JEDWABSKI WOJCIECH ANTONI, działacz polonijny
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''WOJCIECH ANTONI JEDWABSKI''' (28 XI 1890 Lalkowy koło Starogardu – 26 II 1967 Gdańsk), działacz polonijny. Brał udział w powstaniu wielkopolskim. Obok [[KUBACZ FRANCISZEK | Franciszka Kubacza]] i [[ŁANGOWSKI BONIFACY | Bonifacego Łangowskiego]] podczas negocjacji nad konwencją polsko-gdańską w Paryżu reprezentował Polonię gdańską. Był członkiem Narodowej Partii Robotniczej i [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]]. Należał do inspiratorów powołania [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]] i współorganizatorów [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Gdańskiej Macierzy Szkolnej]], powstania Domu Polskiego przy ul. Wałowej, Towarzystwa Śpiewaczego „Moniuszko”, budowy boiska sportowego, którym następnie dysponował [[GEDANIA, klub sportowy | Klub Sportowy Gedania]]. W 1919 roku wybrany do [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], poseł do [[VOLKSTAG | Volkstagu]] I i II kadencji (1920–1923 i 1924–1927). W latach 1923–1925 prezes Okręgu I Gdańskiego [[TOWARZYSTWO GIMNASTYCZNE „SOKÓŁ” | Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]]. W okresie 1925–1939 pracował w [[DYREKCJA KOLEI | Dyrekcji Kolei]]. Był prezesem Zjednoczenia Kolejarzy Polskich. Aresztowany 1 IX 1939, okres II wojny światowej spędził w więzieniach i obozach koncentracyjnych. W latach 1954–1965 członek Miejskiej Rady Narodowej (zob. [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]]). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''WOJCIECH ANTONI JEDWABSKI''' (28 XI 1890 Lalkowy koło Starogardu – 26 II 1967 Gdańsk), działacz polonijny. Brał udział w powstaniu wielkopolskim. Obok [[KUBACZ FRANCISZEK | Franciszka Kubacza]] i [[ŁANGOWSKI BONIFACY | Bonifacego Łangowskiego]] podczas negocjacji nad konwencją polsko-gdańską w Paryżu reprezentował Polonię gdańską. Był członkiem Narodowej Partii Robotniczej i [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]]. Należał do inspiratorów powołania [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]] i współorganizatorów [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Gdańskiej Macierzy Szkolnej]], powstania Domu Polskiego przy ul. Wałowej, Towarzystwa Śpiewaczego „Moniuszko”, budowy boiska sportowego, którym następnie dysponował [[GEDANIA, klub sportowy | Klub Sportowy Gedania]]. W 1919 roku wybrany do [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], poseł do [[VOLKSTAG | Volkstagu]] I i II kadencji (1920–1923 i 1924–1927). W latach 1923–1925 prezes Okręgu I Gdańskiego [[TOWARZYSTWO GIMNASTYCZNE „SOKÓŁ” | Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]]. W okresie 1925–1939 pracował w [[DYREKCJA KOLEI | Dyrekcji Kolei]]. Był prezesem Zjednoczenia Kolejarzy Polskich. Aresztowany 1 IX 1939, okres II wojny światowej spędził w więzieniach i obozach koncentracyjnych w Stutthofie, Sachsenhausen, Mauthausen. Po 1945 pracownik umysłowy w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Gdańsku. W latach 1954–1965 członek Miejskiej Rady Narodowej (zob. [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]]). Do 1959 prezes Zarządu Obwodu Gdańskiego Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich, następnie członek Komisji Rewizyjnej. Wiceprezes gdańskiego zarządu okręgu Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Członek PZPR. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim OOP, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Medalem 10-lecia PRL, odznaką Za Zasługi dla Gdańska, Zasłużonym Ziemi Gdańskiej, Odznaką Tysiąclecia. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 21:21, 29 cze 2019
WOJCIECH ANTONI JEDWABSKI (28 XI 1890 Lalkowy koło Starogardu – 26 II 1967 Gdańsk), działacz polonijny. Brał udział w powstaniu wielkopolskim. Obok Franciszka Kubacza i Bonifacego Łangowskiego podczas negocjacji nad konwencją polsko-gdańską w Paryżu reprezentował Polonię gdańską. Był członkiem Narodowej Partii Robotniczej i Zjednoczenia Zawodowego Polskiego. Należał do inspiratorów powołania Gminy Polskiej i współorganizatorów Gdańskiej Macierzy Szkolnej, powstania Domu Polskiego przy ul. Wałowej, Towarzystwa Śpiewaczego „Moniuszko”, budowy boiska sportowego, którym następnie dysponował Klub Sportowy Gedania. W 1919 roku wybrany do Rady Miejskiej, poseł do Volkstagu I i II kadencji (1920–1923 i 1924–1927). W latach 1923–1925 prezes Okręgu I Gdańskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W okresie 1925–1939 pracował w Dyrekcji Kolei. Był prezesem Zjednoczenia Kolejarzy Polskich. Aresztowany 1 IX 1939, okres II wojny światowej spędził w więzieniach i obozach koncentracyjnych w Stutthofie, Sachsenhausen, Mauthausen. Po 1945 pracownik umysłowy w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Gdańsku. W latach 1954–1965 członek Miejskiej Rady Narodowej (zob. Rada Miejska). Do 1959 prezes Zarządu Obwodu Gdańskiego Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich, następnie członek Komisji Rewizyjnej. Wiceprezes gdańskiego zarządu okręgu Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Członek PZPR. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim OOP, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Medalem 10-lecia PRL, odznaką Za Zasługi dla Gdańska, Zasłużonym Ziemi Gdańskiej, Odznaką Tysiąclecia. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
