DOM (WILLA) PREZYDENTA REJENCJI
(wstawienie ilustracji (e-mail z 8.10.2018)) |
(wstawienie ilustracji (e-mail z 19.03.2019)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:Dom_(willa)_prezydenta_rejencji-_123.jpg|thumb|Projekt domu (willi) prezydenta rejencji]] | ||
[[File: Dom_(willa)_prezydenta_rejencji.jpg|thumb|Dom (willa) prezydenta rejencji]] | [[File: Dom_(willa)_prezydenta_rejencji.jpg|thumb|Dom (willa) prezydenta rejencji]] | ||
[[File:1._Przed_budową_Zieleniaka.jpg|thumb| Miejsce po domu (willi) prezydenta rejencji w latach 60. XX wieku]] | [[File:1._Przed_budową_Zieleniaka.jpg|thumb| Miejsce po domu (willi) prezydenta rejencji w latach 60. XX wieku]] | ||
'''DOM''' (Willa) '''PREZYDENTA REJENCJI''' (Haus des Regierungspräsidenten), w narożu Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie) i Hansaplatz ([[PLAC HANZY | pl. Hanzy]]). Zbudowany w latach 1904–1906 według projektu opracowanego w Ministerstwie Robót Publicznych w Berlinie pod kierunkiem tajnego radcy budowlanego Paula Kieschke, a po jego śmierci przez tajnego radcę budowlanego Alfreda Bohnstedta. W Gdańsku nadzór sprawował architekt Lehmbeck, rządowy radca budowlany, prace budowlane prowadzili architekci Steinicke i Goehrtz. Wyposażeniem kierował architekt Paul Feyerabendt. Dom zbudowano na planie zbliżonym do prostokąta z licznymi aneksami; miał 2 kondygnacje z mieszkalnym poddaszem, wysoki łamany dach, elewacje tynkowane z boniowaniem na narożach. Na parterze usytuowano reprezentacyjną salę, salon, pokój przyjęć i jadalnię, na piętrze pokoje mieszkalne, sypialnię, pokój śniadaniowy. Budowla nawiązywała do architektury barok. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] był rezydencją Prezydenta Senatu. W jego podziemiach zbudowano w latach 1943–1944 zachowany i obecnie potężny schron przeciwlotniczy z żelbetu. Budynek zniszczony w 1945 roku, nieodbudowany, obecnie w jego miejscu [[ZIELENIAK | Zieleniak]]. {{author: WS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | '''DOM''' (Willa) '''PREZYDENTA REJENCJI''' (Haus des Regierungspräsidenten), w narożu Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie) i Hansaplatz ([[PLAC HANZY | pl. Hanzy]]). Zbudowany w latach 1904–1906 według projektu opracowanego w Ministerstwie Robót Publicznych w Berlinie pod kierunkiem tajnego radcy budowlanego Paula Kieschke, a po jego śmierci przez tajnego radcę budowlanego Alfreda Bohnstedta. W Gdańsku nadzór sprawował architekt Lehmbeck, rządowy radca budowlany, prace budowlane prowadzili architekci Steinicke i Goehrtz. Wyposażeniem kierował architekt Paul Feyerabendt. Dom zbudowano na planie zbliżonym do prostokąta z licznymi aneksami; miał 2 kondygnacje z mieszkalnym poddaszem, wysoki łamany dach, elewacje tynkowane z boniowaniem na narożach. Na parterze usytuowano reprezentacyjną salę, salon, pokój przyjęć i jadalnię, na piętrze pokoje mieszkalne, sypialnię, pokój śniadaniowy. Budowla nawiązywała do architektury barok. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] był rezydencją Prezydenta Senatu. W jego podziemiach zbudowano w latach 1943–1944 zachowany i obecnie potężny schron przeciwlotniczy z żelbetu. Budynek zniszczony w 1945 roku, nieodbudowany, obecnie w jego miejscu [[ZIELENIAK | Zieleniak]]. {{author: WS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 10:41, 19 mar 2019
_prezydenta_rejencji-_123.jpg)
_prezydenta_rejencji.jpg)
DOM (Willa) PREZYDENTA REJENCJI (Haus des Regierungspräsidenten), w narożu Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie) i Hansaplatz ( pl. Hanzy). Zbudowany w latach 1904–1906 według projektu opracowanego w Ministerstwie Robót Publicznych w Berlinie pod kierunkiem tajnego radcy budowlanego Paula Kieschke, a po jego śmierci przez tajnego radcę budowlanego Alfreda Bohnstedta. W Gdańsku nadzór sprawował architekt Lehmbeck, rządowy radca budowlany, prace budowlane prowadzili architekci Steinicke i Goehrtz. Wyposażeniem kierował architekt Paul Feyerabendt. Dom zbudowano na planie zbliżonym do prostokąta z licznymi aneksami; miał 2 kondygnacje z mieszkalnym poddaszem, wysoki łamany dach, elewacje tynkowane z boniowaniem na narożach. Na parterze usytuowano reprezentacyjną salę, salon, pokój przyjęć i jadalnię, na piętrze pokoje mieszkalne, sypialnię, pokój śniadaniowy. Budowla nawiązywała do architektury barok. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska był rezydencją Prezydenta Senatu. W jego podziemiach zbudowano w latach 1943–1944 zachowany i obecnie potężny schron przeciwlotniczy z żelbetu. Budynek zniszczony w 1945 roku, nieodbudowany, obecnie w jego miejscu Zieleniak.
