GÓRA ŁEZ
(wstawienie ilustracji (e-mail z 2.10.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:1_Gora_Lez.jpg|thumb|Góra Łez na fragmencie planu miasta]] | [[File:1_Gora_Lez.jpg|thumb|Góra Łez na fragmencie planu miasta]] | ||
| − | [[File:2_Gora_Lez.JPG|thumb|Głaz narzutowy na szczycie | + | [[File:2_Gora_Lez.JPG|thumb|Głaz narzutowy na szczycie (w 1921 roku umieszczono na nim marmurową, obecnie nieistniejącą tablicę)]] |
[[File:3_Gora_Lez.JPG|thumb|Dąb – pomnik przyrody]] | [[File:3_Gora_Lez.JPG|thumb|Dąb – pomnik przyrody]] | ||
| − | '''GÓRA ŁEZ''' (Góra Płaczu), do 1945 | + | '''GÓRA ŁEZ''' (Góra Płaczu), do 1945 Tränenberg, jedno z trzech (obok [[GÓRA PIĘCIU BRACI| Góry Pięciu Braci]] i [[GÓRA GLINIANA| Góry Glinianej]]) wzniesień morenowych [[PARK ORUŃSKI| Parku Oruńskiego]] tworzących dolinę [[POTOK ORUŃSKI| Potoku Oruńskiego]]. Jej wysokość wynosi 54 m n.p.m. Zgodnie z tradycją nazwa ma nawiązywać do wydarzeń z 1813 roku, kiedy wojska rosyjskie spaliły wieś [[ORUNIA| Orunia]] podczas oblężenia Gdańska ([[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815| Wolne Miasto Gdańsk 1807–1813]]). Na wzniesieniu znajduje się głaz narzutowy, na którym w 1921 roku umieszczono marmurową tablicę z napisem „Wir wollen Deutsch und eing sein” (Chcemy być Niemcami i zjednoczeni), nawiązującą do utworzenia [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939| II Wolnego Miasta Gdańska]] (1920–1939). U podnóża góry przepływa Potok Oruński, tworzący w tym miejscu wodospad. Na polanie pomiędzy wzniesieniem a potokiem do lat pięćdziesiątych XX wieku znajdowała się późnobarokowa rzeźba wykuta z piaskowca, przedstawiająca boginię wiosennego kwitnienia Florę, przez miejscowych nazywaną Leniwą Panną bądź Leniwą Magdą. Szczyt wzniesienia sąsiaduje z osiedlem [[ORUNIA GÓRNA| Orunia Górna]], stoi na nim pomnik przyrody – kilkusetletni dąb. {{author: PT}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Środowisko i przyroda]] |
Wersja z 17:57, 12 paź 2019
GÓRA ŁEZ (Góra Płaczu), do 1945 Tränenberg, jedno z trzech (obok Góry Pięciu Braci i Góry Glinianej) wzniesień morenowych Parku Oruńskiego tworzących dolinę Potoku Oruńskiego. Jej wysokość wynosi 54 m n.p.m. Zgodnie z tradycją nazwa ma nawiązywać do wydarzeń z 1813 roku, kiedy wojska rosyjskie spaliły wieś Orunia podczas oblężenia Gdańska ( Wolne Miasto Gdańsk 1807–1813). Na wzniesieniu znajduje się głaz narzutowy, na którym w 1921 roku umieszczono marmurową tablicę z napisem „Wir wollen Deutsch und eing sein” (Chcemy być Niemcami i zjednoczeni), nawiązującą do utworzenia II Wolnego Miasta Gdańska (1920–1939). U podnóża góry przepływa Potok Oruński, tworzący w tym miejscu wodospad. Na polanie pomiędzy wzniesieniem a potokiem do lat pięćdziesiątych XX wieku znajdowała się późnobarokowa rzeźba wykuta z piaskowca, przedstawiająca boginię wiosennego kwitnienia Florę, przez miejscowych nazywaną Leniwą Panną bądź Leniwą Magdą. Szczyt wzniesienia sąsiaduje z osiedlem Orunia Górna, stoi na nim pomnik przyrody – kilkusetletni dąb.
