LÖBEL EDUARD SIGISMUND, prawnik
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
(nowe_hasło_10.2017) |
(dodanie logotypów) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
| + | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
'''EDUARD SIGISMUND LÖBEL''' (22 III 1791 Gdańsk-Wrzeszcz – 16 IV 1869 Marburg), prawnik. Syn miejskiego chirurga Martina Sigismunda Löbela (1731–1807) i Eleonory Dorothy Meyer. Studiował prawo w Halle, w lutym 1812 roku uzyskał doktorat na uniwersytecie w Marburgu. W 1818 roku został profesorem prawa uniwersytetu w Marburgu, w latach 1822 i 1833 roku był jego rektorem. W 1843 przeszedł w stan spoczynku. W 1868 obronił pracę doktorską z zakresu filozofii. Był wieloletnim członkiem Rady Miejskiej Marburga. 15 XII 1834 roku wraz grupą innych ludzi nauki i kultury został zaliczony do honorowych obywateli tego miasta. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''EDUARD SIGISMUND LÖBEL''' (22 III 1791 Gdańsk-Wrzeszcz – 16 IV 1869 Marburg), prawnik. Syn miejskiego chirurga Martina Sigismunda Löbela (1731–1807) i Eleonory Dorothy Meyer. Studiował prawo w Halle, w lutym 1812 roku uzyskał doktorat na uniwersytecie w Marburgu. W 1818 roku został profesorem prawa uniwersytetu w Marburgu, w latach 1822 i 1833 roku był jego rektorem. W 1843 przeszedł w stan spoczynku. W 1868 obronił pracę doktorską z zakresu filozofii. Był wieloletnim członkiem Rady Miejskiej Marburga. 15 XII 1834 roku wraz grupą innych ludzi nauki i kultury został zaliczony do honorowych obywateli tego miasta. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:38, 27 paź 2017
EDUARD SIGISMUND LÖBEL (22 III 1791 Gdańsk-Wrzeszcz – 16 IV 1869 Marburg), prawnik. Syn miejskiego chirurga Martina Sigismunda Löbela (1731–1807) i Eleonory Dorothy Meyer. Studiował prawo w Halle, w lutym 1812 roku uzyskał doktorat na uniwersytecie w Marburgu. W 1818 roku został profesorem prawa uniwersytetu w Marburgu, w latach 1822 i 1833 roku był jego rektorem. W 1843 przeszedł w stan spoczynku. W 1868 obronił pracę doktorską z zakresu filozofii. Był wieloletnim członkiem Rady Miejskiej Marburga. 15 XII 1834 roku wraz grupą innych ludzi nauki i kultury został zaliczony do honorowych obywateli tego miasta.
