TRZEBIATOWSKA-DATA TERESA, dyrektor I LO
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: RBL}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
(nowe_hasło_06.2018) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | {{ | + | {{paper}} |
| − | {{author: RBL}} [[Category: | + | '''TERESA TRZEBIATOWSKA-DATA''' (ur. 14 VIII 1944 Lipie, powiat Grójec), historyczka, pedagog. Córka Gertrudy, bibliotekarki, i Klemensa Żmudy-Trzebiatowskiego, nauczyciela akademickiego. W 1961 roku uzyskała maturę w [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II| II Liceum Ogólnokształcącym]] w Gdańsku, w latach 1961–1966 studiowała historię w gdańskiej [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA| Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (pracę magisterską poświęconą gdańskim menonitom w XVIII wieku napisała pod kierunkiem prof. Edwarda Cieślaka). Była też słuchaczką Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu. W latach 1966–1969 uczyła historii w Szkole Podstawowej nr 65 w Gdańsku, 1969–1973 w Szkole Podstawowej nr 75 w Gdańsku, 1973–2000 w [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I| I Liceum Ogólnokształcącym]] (LO) w Gdańsku.<br/><Br/> |
| + | Od 1981 do 2000 roku była dyrektorką I LO. W tym czasie gmach szkoły został wprowadzony do rejestru zabytków, a wewnątrz budynku wykonano gruntowną renowację. Dzięki staraniom dyrektor placówki I LO było jedną z pierwszych szkół, które wyposażono w sale informatyczne. W trakcje swej kadencji zapoczątkowała stałą wymianę uczniów między I LO a niemiecką szkołą w Pulheim (rejencja Kolonia). W 2000 roku przeszła na emeryturę. W latach 2003–2004 była dyrektorką gdyńskiej filii szkoły Żak. <br/><Br/> | ||
| + | Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, dwukrotnie Nagrodą Pomorskiego Kuratora Oświaty, Nagrodą Miasta Gdańska (2015), a także Medalem Prezydenta Miasta Gdańska.<br/><Br/> | ||
| + | Żona [[DATA JAN| Jana Daty]], naukowca i literaturoznawcy. {{author: RBL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 13:03, 20 cze 2018
TERESA TRZEBIATOWSKA-DATA (ur. 14 VIII 1944 Lipie, powiat Grójec), historyczka, pedagog. Córka Gertrudy, bibliotekarki, i Klemensa Żmudy-Trzebiatowskiego, nauczyciela akademickiego. W 1961 roku uzyskała maturę w II Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku, w latach 1961–1966 studiowała historię w gdańskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej (pracę magisterską poświęconą gdańskim menonitom w XVIII wieku napisała pod kierunkiem prof. Edwarda Cieślaka). Była też słuchaczką Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu. W latach 1966–1969 uczyła historii w Szkole Podstawowej nr 65 w Gdańsku, 1969–1973 w Szkole Podstawowej nr 75 w Gdańsku, 1973–2000 w I Liceum Ogólnokształcącym (LO) w Gdańsku.
Od 1981 do 2000 roku była dyrektorką I LO. W tym czasie gmach szkoły został wprowadzony do rejestru zabytków, a wewnątrz budynku wykonano gruntowną renowację. Dzięki staraniom dyrektor placówki I LO było jedną z pierwszych szkół, które wyposażono w sale informatyczne. W trakcje swej kadencji zapoczątkowała stałą wymianę uczniów między I LO a niemiecką szkołą w Pulheim (rejencja Kolonia). W 2000 roku przeszła na emeryturę. W latach 2003–2004 była dyrektorką gdyńskiej filii szkoły Żak.
Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, dwukrotnie Nagrodą Pomorskiego Kuratora Oświaty, Nagrodą Miasta Gdańska (2015), a także Medalem Prezydenta Miasta Gdańska.
Żona Jana Daty, naukowca i literaturoznawcy.
