KAISMANN JOSEPH, cukiernik
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} | + | '''JOSEPH KAISMANN''' (1804 Szwajcaria – 2 X 1863 Gdańsk), cukiernik. Jeden z kilku fachowców tej branży przybyłych do Gdańska po 1820 roku ze Szwajcarii. Wprowadzili oni wiele nowatorskich rozwiązań w fazę produkcji, jak i nowe rodzaje oferowanych wyrobów. Pierwsi też serwowali gościom lody własnej produkcji.<br/><br/> |
| − | [[Category: | + | Z wyuczonym zawodem przybył do Gdańska przed 1830 rokiem. W latach 1831–1858 prowadził własną cukiernię (Conditorei) „J. Kaismann & Companie”, następnie „J. Kaismann” przy Langgasse 393 (ul. Długa 28), na parterze kamienicy należącej najpierw do Friedricha Adolpha Steffensa (1798–1832) ([[STEFFENS CARL GOTTLIEB | Carl Gottlieb Steffens]]), następnie do jego syna Eugena Friedricha (1831–1905). W oficynie zainstalował piece i urządzenia do przygotowywania mas cukierniczych.<br/><br/> |
| + | W 1858 przeniósł cukiernię na parter należącej już do niego kamienicy przy Langgasse 30 (ul. Długa). W cukierni, obok stoiska do sprzedaży wyrobów, do stolików kelnerki podawały torty, ciastka, zimne i gorące napoje: różne gatunki kawy, herbaty, modną wówczas gorącą czekoladę. Latem oferowano także różnego smaku lody. Reklamował się jako „Hoflieferent des Prinzen Friedrich Wilhelm” („Dostawca księcia Fryderyka Wilhelma Hohenzollerna”). W cukierni praktykowało kilku znanych później gdańskich cukierników, wśród nich w 1830 [[SEBASTIANI JOHANN | Johann Sebastiani]]. W 1834 i 1842 odwiedzał rodzinną Szwajcarię, zatrzymując się po drodze między innym w Monachium (München). <br/><br/> | ||
| + | Żonaty był z pochodzącą ze Szwajcarii Anną Cathariną Largarder (zm. po 1867), która jako wdowa nadal mieszkała w pomężowskiej kamienicy przy Langgasse 30 (ul. Długa). Brak informacji o ich potomkach. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:58, 7 paź 2019
JOSEPH KAISMANN (1804 Szwajcaria – 2 X 1863 Gdańsk), cukiernik. Jeden z kilku fachowców tej branży przybyłych do Gdańska po 1820 roku ze Szwajcarii. Wprowadzili oni wiele nowatorskich rozwiązań w fazę produkcji, jak i nowe rodzaje oferowanych wyrobów. Pierwsi też serwowali gościom lody własnej produkcji.
Z wyuczonym zawodem przybył do Gdańska przed 1830 rokiem. W latach 1831–1858 prowadził własną cukiernię (Conditorei) „J. Kaismann & Companie”, następnie „J. Kaismann” przy Langgasse 393 (ul. Długa 28), na parterze kamienicy należącej najpierw do Friedricha Adolpha Steffensa (1798–1832) ( Carl Gottlieb Steffens), następnie do jego syna Eugena Friedricha (1831–1905). W oficynie zainstalował piece i urządzenia do przygotowywania mas cukierniczych.
W 1858 przeniósł cukiernię na parter należącej już do niego kamienicy przy Langgasse 30 (ul. Długa). W cukierni, obok stoiska do sprzedaży wyrobów, do stolików kelnerki podawały torty, ciastka, zimne i gorące napoje: różne gatunki kawy, herbaty, modną wówczas gorącą czekoladę. Latem oferowano także różnego smaku lody. Reklamował się jako „Hoflieferent des Prinzen Friedrich Wilhelm” („Dostawca księcia Fryderyka Wilhelma Hohenzollerna”). W cukierni praktykowało kilku znanych później gdańskich cukierników, wśród nich w 1830 Johann Sebastiani. W 1834 i 1842 odwiedzał rodzinną Szwajcarię, zatrzymując się po drodze między innym w Monachium (München).
Żonaty był z pochodzącą ze Szwajcarii Anną Cathariną Largarder (zm. po 1867), która jako wdowa nadal mieszkała w pomężowskiej kamienicy przy Langgasse 30 (ul. Długa). Brak informacji o ich potomkach.
