RÖDE JOHANN II, złotnik

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(dodanie logotypów)
(wstawienie ilustracji (e-mail z 18.01.2019))
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
 +
[[File:1_Johan_Rode_II.jpg|thumb|Johann Röde II, dzban liturgiczny, około 1700 roku]]
 +
[[File:2_1_Johan_Rode_II.jpg|thumb|Johann Röde II, kufel, około 1700 roku]]
 
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']]  
 
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']]  
 
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']]
 
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']]
 +
 
'''JOHANN RÖDE''' (Rohde; 1657 Gdańsk – 17 IX 1720 Gdańsk), złotnik. Syn [[RÖDE PETER II| Petera Rödego II]]. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1684 roku. W tym samym czasie otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE| obywatelstwo miejskie Gdańska]]. Naukę w jego warsztacie pobierał Michael Listenau, późniejszy mistrz złotniczy w Królewcu, a czeladnikiem był między innymi [[SCHLAUBITZ NATHANIEL| Nathanael Schlaubitz]].<br/><br/>
 
'''JOHANN RÖDE''' (Rohde; 1657 Gdańsk – 17 IX 1720 Gdańsk), złotnik. Syn [[RÖDE PETER II| Petera Rödego II]]. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1684 roku. W tym samym czasie otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE| obywatelstwo miejskie Gdańska]]. Naukę w jego warsztacie pobierał Michael Listenau, późniejszy mistrz złotniczy w Królewcu, a czeladnikiem był między innymi [[SCHLAUBITZ NATHANIEL| Nathanael Schlaubitz]].<br/><br/>
 
Używał znaku warsztatowego z monogramem IR rozdzielonym kropką, w polu o dekoracyjnym obrysie. Był autorem sprzętów sakralnych: kielichów (Brusy, Maków Mazowiecki, Sarbiewo, dawniej [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto)| kościół św. Józefa w Gdańsku]], Muzeum Zamkowe w Malborku, Muzeum Moskiewskiego Kremla), cyborium (Miłobądz), krzyży relikwiarzowych (dawniej Lubieszewo, kuria biskupia w Gdańsku-Oliwie), oraz znacznej liczby popularnych sreber stołowych: czarek, kubków ([[MUZEUM NARODOWE| Muzeum Narodowe w Gdańsku]], Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Magyar Nemzeti Múzeum w Budapeszcie), pucharów (Ermitaż w Petersburgu), a także kilkunastu kufli z dekoracją figuralną (między innymi Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Domaine du Château de Seneffe, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W. W. Tarnowskiego w Czernichowie, Westpreußisches Landesmuseum w Warendorf, Ermitaż w Petersburgu).<br/><br/>
 
Używał znaku warsztatowego z monogramem IR rozdzielonym kropką, w polu o dekoracyjnym obrysie. Był autorem sprzętów sakralnych: kielichów (Brusy, Maków Mazowiecki, Sarbiewo, dawniej [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto)| kościół św. Józefa w Gdańsku]], Muzeum Zamkowe w Malborku, Muzeum Moskiewskiego Kremla), cyborium (Miłobądz), krzyży relikwiarzowych (dawniej Lubieszewo, kuria biskupia w Gdańsku-Oliwie), oraz znacznej liczby popularnych sreber stołowych: czarek, kubków ([[MUZEUM NARODOWE| Muzeum Narodowe w Gdańsku]], Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Magyar Nemzeti Múzeum w Budapeszcie), pucharów (Ermitaż w Petersburgu), a także kilkunastu kufli z dekoracją figuralną (między innymi Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Domaine du Château de Seneffe, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W. W. Tarnowskiego w Czernichowie, Westpreußisches Landesmuseum w Warendorf, Ermitaż w Petersburgu).<br/><br/>
 
Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 10:34, 18 sty 2019

Johann Röde II, dzban liturgiczny, około 1700 roku
Johann Röde II, kufel, około 1700 roku
Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk
Partner redakcji

JOHANN RÖDE (Rohde; 1657 Gdańsk – 17 IX 1720 Gdańsk), złotnik. Syn Petera Rödego II. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1684 roku. W tym samym czasie otrzymał obywatelstwo miejskie Gdańska. Naukę w jego warsztacie pobierał Michael Listenau, późniejszy mistrz złotniczy w Królewcu, a czeladnikiem był między innymi Nathanael Schlaubitz.

Używał znaku warsztatowego z monogramem IR rozdzielonym kropką, w polu o dekoracyjnym obrysie. Był autorem sprzętów sakralnych: kielichów (Brusy, Maków Mazowiecki, Sarbiewo, dawniej kościół św. Józefa w Gdańsku, Muzeum Zamkowe w Malborku, Muzeum Moskiewskiego Kremla), cyborium (Miłobądz), krzyży relikwiarzowych (dawniej Lubieszewo, kuria biskupia w Gdańsku-Oliwie), oraz znacznej liczby popularnych sreber stołowych: czarek, kubków ( Muzeum Narodowe w Gdańsku, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Magyar Nemzeti Múzeum w Budapeszcie), pucharów (Ermitaż w Petersburgu), a także kilkunastu kufli z dekoracją figuralną (między innymi Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Domaine du Château de Seneffe, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W. W. Tarnowskiego w Czernichowie, Westpreußisches Landesmuseum w Warendorf, Ermitaż w Petersburgu).

Zob. też złotnictwo. AFR

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania