WILCZYŃSKA-SZALAWSKA IZABELA, aktorka

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] <br/>
+
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']]
 
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']]
 
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']]
  

Wersja z 12:05, 18 lut 2018

Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk
Partner redakcji

IZABELA WILCZYŃSKA-SZALAWSKA (4 IX 1920 Warszawa – 20 XI 2012 Skolimów, obecnie Konstancin-Jeziorna), aktorka. W czasie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka powstania warszawskiego. Po wojnie pracowała w teatrach Krakowa i Warszawy. W latach 1946–1947 występowała w Teatrze Wybrzeże za dyrekcji Iwo Galla. Grała wówczas w Mickiewiczowskich balladach w reżyserii Haliny Gallowej (premiera 6 X 1946) oraz w spektaklach wyreżyserowanych przez Galla: jako Kreuza w inauguracyjnym spektaklu Homer i Orchideja Tadeusza Gajcego (20 XI 1946), Pani Maryńcia (na zmianę z Haliną Gallową) w sztuce Adama Grzymały Siedleckiego Ludzie są ludźmi (14 III 1947), Hymen w Jak wam się podoba Williama Shakespeare’a (13 V 1947) oraz jako groźna i drapieżna tytułowa Balladyna w sztuce Juliusza Słowackiego (27 X 1947).

W 1948 roku wyjechała do Warszawy, gdzie występowała w Teatrze Polskim. Do Gdańska powróciła w roku 1966. Tutaj, razem z mężem Andrzejem Szalawskim, do 1975 roku zagrała wiele wyśmienitych ról. Tworzyli doskonały duet wysoko ceniony przez krytykę. Występowała zarówno w repertuarze dramatycznym, jak i komediowym. Zagrała między innymi Miełanię w Jegorze Bułyczowie i innych Maksyma Gorkiego w reżyserii Piotra Paradowskiego (11 XI 1967), w spektaklach reżyserowanych przez Tadeusza Minca: Małgorzatę w Ryszardzie III Williama Shakespeare’a (10 X 1968) i Historyję w Tragedii o bogaczu i Łazarzu (7 IX 1968) Anonima gdańskiego. Zagrała ponadto Mariekę Vos w Dlaczego mnie budzą Michela de Ghelderode’a w reżyserii Marka Okopińskiego (7 II 1970), Erykleję w drugiej odsłonie Homera i Orchidei Tadeusza Gajcego w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego (20 XI 1971). Wspólnie z Andrzejem Szalawskim bawili publiczność w rolach komediowych. Zagrała tytułową rolę w sztuce Pani Dally ma kochanka Williama Hanleya w reżyserii Kazimierza Brauna (27 V 1966), Annę Andrejewną przy boku Horodniczego (Andrzej Szalawski) w Rewizorze Mikołaja Gogola w reżyserii Marka Okopińskiego (13 VI 1970). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Pani Dobrójska w Ślubach panieńskich Aleksandra Fredry w reżyserii Tadeusza Byrskiego (23 II 1974).

Wyjechała do Warszawy w roku 1975, gdzie pracowała do 1981 w Teatrze Powszechnym. Jej syn, Marcin Troński, jest również aktorem. HD

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania