WIADUKT KOLEJOWY PRZY BRAMIE OLIWSKIEJ
(wstawienie ilustracji (e-mail z 11.05.2018)) |
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 22.06.2018)) |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''WIADUKT KOLEJOWY PRZY [[BRAMA OLIWSKA| BRAMIE OLIWSKIEJ]]''' (tzw. żółty), łączący ul. Jana z Kolna z [[ALEJE| al. Zwycięstwa]], wybudowany w 1907 roku ze scalanych na miejscu elementów, które wyprodukowano we Friedenshütte (huta żelaza w późniejszym Nowym Bytomiu, obecnie dzielnicy Rudy Śląskiej). Jego konstrukcja nośna to dwa stalowe łuki kratowe ze ściągami, pomiędzy którymi zawieszono jezdnię (obecnie w ciągu ul. Jana z Kolna). <br/><br/> | '''WIADUKT KOLEJOWY PRZY [[BRAMA OLIWSKA| BRAMIE OLIWSKIEJ]]''' (tzw. żółty), łączący ul. Jana z Kolna z [[ALEJE| al. Zwycięstwa]], wybudowany w 1907 roku ze scalanych na miejscu elementów, które wyprodukowano we Friedenshütte (huta żelaza w późniejszym Nowym Bytomiu, obecnie dzielnicy Rudy Śląskiej). Jego konstrukcja nośna to dwa stalowe łuki kratowe ze ściągami, pomiędzy którymi zawieszono jezdnię (obecnie w ciągu ul. Jana z Kolna). <br/><br/> | ||
| − | Po II wojnie światowej na wiadukcie dopuszczono ruch tylko od ul. Jana z Kolna w kierunku Bramy Oliwskiej. W 1968 roku z powodu elektryfikacji linii kolejowej jego przęsła zostały podniesione o około 20 cm. W czerwcu 1979 z inicjatywy Grzegorza Borosa, architekta wnętrz, absolwenta Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU| Akademia Sztuk Plastycznych]]), grupa studentów pomalowała go na żółto (co uczczono później nieistniejącą już tablicą pamiątkową). <br/><br/> | + | Po II wojnie światowej na wiadukcie dopuszczono ruch tylko od ul. Jana z Kolna w kierunku Bramy Oliwskiej. W 1968 roku z powodu elektryfikacji linii kolejowej jego przęsła zostały podniesione o około 20 cm. W czerwcu 1979 z inicjatywy Grzegorza Borosa, architekta wnętrz, absolwenta Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU| Akademia Sztuk Plastycznych]]), grupa studentów pomalowała go na żółto (co uczczono później nieistniejącą już tablicą pamiątkową). W latach 2004-2005 prowizorycznie remontowany (udźwig do 3,5 t), po udostępnieniu 4 I 2005 roku ustawiono bramki ograniczające wjazd pojazdów o wysokości ponad 2 m.<br/><br/> |
W 2008 roku z powodu złego stanu technicznego wiadukt został zamknięty. Pierwotnie planowano jego likwidację (miała powstać kładka pieszo-rowerowa), ostatecznie zakwalifikowano go do generalnej naprawy. Od 21 VII 2011 do 30 V 2012 roku SKANSKA SA z Warszawy prowadziła prace modernizacyjne na zlecenie Dyrekcji Rozbudowy Miasta Gdańska. Zdemontowano wówczas elementy stalowe i betonowe konstrukcji pomostu wiaduktu: poprzecznice, podłużnice, żebra pomostu i wsporników, blachy nieckowe pomostu, belki policzkowe, stężenia, płytę żelbetową pomostu, prefabrykowane płyty żelbetowe chodników oraz elementy wyposażenia (nawierzchnię, balustrady, bariery itp.). Segmenty nowej konstrukcji stalowego pomostu zostały scalone i połączone z dźwigarami konstrukcji kratowej, osadzone na przebudowanych przyczółkach. Wiadukt zabezpieczono antykorozyjnie, pomalowano na kolor żółty, na nowym pomoście ułożono warstwę epoksydową, zainstalowano nowe oświetlenie i iluminacje. <br/><br/> | W 2008 roku z powodu złego stanu technicznego wiadukt został zamknięty. Pierwotnie planowano jego likwidację (miała powstać kładka pieszo-rowerowa), ostatecznie zakwalifikowano go do generalnej naprawy. Od 21 VII 2011 do 30 V 2012 roku SKANSKA SA z Warszawy prowadziła prace modernizacyjne na zlecenie Dyrekcji Rozbudowy Miasta Gdańska. Zdemontowano wówczas elementy stalowe i betonowe konstrukcji pomostu wiaduktu: poprzecznice, podłużnice, żebra pomostu i wsporników, blachy nieckowe pomostu, belki policzkowe, stężenia, płytę żelbetową pomostu, prefabrykowane płyty żelbetowe chodników oraz elementy wyposażenia (nawierzchnię, balustrady, bariery itp.). Segmenty nowej konstrukcji stalowego pomostu zostały scalone i połączone z dźwigarami konstrukcji kratowej, osadzone na przebudowanych przyczółkach. Wiadukt zabezpieczono antykorozyjnie, pomalowano na kolor żółty, na nowym pomoście ułożono warstwę epoksydową, zainstalowano nowe oświetlenie i iluminacje. <br/><br/> | ||
Po remoncie wiadukt został oddany do użytku 30 V 2012 roku – tylko dla pieszych i rowerzystów; od 2 VII 2012 czasowo udostępniono go dla ruchu samochodowego do 3,5 tony (zainstalowano kamery monitorujące w celu wychwycenia przekraczających ten przepis). Od 16 I 2013 roku ponownie przeznaczony (zgodnie z pierwotnymi założeniami) tylko dla ruchu pieszego i rowerowego (z rezerwową możliwością ruchu samochodowego do 3,5 tony oraz samochodów uprzywilejowanych). Użytkownikiem został Zakład Dróg i Zieleni w Gdańsku. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | Po remoncie wiadukt został oddany do użytku 30 V 2012 roku – tylko dla pieszych i rowerzystów; od 2 VII 2012 czasowo udostępniono go dla ruchu samochodowego do 3,5 tony (zainstalowano kamery monitorujące w celu wychwycenia przekraczających ten przepis). Od 16 I 2013 roku ponownie przeznaczony (zgodnie z pierwotnymi założeniami) tylko dla ruchu pieszego i rowerowego (z rezerwową możliwością ruchu samochodowego do 3,5 tony oraz samochodów uprzywilejowanych). Użytkownikiem został Zakład Dróg i Zieleni w Gdańsku. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 10:30, 22 cze 2018
WIADUKT KOLEJOWY PRZY BRAMIE OLIWSKIEJ (tzw. żółty), łączący ul. Jana z Kolna z al. Zwycięstwa, wybudowany w 1907 roku ze scalanych na miejscu elementów, które wyprodukowano we Friedenshütte (huta żelaza w późniejszym Nowym Bytomiu, obecnie dzielnicy Rudy Śląskiej). Jego konstrukcja nośna to dwa stalowe łuki kratowe ze ściągami, pomiędzy którymi zawieszono jezdnię (obecnie w ciągu ul. Jana z Kolna).
Po II wojnie światowej na wiadukcie dopuszczono ruch tylko od ul. Jana z Kolna w kierunku Bramy Oliwskiej. W 1968 roku z powodu elektryfikacji linii kolejowej jego przęsła zostały podniesione o około 20 cm. W czerwcu 1979 z inicjatywy Grzegorza Borosa, architekta wnętrz, absolwenta Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku ( Akademia Sztuk Plastycznych), grupa studentów pomalowała go na żółto (co uczczono później nieistniejącą już tablicą pamiątkową). W latach 2004-2005 prowizorycznie remontowany (udźwig do 3,5 t), po udostępnieniu 4 I 2005 roku ustawiono bramki ograniczające wjazd pojazdów o wysokości ponad 2 m.
W 2008 roku z powodu złego stanu technicznego wiadukt został zamknięty. Pierwotnie planowano jego likwidację (miała powstać kładka pieszo-rowerowa), ostatecznie zakwalifikowano go do generalnej naprawy. Od 21 VII 2011 do 30 V 2012 roku SKANSKA SA z Warszawy prowadziła prace modernizacyjne na zlecenie Dyrekcji Rozbudowy Miasta Gdańska. Zdemontowano wówczas elementy stalowe i betonowe konstrukcji pomostu wiaduktu: poprzecznice, podłużnice, żebra pomostu i wsporników, blachy nieckowe pomostu, belki policzkowe, stężenia, płytę żelbetową pomostu, prefabrykowane płyty żelbetowe chodników oraz elementy wyposażenia (nawierzchnię, balustrady, bariery itp.). Segmenty nowej konstrukcji stalowego pomostu zostały scalone i połączone z dźwigarami konstrukcji kratowej, osadzone na przebudowanych przyczółkach. Wiadukt zabezpieczono antykorozyjnie, pomalowano na kolor żółty, na nowym pomoście ułożono warstwę epoksydową, zainstalowano nowe oświetlenie i iluminacje.
Po remoncie wiadukt został oddany do użytku 30 V 2012 roku – tylko dla pieszych i rowerzystów; od 2 VII 2012 czasowo udostępniono go dla ruchu samochodowego do 3,5 tony (zainstalowano kamery monitorujące w celu wychwycenia przekraczających ten przepis). Od 16 I 2013 roku ponownie przeznaczony (zgodnie z pierwotnymi założeniami) tylko dla ruchu pieszego i rowerowego (z rezerwową możliwością ruchu samochodowego do 3,5 tony oraz samochodów uprzywilejowanych). Użytkownikiem został Zakład Dróg i Zieleni w Gdańsku.
