SZABLEWSKI ALOJZY, inżynier, działacz opozycji demokratycznej
m |
(mail BŚ 02.05.2017) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| − | '''ALOJZY SZABLEWSKI''' (ur. 4 VII 1925 Tczew), inżynier, działacz opozycji. W 1944 roku jako żołnierz Armii Krajowej brał udział w powstaniu warszawskim. W latach 1944–1945 zatrudniony w Fabryce Maszyn Rolniczych, od marca do maja 1945 w Starostwie Powiatowym w Tczewie. W okresie 1951–52 pracownik w Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Tczewie, 1952–1990 projektant w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]]. W 1963 roku ukończył Wydział Budowy Okrętów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]. W grudniu 1970, w czerwcu 1976 i w sierpniu 1980 uczestnik protestów w Stoczni Gdańskiej. Od września 1980 roku w [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]]; członek Prezydium Komitetu Zakładowego, w marcu–kwietniu 1981 jeden z inicjatorów odwołania [[WALENTYNOWICZ ANNA | Anny Walentynowicz]] z Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego. Od listopada 1981 przewodniczący Komisji Zakładowej. Od 13 do 15 XII 1981 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej, przewodniczący Zakładowego Komitetu Strajkowego. 15 XII 1981 aresztowany, osadzony w gdańskim [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym]]. 28 V 1982 skazany wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku na 2 lata więzienia w zawieszeniu, po ogłoszeniu wyroku zwolniony. Po wyjściu współzałożyciel i szef Tajnej Komisji Zakładowej Solidarności w Stoczni Gdańskiej (współorganizator pomocy dla rodzin osób represjonowanych, zbierania składek, wydawania podziemnego pisma „Rozwaga i Solidarność”, dokumentów: Karta 84, Posłanie do ujarzmionych narodów Europy Środkowej, druków okolicznościowych). W maju i sierpniu 1988 roku przewodniczący Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, w sierpniu 1988 członek Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Od 1990 roku na emeryturze. W 1991–1995 w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym, 1996–2000 w Ruchu Odbudowy Polski. W 1991–1993 poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. Od roku 1994 członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych Godność w Gdańsku, od 2003 członek Stowarzyszenia Solidarni z Kolebki. Odznaczony m.in.: w 2006 roku Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''ALOJZY SZABLEWSKI''' (ur. 4 VII 1925 Tczew – 30 IV 2017 Gdańdsk), inżynier, działacz opozycji. W 1944 roku jako żołnierz Armii Krajowej brał udział w powstaniu warszawskim. W latach 1944–1945 zatrudniony w Fabryce Maszyn Rolniczych, od marca do maja 1945 w Starostwie Powiatowym w Tczewie. W okresie 1951–52 pracownik w Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Tczewie, 1952–1990 projektant w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]]. W 1963 roku ukończył Wydział Budowy Okrętów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]. W grudniu 1970, w czerwcu 1976 i w sierpniu 1980 uczestnik protestów w Stoczni Gdańskiej. Od września 1980 roku w [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]]; członek Prezydium Komitetu Zakładowego, w marcu–kwietniu 1981 jeden z inicjatorów odwołania [[WALENTYNOWICZ ANNA | Anny Walentynowicz]] z Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego. Od listopada 1981 przewodniczący Komisji Zakładowej. Od 13 do 15 XII 1981 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej, przewodniczący Zakładowego Komitetu Strajkowego. 15 XII 1981 aresztowany, osadzony w gdańskim [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym]]. 28 V 1982 skazany wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku na 2 lata więzienia w zawieszeniu, po ogłoszeniu wyroku zwolniony. Po wyjściu współzałożyciel i szef Tajnej Komisji Zakładowej Solidarności w Stoczni Gdańskiej (współorganizator pomocy dla rodzin osób represjonowanych, zbierania składek, wydawania podziemnego pisma „Rozwaga i Solidarność”, dokumentów: Karta 84, Posłanie do ujarzmionych narodów Europy Środkowej, druków okolicznościowych). W maju i sierpniu 1988 roku przewodniczący Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, w sierpniu 1988 członek Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Od 1990 roku na emeryturze. W 1991–1995 w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym, 1996–2000 w Ruchu Odbudowy Polski. W 1991–1993 poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. Od roku 1994 członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych Godność w Gdańsku, od 2003 członek Stowarzyszenia Solidarni z Kolebki. Odznaczony m.in.: w 1999 za zasługi dla Polski medalem Polonia Mater Nostra Est, w 2006 roku Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, w 2016 Krzyżem Wolności i Solidarności. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 07:37, 17 maj 2017
ALOJZY SZABLEWSKI (ur. 4 VII 1925 Tczew – 30 IV 2017 Gdańdsk), inżynier, działacz opozycji. W 1944 roku jako żołnierz Armii Krajowej brał udział w powstaniu warszawskim. W latach 1944–1945 zatrudniony w Fabryce Maszyn Rolniczych, od marca do maja 1945 w Starostwie Powiatowym w Tczewie. W okresie 1951–52 pracownik w Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Tczewie, 1952–1990 projektant w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym Stoczni Gdańskiej im. Lenina. W 1963 roku ukończył Wydział Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej. W grudniu 1970, w czerwcu 1976 i w sierpniu 1980 uczestnik protestów w Stoczni Gdańskiej. Od września 1980 roku w Solidarności; członek Prezydium Komitetu Zakładowego, w marcu–kwietniu 1981 jeden z inicjatorów odwołania Anny Walentynowicz z Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego. Od listopada 1981 przewodniczący Komisji Zakładowej. Od 13 do 15 XII 1981 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej, przewodniczący Zakładowego Komitetu Strajkowego. 15 XII 1981 aresztowany, osadzony w gdańskim Areszcie Śledczym. 28 V 1982 skazany wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku na 2 lata więzienia w zawieszeniu, po ogłoszeniu wyroku zwolniony. Po wyjściu współzałożyciel i szef Tajnej Komisji Zakładowej Solidarności w Stoczni Gdańskiej (współorganizator pomocy dla rodzin osób represjonowanych, zbierania składek, wydawania podziemnego pisma „Rozwaga i Solidarność”, dokumentów: Karta 84, Posłanie do ujarzmionych narodów Europy Środkowej, druków okolicznościowych). W maju i sierpniu 1988 roku przewodniczący Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, w sierpniu 1988 członek Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Od 1990 roku na emeryturze. W 1991–1995 w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym, 1996–2000 w Ruchu Odbudowy Polski. W 1991–1993 poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. Od roku 1994 członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych Godność w Gdańsku, od 2003 członek Stowarzyszenia Solidarni z Kolebki. Odznaczony m.in.: w 1999 za zasługi dla Polski medalem Polonia Mater Nostra Est, w 2006 roku Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, w 2016 Krzyżem Wolności i Solidarności.
