KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY
(wstawienie ilustracji (e-mail z 26.04.2018)) |
(wstawienie ilustracji (e-mail z 14.05.2019)) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Kościół_Matki_Boskiej_Nieustającej_Pomocy.JPG|thumb|Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, 2006]] | + | [[File:Kościół_Matki_Boskiej_Nieustającej_Pomocy.JPG|thumb|Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, w trakcie odbudowy 2006]] |
+ | [[File:Kościół_Matki_Boskiej_Nieustającej_Pomocy1234.JPG|thumb|Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, po odbudowie 2017, widok od zachodu]] | ||
− | '''KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY''', obecnie w dzielnicy Wrzeszcz, zaliczany do Brętowa, ul. Słowackiego 79. Parafia założona w 1929 roku z wykorzystaniem zbudowanej w 1921 kaplicy cmentarnej parafii [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO | Najświętszego Serca Jezusowego]] we Wrzeszczu ([[CMENTARZ W BRĘTOWIE | cmentarz w Brętowie]]). Niewielka kaplica, wzniesiona w latach 1912–1913, znajdowała się w północnej części cmentarza, na osi głównej alei. Między rokiem 1921 a 1929 powiększona (dawna kaplica stanowiła jej zachodnią część), wyposażona w nowy ołtarz poświęcony patronce parafii, ponadto ławki i organy. Był to budynek parterowy, przykryty dachem dwuspadowym z dachówką, tzw. holenderską. W 1945 kościółek uległ częściowemu zniszczeniu, po remoncie około 1948 przywrócono jego funkcje sakralne. W roku 1980 na północ od niej rozpoczęto wznosić nowy kościół, dwukondygnacyjny, według projektu Jana Zwiejskiego. W 1984 dolny kościół poświęcony przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ | bp. Tadeusza Gocłowskiego]] i oddany do użytku. W 1988 rozebrano kaplicę cmentarną. We wrześniu 1999 prace nad budową i wyposażaniem górnego kościoła przerwał pożar dachu. Zniszczona część górna wymagała przebudowy, ocalała wieża dzwonnicy, na której wspierała się niegdyś cała konstrukcja dachu | + | '''KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY''', obecnie w dzielnicy Wrzeszcz, zaliczany do Brętowa, ul. Słowackiego 79. Parafia założona w 1929 roku z wykorzystaniem zbudowanej w 1921 kaplicy cmentarnej parafii [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO | Najświętszego Serca Jezusowego]] we Wrzeszczu ([[CMENTARZ W BRĘTOWIE | cmentarz w Brętowie]]). Niewielka kaplica, wzniesiona w latach 1912–1913, znajdowała się w północnej części cmentarza, na osi głównej alei. Między rokiem 1921 a 1929 powiększona (dawna kaplica stanowiła jej zachodnią część), wyposażona w nowy ołtarz poświęcony patronce parafii, ponadto ławki i organy. Był to budynek parterowy, przykryty dachem dwuspadowym z dachówką, tzw. holenderską. W 1945 kościółek uległ częściowemu zniszczeniu, po remoncie około 1948 przywrócono jego funkcje sakralne. W roku 1980 na północ od niej rozpoczęto wznosić nowy kościół, dwukondygnacyjny, według projektu Jana Zwiejskiego. W 1984 dolny kościół poświęcony przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ | bp. Tadeusza Gocłowskiego]] i oddany do użytku. W 1988 rozebrano kaplicę cmentarną. We wrześniu 1999 prace nad budową i wyposażaniem górnego kościoła przerwał pożar dachu. Zniszczona część górna wymagała przebudowy, ocalała wieża dzwonnicy, na której wspierała się niegdyś cała konstrukcja dachu. Kościół wzniesiono na planie trójkąta. W nawie zachodniej, w opozycji do ołtarza głównego, znajduje się kaplica Matki Boskiej Fatimskiej, z jej figurą, obrazami Miłosierdzia Bożego i Jana Pawła II. Po stronie wschodniej, równolegle do świątyni, stoi Dom Parafialny im. Jana Pawła II, gdzie obok pomieszczeń plebanii mieszczą się siedziby parafialne organizacji kościelnych, także dom zakonny Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu ([[NAZARETANKI | nazaretanki]]). {{author: SK}} <br /><br /> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- |
Wersja z 11:41, 14 maj 2019
KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY, obecnie w dzielnicy Wrzeszcz, zaliczany do Brętowa, ul. Słowackiego 79. Parafia założona w 1929 roku z wykorzystaniem zbudowanej w 1921 kaplicy cmentarnej parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu ( cmentarz w Brętowie). Niewielka kaplica, wzniesiona w latach 1912–1913, znajdowała się w północnej części cmentarza, na osi głównej alei. Między rokiem 1921 a 1929 powiększona (dawna kaplica stanowiła jej zachodnią część), wyposażona w nowy ołtarz poświęcony patronce parafii, ponadto ławki i organy. Był to budynek parterowy, przykryty dachem dwuspadowym z dachówką, tzw. holenderską. W 1945 kościółek uległ częściowemu zniszczeniu, po remoncie około 1948 przywrócono jego funkcje sakralne. W roku 1980 na północ od niej rozpoczęto wznosić nowy kościół, dwukondygnacyjny, według projektu Jana Zwiejskiego. W 1984 dolny kościół poświęcony przez bp. Tadeusza Gocłowskiego i oddany do użytku. W 1988 rozebrano kaplicę cmentarną. We wrześniu 1999 prace nad budową i wyposażaniem górnego kościoła przerwał pożar dachu. Zniszczona część górna wymagała przebudowy, ocalała wieża dzwonnicy, na której wspierała się niegdyś cała konstrukcja dachu. Kościół wzniesiono na planie trójkąta. W nawie zachodniej, w opozycji do ołtarza głównego, znajduje się kaplica Matki Boskiej Fatimskiej, z jej figurą, obrazami Miłosierdzia Bożego i Jana Pawła II. Po stronie wschodniej, równolegle do świątyni, stoi Dom Parafialny im. Jana Pawła II, gdzie obok pomieszczeń plebanii mieszczą się siedziby parafialne organizacji kościelnych, także dom zakonny Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu ( nazaretanki).
1921–1927 | ks. Johann Kamulski |
1927–1932 | ks. Maximilian Piechowski |
1932–1936 | ks. Johann Wranna |
1936–1942 | ks. Stefan Sikorski |
1942–1943 | ks. Peter Thiessen |
1943 | ks. Otto Gronau |
1943–1944 | ks. Hugo Kurkowski |
1944–1945 | ks. Paul Eiberle |
1945 | ks. Jan Grodde |
1945 | ks. Leopold Lipowski |
1945–1946 | ks. Zabrocki |
1946–1948 | ks. Walerian Sześciuk |
1948–1949 | ks. Jan Cymanowski (administrator) |
1949–1952 | ks. Aleksander Kot (administrator) |
1952 | Leon Śliwiński CR (administrator) |
1952–1958 | ks. Stefan Sikorski (administrator) |
1958–1960 | ks. Franciszek Napieracz (administrator) |
1960–1989 | ks. Kazimierz Krucz (do 1969 administrator) |
1 VII 1989 – | ks. Tadeusz Chajewski |