BIERNACKI TOMASZ, rektor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''BIERNACKI TOMASZ''' (12 III 1924 Gródków k. Będzina – 14 V 1989 Gdańsk), naukowiec, hydroenergetyk. Syn Wacława, przed II w. świat. prezesa Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. W okresie II w. świat. studiował na tajnych kompletach na politech. w Warszawie, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego, nast. w II Korpusie Armii Polskiej (gen. Władysława Andersa). Studia ukończył na politech. w Mediolanie, w Polsce od 1948. Od 1953 na q PG, od 1960 dr, 1965 dr hab., od 1977 prof. tytularny, kier. Katedry Budownictwa Wodnego, 1958 prorektor, 1975–78 rektor PG, 1978–81 podsekretarz stanu w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego i Techniki (w tym czasie czł. PZPR). Zajmował się inżynierią środowiska i gospodarki wodnej, gł. doborem parametrów elektrowni wodnych i zbiorników retencyjnych. Główny projektant elektrowni Czchów (22 IX 1999 odsłonięto tam poświęconą mu tablicę pamiątkową), kierował zespołami przygotowującymi projekty elektrowni Porąbka-Żar, Brzeg Dolny, Olszyna. Autor skryptów i podręczników, m.in. Energetyka, Projektowanie siłowni wodnych. Od 1960 współpracował z wywiadem PRL (wydalony 1962 ze stażu w Kanadzie). W 1999 ukazała się poświęcona mu księga pamiątkowa Materiały seminarium naukowego dedykowane pamięci profesora Tomasza Biernackiego w 10. rocznicę śmierci. [[Category: Encyklopedia]] | + | '''BIERNACKI TOMASZ''' (12 III 1924 Gródków k. Będzina – 14 V 1989 Gdańsk), naukowiec, hydroenergetyk. Syn Wacława, przed II w. świat. prezesa Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. W okresie II w. świat. studiował na tajnych kompletach na politech. w Warszawie, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego, nast. w II Korpusie Armii Polskiej (gen. Władysława Andersa). Studia ukończył na politech. w Mediolanie, w Polsce od 1948. Od 1953 na q PG, od 1960 dr, 1965 dr hab., od 1977 prof. tytularny, kier. Katedry Budownictwa Wodnego, 1958 prorektor, 1975–78 rektor PG, 1978–81 podsekretarz stanu w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego i Techniki (w tym czasie czł. PZPR). Zajmował się inżynierią środowiska i gospodarki wodnej, gł. doborem parametrów elektrowni wodnych i zbiorników retencyjnych. Główny projektant elektrowni Czchów (22 IX 1999 odsłonięto tam poświęconą mu tablicę pamiątkową), kierował zespołami przygotowującymi projekty elektrowni Porąbka-Żar, Brzeg Dolny, Olszyna. Autor skryptów i podręczników, m.in. ''Energetyka'', ''Projektowanie siłowni wodnych''. Od 1960 współpracował z wywiadem PRL (wydalony 1962 ze stażu w Kanadzie). W 1999 ukazała się poświęcona mu księga pamiątkowa ''Materiały seminarium naukowego dedykowane pamięci profesora Tomasza Biernackiego w 10. rocznicę śmierci''. [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:42, 11 lut 2013
BIERNACKI TOMASZ (12 III 1924 Gródków k. Będzina – 14 V 1989 Gdańsk), naukowiec, hydroenergetyk. Syn Wacława, przed II w. świat. prezesa Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. W okresie II w. świat. studiował na tajnych kompletach na politech. w Warszawie, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego, nast. w II Korpusie Armii Polskiej (gen. Władysława Andersa). Studia ukończył na politech. w Mediolanie, w Polsce od 1948. Od 1953 na q PG, od 1960 dr, 1965 dr hab., od 1977 prof. tytularny, kier. Katedry Budownictwa Wodnego, 1958 prorektor, 1975–78 rektor PG, 1978–81 podsekretarz stanu w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego i Techniki (w tym czasie czł. PZPR). Zajmował się inżynierią środowiska i gospodarki wodnej, gł. doborem parametrów elektrowni wodnych i zbiorników retencyjnych. Główny projektant elektrowni Czchów (22 IX 1999 odsłonięto tam poświęconą mu tablicę pamiątkową), kierował zespołami przygotowującymi projekty elektrowni Porąbka-Żar, Brzeg Dolny, Olszyna. Autor skryptów i podręczników, m.in. Energetyka, Projektowanie siłowni wodnych. Od 1960 współpracował z wywiadem PRL (wydalony 1962 ze stażu w Kanadzie). W 1999 ukazała się poświęcona mu księga pamiątkowa Materiały seminarium naukowego dedykowane pamięci profesora Tomasza Biernackiego w 10. rocznicę śmierci.
