których lista – ustalona sądownie w 1935 roku – liczyła 47 osób. <br/><br/> | '''EDUARD EMIL UNRUH''' (20 X 1851 Tczew – 26 II 1922 Gdańsk), kupiec. Syn Wilhelma Unruha. Od 1866 roku pracował w branży handlowej. Od 1884 prokurent, dzierżawca i dyrektor wytwórni i probierni [[LIKIERY | likieru]] Danziger Lachs przy Breitgasse 1145/1146 (ul. Szeroka 51/52; obecnie restauracja Pod Łososiem), należącej do firmy Isaac Wed-Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker i produkujacej słynną wódkę [[GOLDWASSER | Goldwasser]]. Następca [[KUPFERSCHMIDT HEINRICH ADOLPH | Heinricha Adolpha Kupferschmidta]]. W tym czasie firma Isaac-Wed Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker należała do Anny Marii Henrichsdorff (1828–1909), córki Gottfrieda Henrichsdorfa, i jej męża Adalberta von der Marwitz (zm. 1904), następnie do marca 1945 roku do ich spadkobierców, których lista – ustalona sądownie w 1935 roku – liczyła 47 osób. <br/><br/> | ||
W okresie jego zawiadywania wzrosła produkcja i sprzedaż wyrobów zakładu. Wobec narastającej konkurencji unowocześniono bazę produkcyjną i asortyment wyrobów. Utrzymano zabytkowy wystrój wnętrza winiarni. W 1898 roku uroczyście obchodzono 300-lecie istnienia firmy. W latach 1922–1945 dzierżawcą firmy był syn Eduarda Unruha, Erich Carl Kurt Unruh (2 IX 1886 Gdańsk – po 1945), wcześniej (1908–1910) właściciel winiarni Zur Hütte (Pod Chatą) przy Jopengasse 51 (ul. Piwna), od 1913 przedstawiciel firm handlowych, od 1920 również towarzystw ubezpieczeniowych: Allgemeinen Versicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (1920–1931), Lebensversicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (od 1921), Spiegelglas-Versicherungs-Gesellschaft w Bremie (od 1928). W 1923 roku obchodzono 325. rocznicę firmy, wydano z tej okazji okolicznościowe druki w językach niemieckim i polskim. {{author: JMM}} {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W okresie jego zawiadywania wzrosła produkcja i sprzedaż wyrobów zakładu. Wobec narastającej konkurencji unowocześniono bazę produkcyjną i asortyment wyrobów. Utrzymano zabytkowy wystrój wnętrza winiarni. W 1898 roku uroczyście obchodzono 300-lecie istnienia firmy. W latach 1922–1945 dzierżawcą firmy był syn Eduarda Unruha, Erich Carl Kurt Unruh (2 IX 1886 Gdańsk – po 1945), wcześniej (1908–1910) właściciel winiarni Zur Hütte (Pod Chatą) przy Jopengasse 51 (ul. Piwna), od 1913 przedstawiciel firm handlowych, od 1920 również towarzystw ubezpieczeniowych: Allgemeinen Versicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (1920–1931), Lebensversicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (od 1921), Spiegelglas-Versicherungs-Gesellschaft w Bremie (od 1928). W 1923 roku obchodzono 325. rocznicę firmy, wydano z tej okazji okolicznościowe druki w językach niemieckim i polskim. {{author: JMM}} {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:45, 30 sty 2019
EDUARD EMIL UNRUH (20 X 1851 Tczew – 26 II 1922 Gdańsk), kupiec. Syn Wilhelma Unruha. Od 1866 roku pracował w branży handlowej. Od 1884 prokurent, dzierżawca i dyrektor wytwórni i probierni likieru Danziger Lachs przy Breitgasse 1145/1146 (ul. Szeroka 51/52; obecnie restauracja Pod Łososiem), należącej do firmy Isaac Wed-Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker i produkujacej słynną wódkę Goldwasser. Następca Heinricha Adolpha Kupferschmidta. W tym czasie firma Isaac-Wed Ling Wwe und Eydam Dirk Hekker należała do Anny Marii Henrichsdorff (1828–1909), córki Gottfrieda Henrichsdorfa, i jej męża Adalberta von der Marwitz (zm. 1904), następnie do marca 1945 roku do ich spadkobierców, których lista – ustalona sądownie w 1935 roku – liczyła 47 osób.
W okresie jego zawiadywania wzrosła produkcja i sprzedaż wyrobów zakładu. Wobec narastającej konkurencji unowocześniono bazę produkcyjną i asortyment wyrobów. Utrzymano zabytkowy wystrój wnętrza winiarni. W 1898 roku uroczyście obchodzono 300-lecie istnienia firmy. W latach 1922–1945 dzierżawcą firmy był syn Eduarda Unruha, Erich Carl Kurt Unruh (2 IX 1886 Gdańsk – po 1945), wcześniej (1908–1910) właściciel winiarni Zur Hütte (Pod Chatą) przy Jopengasse 51 (ul. Piwna), od 1913 przedstawiciel firm handlowych, od 1920 również towarzystw ubezpieczeniowych: Allgemeinen Versicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (1920–1931), Lebensversicherungs-Aktien-Gesellschaft we Frankfurcie nad Menem (od 1921), Spiegelglas-Versicherungs-Gesellschaft w Bremie (od 1928). W 1923 roku obchodzono 325. rocznicę firmy, wydano z tej okazji okolicznościowe druki w językach niemieckim i polskim.
