SZKOŁA FECHTUNKU
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 14.12.2018)) |
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 12.02.2019)) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Szkoła fechtunku, Der Stadt Dantzigk, 1687.JPG|thumb|Szkoła fechtunku, ''Der Stadt Dantzigk…'', 1687]] | [[File:Szkoła fechtunku, Der Stadt Dantzigk, 1687.JPG|thumb|Szkoła fechtunku, ''Der Stadt Dantzigk…'', 1687]] | ||
| − | '''SZKOŁA FECHTUNKU'''. Najprawdopodobniej były dwie: daty powstania ani wyglądu pierwszej nie znamy (XVI wiek), zachowane informacje pochodzą z XVII wieku (od 1636 nazywano ją starą Szkołą Fechtunku). W 1616 roku została odkupiona przez miasto, a 20 lat później przejął ją chirurg David Rosenkrantz. Z tego czasu zachował się opis (w akcie kupna), z którego wynika, że stała po wschodniej stronie obecnej ul. Zbytki, na odcinku między obecnymi ulicami Ogarną i Za Murami, blisko Bramy na Zbytkach, za którą znajdowała się fosa. Po jej zasypaniu pod koniec XVI wieku, ulicę przedłużono do obecnej ul. Podwale Przedmiejskie. Po 1945 roku wzniesiono na tej działce dwa domy (ul. Ogarna 19C). Działka miała kształt nieregularnego trapezu o przybliżonych wymiarach 18 × 14 m, ogólna powierzchnia wynosiła 738 m². <br/><br/> | + | '''SZKOŁA FECHTUNKU (FECHTSCHULE)'''. Najprawdopodobniej były dwie: daty powstania ani wyglądu pierwszej nie znamy (XVI wiek), zachowane informacje pochodzą z XVII wieku (od 1636 nazywano ją starą Szkołą Fechtunku). W 1616 roku została odkupiona przez miasto, a 20 lat później przejął ją chirurg David Rosenkrantz. Z tego czasu zachował się opis (w akcie kupna), z którego wynika, że stała po wschodniej stronie obecnej ul. Zbytki, na odcinku między obecnymi ulicami Ogarną i Za Murami, blisko Bramy na Zbytkach, za którą znajdowała się fosa. Po jej zasypaniu pod koniec XVI wieku, ulicę przedłużono do obecnej ul. Podwale Przedmiejskie. Po 1945 roku wzniesiono na tej działce dwa domy (ul. Ogarna 19C). Działka miała kształt nieregularnego trapezu o przybliżonych wymiarach 18 × 14 m, ogólna powierzchnia wynosiła 738 m². <br/><br/> |
W 1635 roku powstała druga (Nowa) Szkoła Fechtunku, przy zbiegu obecnych ulic Bogusławskiego i Podwale Przedmiejskie, zbudowana przez [[BLOCK JACOB van den | Jacoba van den Blocka]] (znana z ryciny Petera Willera). Budynek musiał mieć lekką, drewnianą konstrukcję, gdyż wzniesiono go na terenie sypkim (zasypana fosa). Jego rzut zbliżony był do kwadratu (prawdopodobnie o wymiarach 23 × 23 m), na środku znajdowało się otwarte podwórze, dokoła którego ciągnęła się galeria dla publiczności, kryta skośnym dachem odprowadzającym wodę na zewnątrz. Główne wejście znajdowało się przy Ujeżdżalni. Na przeciwległej ścianie umieszczono scenę krytą dachem. Przez wiele lat Nowa Szkoła Fechtunku spełniała także funkcje rozrywkowe (Comoedienbude 1735) – pokazy to głównie szczucie psami niedźwiedzi, występy linoskoczków, być może również aktorów. <br/><br/> | W 1635 roku powstała druga (Nowa) Szkoła Fechtunku, przy zbiegu obecnych ulic Bogusławskiego i Podwale Przedmiejskie, zbudowana przez [[BLOCK JACOB van den | Jacoba van den Blocka]] (znana z ryciny Petera Willera). Budynek musiał mieć lekką, drewnianą konstrukcję, gdyż wzniesiono go na terenie sypkim (zasypana fosa). Jego rzut zbliżony był do kwadratu (prawdopodobnie o wymiarach 23 × 23 m), na środku znajdowało się otwarte podwórze, dokoła którego ciągnęła się galeria dla publiczności, kryta skośnym dachem odprowadzającym wodę na zewnątrz. Główne wejście znajdowało się przy Ujeżdżalni. Na przeciwległej ścianie umieszczono scenę krytą dachem. Przez wiele lat Nowa Szkoła Fechtunku spełniała także funkcje rozrywkowe (Comoedienbude 1735) – pokazy to głównie szczucie psami niedźwiedzi, występy linoskoczków, być może również aktorów. <br/><br/> | ||
| − | W 1717 roku wyremontowano budynek, w 1730 dziedziniec pokryto dachem, a widownię wyposażono w loże, występy „komediantów” (aktorów) notowano dowodnie od 1735 roku. Do końca XVIII wieku większych remontów już nie przeprowadzano, budynek popadał w ruinę, co odnotowała w swych wspomnieniach [[SCHOPENHAUER JOHANNA HENRIETTE | Joanna Schopenhauer]] i o czym świadczy odmowa występów przez trupę Schuchów ([[TEATR MIEJSKI | Teatr Miejski]]), choć w 1797 wystąpiła tu jeszcze przybyła z Polski trupa Truskolaskich | + | W 1717 roku wyremontowano budynek, w 1730 dziedziniec pokryto dachem, a widownię wyposażono w loże, występy „komediantów” (aktorów) notowano dowodnie od 1735 roku. Do końca XVIII wieku większych remontów już nie przeprowadzano, budynek popadał w ruinę, co odnotowała w swych wspomnieniach [[SCHOPENHAUER JOHANNA HENRIETTE | Joanna Schopenhauer]] i o czym świadczy odmowa występów przez trupę Schuchów ([[TEATR MIEJSKI | Teatr Miejski]]), choć w 1797 wystąpiła tu jeszcze przybyła z Polski trupa Truskolaskich. Budynek istniał do 1818 roku (na 21 marca tego roku prezydent policji wyznaczył termin licytacji przeznaczonego do rozbiórki obiektu). Mniej więcej na miejscu Nowej Szkoły Fechtunku w 2014 roku oddano do użytku [[GDAŃSKI TEATR SZEKSPIROWSKI | Gdański Teatr Szekspirowski]]. {{author: MAA}} {{author: JMM}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 13:16, 12 lut 2019
SZKOŁA FECHTUNKU (FECHTSCHULE). Najprawdopodobniej były dwie: daty powstania ani wyglądu pierwszej nie znamy (XVI wiek), zachowane informacje pochodzą z XVII wieku (od 1636 nazywano ją starą Szkołą Fechtunku). W 1616 roku została odkupiona przez miasto, a 20 lat później przejął ją chirurg David Rosenkrantz. Z tego czasu zachował się opis (w akcie kupna), z którego wynika, że stała po wschodniej stronie obecnej ul. Zbytki, na odcinku między obecnymi ulicami Ogarną i Za Murami, blisko Bramy na Zbytkach, za którą znajdowała się fosa. Po jej zasypaniu pod koniec XVI wieku, ulicę przedłużono do obecnej ul. Podwale Przedmiejskie. Po 1945 roku wzniesiono na tej działce dwa domy (ul. Ogarna 19C). Działka miała kształt nieregularnego trapezu o przybliżonych wymiarach 18 × 14 m, ogólna powierzchnia wynosiła 738 m².
W 1635 roku powstała druga (Nowa) Szkoła Fechtunku, przy zbiegu obecnych ulic Bogusławskiego i Podwale Przedmiejskie, zbudowana przez Jacoba van den Blocka (znana z ryciny Petera Willera). Budynek musiał mieć lekką, drewnianą konstrukcję, gdyż wzniesiono go na terenie sypkim (zasypana fosa). Jego rzut zbliżony był do kwadratu (prawdopodobnie o wymiarach 23 × 23 m), na środku znajdowało się otwarte podwórze, dokoła którego ciągnęła się galeria dla publiczności, kryta skośnym dachem odprowadzającym wodę na zewnątrz. Główne wejście znajdowało się przy Ujeżdżalni. Na przeciwległej ścianie umieszczono scenę krytą dachem. Przez wiele lat Nowa Szkoła Fechtunku spełniała także funkcje rozrywkowe (Comoedienbude 1735) – pokazy to głównie szczucie psami niedźwiedzi, występy linoskoczków, być może również aktorów.
W 1717 roku wyremontowano budynek, w 1730 dziedziniec pokryto dachem, a widownię wyposażono w loże, występy „komediantów” (aktorów) notowano dowodnie od 1735 roku. Do końca XVIII wieku większych remontów już nie przeprowadzano, budynek popadał w ruinę, co odnotowała w swych wspomnieniach Joanna Schopenhauer i o czym świadczy odmowa występów przez trupę Schuchów ( Teatr Miejski), choć w 1797 wystąpiła tu jeszcze przybyła z Polski trupa Truskolaskich. Budynek istniał do 1818 roku (na 21 marca tego roku prezydent policji wyznaczył termin licytacji przeznaczonego do rozbiórki obiektu). Mniej więcej na miejscu Nowej Szkoły Fechtunku w 2014 roku oddano do użytku Gdański Teatr Szekspirowski.
