WILCZYŃSKA-SZALAWSKA IZABELA, aktorka
m (M.Ogonowska przeniósł stronę WILCZYŃSKA IZABELA na WILCZYŃSKA-SZALAWSKA IZABELA, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
(nowe_hasło_08.2017) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: HD}} | + | '''IZABELA WILCZYŃSKA-SZALAWSKA''' (4 IX 1920 Warszawa – 20 XI 2012 Skolimów, obecnie Konstancin-Jeziorna), aktorka. W czasie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka powstania warszawskiego. Po wojnie pracowała w teatrach Krakowa i Warszawy. W latach 1946–1947 występowała w [[TEATR WYBRZEŻE| Teatrze Wybrzeże]] za dyrekcji [[GALL IWO| Iwo Galla]]. Grała wówczas w ''Mickiewiczowskich balladach'' w reżyserii [[GALL HALINA| Haliny Gallowej]] (premiera 6 X 1946) oraz w spektaklach wyreżyserowanych przez Galla: jako Kreuza w inauguracyjnym spektaklu ''Homer i Orchideja'' Tadeusza Gajcego (20 XI 1946), Pani Maryńcia (na zmianę z Haliną Gallową) w sztuce Adama Grzymały Siedleckiego ''Ludzie są ludźmi'' (14 III 1947), Hymen w ''Jak wam się podoba'' Williama Shakespeare’a (13 V 1947) oraz jako groźna i drapieżna tytułowa Balladyna w sztuce Juliusza Słowackiego (27 X 1947). <br/><br/> |
| − | [[Category: | + | |
| + | W 1948 roku wyjechała do Warszawy, gdzie występowała w Teatrze Polskim. Do Gdańska powróciła w roku 1966. Tutaj, razem z mężem [[SZALAWSKI ANDRZEJ| Andrzejem Szalawskim]], do 1975 roku zagrała wiele wyśmienitych ról. Tworzyli doskonały duet wysoko ceniony przez krytykę. Występowała zarówno w repertuarze dramatycznym, jak i komediowym. Zagrała między innymi Miełanię w ''Jegorze Bułyczowie'' i innych Maksyma Gorkiego w reżyserii Piotra Paradowskiego (11 XI 1967), w spektaklach reżyserowanych przez [[MINC TADEUSZ| Tadeusza Minca]]: Małgorzatę w ''Ryszardzie III'' Williama Shakespeare’a (10 X 1968) i Historyję w [[TRAGEDIA O BOGACZU I ŁAZARZU| ''Tragedii o bogaczu i Łazarzu'']] (7 IX 1968) Anonima gdańskiego. Zagrała ponadto Mariekę Vos w ''Dlaczego mnie budzą'' Michela de Ghelderode’a w reżyserii Marka Okopińskiego (7 II 1970), Erykleję w drugiej odsłonie ''Homera i Orchidei'' Tadeusza Gajcego w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego (20 XI 1971). Wspólnie z Andrzejem Szalawskim bawili publiczność w rolach komediowych. Zagrała tytułową rolę w sztuce ''Pani Dally ma kochanka'' Williama Hanleya w reżyserii Kazimierza Brauna (27 V 1966), Annę Andrejewną przy boku Horodniczego (Andrzej Szalawski) w ''Rewizorze'' Mikołaja Gogola w reżyserii Marka Okopińskiego (13 VI 1970). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Pani Dobrójska w ''Ślubach panieńskich'' Aleksandra Fredry w reżyserii Tadeusza Byrskiego (23 II 1974). <br/><br/> | ||
| + | |||
| + | Wyjechała do Warszawy w roku 1975, gdzie pracowała do 1981 w Teatrze Powszechnym. Jej syn, Marcin Troński, jest również aktorem. {{author: HD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:13, 29 sie 2017
IZABELA WILCZYŃSKA-SZALAWSKA (4 IX 1920 Warszawa – 20 XI 2012 Skolimów, obecnie Konstancin-Jeziorna), aktorka. W czasie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka powstania warszawskiego. Po wojnie pracowała w teatrach Krakowa i Warszawy. W latach 1946–1947 występowała w Teatrze Wybrzeże za dyrekcji Iwo Galla. Grała wówczas w Mickiewiczowskich balladach w reżyserii Haliny Gallowej (premiera 6 X 1946) oraz w spektaklach wyreżyserowanych przez Galla: jako Kreuza w inauguracyjnym spektaklu Homer i Orchideja Tadeusza Gajcego (20 XI 1946), Pani Maryńcia (na zmianę z Haliną Gallową) w sztuce Adama Grzymały Siedleckiego Ludzie są ludźmi (14 III 1947), Hymen w Jak wam się podoba Williama Shakespeare’a (13 V 1947) oraz jako groźna i drapieżna tytułowa Balladyna w sztuce Juliusza Słowackiego (27 X 1947).
W 1948 roku wyjechała do Warszawy, gdzie występowała w Teatrze Polskim. Do Gdańska powróciła w roku 1966. Tutaj, razem z mężem Andrzejem Szalawskim, do 1975 roku zagrała wiele wyśmienitych ról. Tworzyli doskonały duet wysoko ceniony przez krytykę. Występowała zarówno w repertuarze dramatycznym, jak i komediowym. Zagrała między innymi Miełanię w Jegorze Bułyczowie i innych Maksyma Gorkiego w reżyserii Piotra Paradowskiego (11 XI 1967), w spektaklach reżyserowanych przez Tadeusza Minca: Małgorzatę w Ryszardzie III Williama Shakespeare’a (10 X 1968) i Historyję w Tragedii o bogaczu i Łazarzu (7 IX 1968) Anonima gdańskiego. Zagrała ponadto Mariekę Vos w Dlaczego mnie budzą Michela de Ghelderode’a w reżyserii Marka Okopińskiego (7 II 1970), Erykleję w drugiej odsłonie Homera i Orchidei Tadeusza Gajcego w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego (20 XI 1971). Wspólnie z Andrzejem Szalawskim bawili publiczność w rolach komediowych. Zagrała tytułową rolę w sztuce Pani Dally ma kochanka Williama Hanleya w reżyserii Kazimierza Brauna (27 V 1966), Annę Andrejewną przy boku Horodniczego (Andrzej Szalawski) w Rewizorze Mikołaja Gogola w reżyserii Marka Okopińskiego (13 VI 1970). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Pani Dobrójska w Ślubach panieńskich Aleksandra Fredry w reżyserii Tadeusza Byrskiego (23 II 1974).
Wyjechała do Warszawy w roku 1975, gdzie pracowała do 1981 w Teatrze Powszechnym. Jej syn, Marcin Troński, jest również aktorem.
