GÓRSKA WŁADYSŁAWA, szachistka
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Gorska.jpg|thumb|Władysława Górska]] | [[File:Gorska.jpg|thumb|Władysława Górska]] | ||
| − | '''WŁADYSŁAWA GÓRSKA''' (10 III 1920 Dąbrówka, gmina Dziemiany – 23 IV 2014), z domu Czarnowska, szachistka. Córka Władysława, wojskowego, starszego sierżanta w 65. Pułku Piechoty w Grudziądzu. Wykształcenie średnie. W czasie II wojny światowej wysiedlona z rodziną z Grudziądza do wsi Huszlew (województwo mazowieckie), gdzie wyszła za mąż za [[GÓRSKI ANDRZEJ | Andrzeja Górskiego]], ukrywającego się obrońcę Poczty Polskiej w Gdańsku. Wraz z mężem przybyła do Gdańska w 1945 roku. Od 1946 roku grała w szachy w drużynowych rozgrywkach szachowych w klubach | + | '''WŁADYSŁAWA GÓRSKA''' (10 III 1920 Dąbrówka, gmina Dziemiany – 23 IV 2014), z domu Czarnowska, szachistka. Córka Władysława, wojskowego, starszego sierżanta w 65. Pułku Piechoty w Grudziądzu. Wykształcenie średnie. W czasie II wojny światowej wysiedlona z rodziną z Grudziądza do wsi Huszlew (województwo mazowieckie), gdzie wyszła za mąż za [[GÓRSKI ANDRZEJ | Andrzeja Górskiego]], ukrywającego się [[OBRONA POCZTY POLSKIEJ 1 IX 1939 | obrońcę Poczty Polskiej w Gdańsku]]. Wraz z mężem przybyła do Gdańska w 1945 roku. Od 1946 roku grała w szachy w drużynowych rozgrywkach szachowych w klubach Pocztowiec, Budowlani ([[LECHIA | Lechia]]) Gdańsk, Portowiec Gdańsk, Flota Gdynia. Trzykrotna uczestniczka finałów szachowych mistrzostw Polski: w 1950 w Toruniu zdobyła brązowy medal, w 1952 w Krynicy zajęła VIII miejsce, w 1954 Gdańsku (jako zawodniczka Budowlanych Gdańsk) zdobyła złoty medal. W 1951 roku została mistrzynią Wybrzeża. Występowała w reprezentacji Gdańska (między innymi w grudniu 1955 w spotkaniu z Bydgoszczą, zakończonym wynikiem 6,5:3,5, zdobyła punkt). W 1964 roku wygrała w Malborku turniej w ramach V Wojewódzkiej Spartakiady Tysiąclecia. Mieszkała w Dziemianach. <br/><br/> |
| − | Szachistą był też jej syn Leszek (18 VI 1948 – 23 V 2014), kilkakrotny szachowy mistrz Wybrzeża juniorów ( | + | Szachistą był też jej syn Leszek (18 VI 1948 – 23 V 2014), kilkakrotny szachowy mistrz Wybrzeża juniorów (między innymi w 1964 jako zawodnik Polonii Gdańsk, w 1967 jako zawodnik Gedanii), później jako zawodnik LKS Neptun dwukrotny mistrz Polski Ludowych Zespołów Sportowych. Reprezentował też Flotę Gdynia, Arkę Gdynia, [[GEDANIA, klub sportowy | Gedanię Gdańsk]] w II i I lidze, następnie Zryw Dąbrówka (III liga, grupa województwa kujawsko-pomorskiego), UKS Ósemki Chojnice (III liga okręgowa i II liga ogólnopolska). Był reprezentantem Gdańska (między innymi 17 II 1974 w spotkaniu z Bydgoszczą, zakończonym wynikiem 6:6). {{author: ZCZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:48, 21 wrz 2018
WŁADYSŁAWA GÓRSKA (10 III 1920 Dąbrówka, gmina Dziemiany – 23 IV 2014), z domu Czarnowska, szachistka. Córka Władysława, wojskowego, starszego sierżanta w 65. Pułku Piechoty w Grudziądzu. Wykształcenie średnie. W czasie II wojny światowej wysiedlona z rodziną z Grudziądza do wsi Huszlew (województwo mazowieckie), gdzie wyszła za mąż za Andrzeja Górskiego, ukrywającego się obrońcę Poczty Polskiej w Gdańsku. Wraz z mężem przybyła do Gdańska w 1945 roku. Od 1946 roku grała w szachy w drużynowych rozgrywkach szachowych w klubach Pocztowiec, Budowlani ( Lechia) Gdańsk, Portowiec Gdańsk, Flota Gdynia. Trzykrotna uczestniczka finałów szachowych mistrzostw Polski: w 1950 w Toruniu zdobyła brązowy medal, w 1952 w Krynicy zajęła VIII miejsce, w 1954 Gdańsku (jako zawodniczka Budowlanych Gdańsk) zdobyła złoty medal. W 1951 roku została mistrzynią Wybrzeża. Występowała w reprezentacji Gdańska (między innymi w grudniu 1955 w spotkaniu z Bydgoszczą, zakończonym wynikiem 6,5:3,5, zdobyła punkt). W 1964 roku wygrała w Malborku turniej w ramach V Wojewódzkiej Spartakiady Tysiąclecia. Mieszkała w Dziemianach.
Szachistą był też jej syn Leszek (18 VI 1948 – 23 V 2014), kilkakrotny szachowy mistrz Wybrzeża juniorów (między innymi w 1964 jako zawodnik Polonii Gdańsk, w 1967 jako zawodnik Gedanii), później jako zawodnik LKS Neptun dwukrotny mistrz Polski Ludowych Zespołów Sportowych. Reprezentował też Flotę Gdynia, Arkę Gdynia, Gedanię Gdańsk w II i I lidze, następnie Zryw Dąbrówka (III liga, grupa województwa kujawsko-pomorskiego), UKS Ósemki Chojnice (III liga okręgowa i II liga ogólnopolska). Był reprezentantem Gdańska (między innymi 17 II 1974 w spotkaniu z Bydgoszczą, zakończonym wynikiem 6:6).
