SERAFITKI
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | SERAFITKI, inaczej Córki Matki Bożej Bolesnej, zgromadzenie, początkowo tzw. bezhabitowe, założone 1881 w zaborze ros. przez bł. Honorata Koźmińskiego oraz matkę Małgorzatę Szewczyk. Od 1891 – habitowe (w Galicji), zatwierdzone ostatecznie 1953. Powołane z zadaniem odrodzenia rel. i moralnego narodu, zajmowały się gł. opieką nad ludźmi niesamodzielnymi, chorymi, bezdomnymi, niepełnosprawnymi, jak również pracowały jako katechetki, kancelistki, zakrystianki i organistki w parafiach. W Gd. od 1947, w miejsce q boromeuszek, w parafii przy q kośc. Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Łąkowej. Prowadziły tu przedszkole Caritasu (ul. Łąkowa 4) do czasu przejęcia przez państwo (budynek zlikwidowano podczas przebudowy ulicy). Do 1967 pozostawały na Dolnym Mieście, katechizując i wspomagając pracę kancelarii parafialnej. W 1967 przeniosły się na Żabiankę i zamieszkały w bloku przy ul. Wejhera, podejmując pracę na rzecz parafii przy q kośc. św. Antoniego w Brzeźnie oraz q kośc. św. Jakuba w Oliwie, ponadto wspomagając pracę tamtejszej kurii biskupiej. W 1971 przydzielono je do pracy w q kośc. NMP Królowej Różańca Świętego na Przymorzu, gdzie zamieszkały 1980, początkowo w części plebanii przy ul. Zwycięzców 19 (ob. pl. NMP 1), od 1997 w Domu Parafialnym im. św. Franciszka przy pl. NMP 2, gdzie stworzyły ośmioosobową wspólnotę skupioną głównie na pracy kancelaryjnej i katechetycznej. W 1985–94 część sióstr zamieszkała przy ul. Kołobrzeskiej 54a, wspomagając parafię przy q kośc. św. Brata Alberta przy ul. Olsztyńskiej 2; wspólnota ta uległa likwidacji. Od 1990 prowadzą kancelarię w parafii przy q kośc. św. Józefa na Przymorzu (dom zakonny z trzyosobową wspólnotą początkowo w mieszkaniu przy ul. Chłopskiej, od 1995 w kompleksie parafialnym przy ul. Jagiellońskiej 9). Od 1992 czteroosobowa wspólnota pracuje ponadto w parafii przy q kośc. św. Jadwigi Królowej na q Oruni Górnej (dom zakonny znajdował się pocz. przy ul. Uranowej 12, od 2006 przy ul. Krzemowej 3). Poza pracą kancelaryjną i w zakrystii, zajmują się także katechizacją. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''SERAFITKI''', inaczej Córki Matki Bożej Bolesnej, zgromadzenie, początkowo tzw. bezhabitowe, założone 1881 w zaborze ros. przez bł. Honorata Koźmińskiego oraz matkę Małgorzatę Szewczyk. Od 1891 – habitowe (w Galicji), zatwierdzone ostatecznie 1953. Powołane z zadaniem odrodzenia rel. i moralnego narodu, zajmowały się gł. opieką nad ludźmi niesamodzielnymi, chorymi, bezdomnymi, niepełnosprawnymi, jak również pracowały jako katechetki, kancelistki, zakrystianki i organistki w parafiach. W Gd. od 1947, w miejsce q boromeuszek, w parafii przy q kośc. Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Łąkowej. Prowadziły tu przedszkole Caritasu (ul. Łąkowa 4) do czasu przejęcia przez państwo (budynek zlikwidowano podczas przebudowy ulicy). Do 1967 pozostawały na Dolnym Mieście, katechizując i wspomagając pracę kancelarii parafialnej. W 1967 przeniosły się na Żabiankę i zamieszkały w bloku przy ul. Wejhera, podejmując pracę na rzecz parafii przy q kośc. św. Antoniego w Brzeźnie oraz q kośc. św. Jakuba w Oliwie, ponadto wspomagając pracę tamtejszej kurii biskupiej. W 1971 przydzielono je do pracy w q kośc. NMP Królowej Różańca Świętego na Przymorzu, gdzie zamieszkały 1980, początkowo w części plebanii przy ul. Zwycięzców 19 (ob. pl. NMP 1), od 1997 w Domu Parafialnym im. św. Franciszka przy pl. NMP 2, gdzie stworzyły ośmioosobową wspólnotę skupioną głównie na pracy kancelaryjnej i katechetycznej. W 1985–94 część sióstr zamieszkała przy ul. Kołobrzeskiej 54a, wspomagając parafię przy q kośc. św. Brata Alberta przy ul. Olsztyńskiej 2; wspólnota ta uległa likwidacji. Od 1990 prowadzą kancelarię w parafii przy q kośc. św. Józefa na Przymorzu (dom zakonny z trzyosobową wspólnotą początkowo w mieszkaniu przy ul. Chłopskiej, od 1995 w kompleksie parafialnym przy ul. Jagiellońskiej 9). Od 1992 czteroosobowa wspólnota pracuje ponadto w parafii przy q kośc. św. Jadwigi Królowej na q Oruni Górnej (dom zakonny znajdował się pocz. przy ul. Uranowej 12, od 2006 przy ul. Krzemowej 3). Poza pracą kancelaryjną i w zakrystii, zajmują się także katechizacją. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:36, 3 mar 2013
SERAFITKI, inaczej Córki Matki Bożej Bolesnej, zgromadzenie, początkowo tzw. bezhabitowe, założone 1881 w zaborze ros. przez bł. Honorata Koźmińskiego oraz matkę Małgorzatę Szewczyk. Od 1891 – habitowe (w Galicji), zatwierdzone ostatecznie 1953. Powołane z zadaniem odrodzenia rel. i moralnego narodu, zajmowały się gł. opieką nad ludźmi niesamodzielnymi, chorymi, bezdomnymi, niepełnosprawnymi, jak również pracowały jako katechetki, kancelistki, zakrystianki i organistki w parafiach. W Gd. od 1947, w miejsce q boromeuszek, w parafii przy q kośc. Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Łąkowej. Prowadziły tu przedszkole Caritasu (ul. Łąkowa 4) do czasu przejęcia przez państwo (budynek zlikwidowano podczas przebudowy ulicy). Do 1967 pozostawały na Dolnym Mieście, katechizując i wspomagając pracę kancelarii parafialnej. W 1967 przeniosły się na Żabiankę i zamieszkały w bloku przy ul. Wejhera, podejmując pracę na rzecz parafii przy q kośc. św. Antoniego w Brzeźnie oraz q kośc. św. Jakuba w Oliwie, ponadto wspomagając pracę tamtejszej kurii biskupiej. W 1971 przydzielono je do pracy w q kośc. NMP Królowej Różańca Świętego na Przymorzu, gdzie zamieszkały 1980, początkowo w części plebanii przy ul. Zwycięzców 19 (ob. pl. NMP 1), od 1997 w Domu Parafialnym im. św. Franciszka przy pl. NMP 2, gdzie stworzyły ośmioosobową wspólnotę skupioną głównie na pracy kancelaryjnej i katechetycznej. W 1985–94 część sióstr zamieszkała przy ul. Kołobrzeskiej 54a, wspomagając parafię przy q kośc. św. Brata Alberta przy ul. Olsztyńskiej 2; wspólnota ta uległa likwidacji. Od 1990 prowadzą kancelarię w parafii przy q kośc. św. Józefa na Przymorzu (dom zakonny z trzyosobową wspólnotą początkowo w mieszkaniu przy ul. Chłopskiej, od 1995 w kompleksie parafialnym przy ul. Jagiellońskiej 9). Od 1992 czteroosobowa wspólnota pracuje ponadto w parafii przy q kośc. św. Jadwigi Królowej na q Oruni Górnej (dom zakonny znajdował się pocz. przy ul. Uranowej 12, od 2006 przy ul. Krzemowej 3). Poza pracą kancelaryjną i w zakrystii, zajmują się także katechizacją.
