OLIVA, drobnicowiec
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 15.10.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''„OLIVA”''' („Oliwa”, „Marchlewski”), drobnicowiec niemiecki typu „Hansa A”, pojemność 1834 BRT, nośność 3027 DWT, długość 91,83 m, szerokość 13,50 m, zanurzenie 5,59 m, maszyna parowo-tłokowa, moc 1800 KM, prędkość 11 węzłów, | + | '''„OLIVA”''' („Oliwa”, „Marchlewski”), drobnicowiec niemiecki typu „Hansa A”, pojemność 1834 BRT, nośność 3027 DWT, długość 91,83 m, szerokość 13,50 m, zanurzenie 5,59 m, maszyna parowo-tłokowa, moc 1800 KM, prędkość 11 węzłów, jedna śruba, dwa pokłady, załoga 27 osób. <br/><br/> |
| − | + | Został zamówiony przez „Argo” Schiffbau-Treuhand GmbH z Bremy. Stępkę pod jego budowę położono w stoczni w Szczecinie 1 VII 1943 roku. Zbombardowany na pochylni, nie doczekał się ostatecznej naprawy uszkodzeń i został przejęty przez polskie władze w ramach podziału zdobyczy wojennej. Od października 1947 w szczecińskiej stoczni „Odra” trwały na nim – prowadzone pod kierunkiem inż. Tarnowskiego – prace wykończeniowe, dokonywane przez ekipę przysłaną ze Stoczni Gdyńskiej. Budowę kadłuba ukończono w grudniu 1947 roku, a statek został zwodowany 24 IV 1948 pod nazwą „Oliwa” – było to zarówno pierwsze polskie wodowanie w Szczecinie, jak też wodowanie pierwszego większego statku w stoczniach polskich po II wojnie światowej. Z powodu zniszczeń w stoczni szczecińskiej w celu zamontowania nabytej w Danii maszyny napędowej i wyposażenia został w sierpniu 1948 roku odholowany do [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Pod zmienioną nazwą „Marchlewski” (następnie „Julian Marchlewski”) wyszedł w rejs próbny z Gdańska 3 VII 1950 roku. Pływał w Polskich Liniach Oceanicznych. W 1968 roku przekazany Polskiej Żegludze Morskiej w Szczecinie, służył za magazyn. Zezłomowany w Finlandii w 1982 roku. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | |
Wersja z 19:27, 13 wrz 2019
„OLIVA” („Oliwa”, „Marchlewski”), drobnicowiec niemiecki typu „Hansa A”, pojemność 1834 BRT, nośność 3027 DWT, długość 91,83 m, szerokość 13,50 m, zanurzenie 5,59 m, maszyna parowo-tłokowa, moc 1800 KM, prędkość 11 węzłów, jedna śruba, dwa pokłady, załoga 27 osób.
Został zamówiony przez „Argo” Schiffbau-Treuhand GmbH z Bremy. Stępkę pod jego budowę położono w stoczni w Szczecinie 1 VII 1943 roku. Zbombardowany na pochylni, nie doczekał się ostatecznej naprawy uszkodzeń i został przejęty przez polskie władze w ramach podziału zdobyczy wojennej. Od października 1947 w szczecińskiej stoczni „Odra” trwały na nim – prowadzone pod kierunkiem inż. Tarnowskiego – prace wykończeniowe, dokonywane przez ekipę przysłaną ze Stoczni Gdyńskiej. Budowę kadłuba ukończono w grudniu 1947 roku, a statek został zwodowany 24 IV 1948 pod nazwą „Oliwa” – było to zarówno pierwsze polskie wodowanie w Szczecinie, jak też wodowanie pierwszego większego statku w stoczniach polskich po II wojnie światowej. Z powodu zniszczeń w stoczni szczecińskiej w celu zamontowania nabytej w Danii maszyny napędowej i wyposażenia został w sierpniu 1948 roku odholowany do Stoczni Gdańskiej. Pod zmienioną nazwą „Marchlewski” (następnie „Julian Marchlewski”) wyszedł w rejs próbny z Gdańska 3 VII 1950 roku. Pływał w Polskich Liniach Oceanicznych. W 1968 roku przekazany Polskiej Żegludze Morskiej w Szczecinie, służył za magazyn. Zezłomowany w Finlandii w 1982 roku.
