BAIL HUGO, nadburmistrz Gdańska
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | BAIL HUGO (21 III 1863 Gdańsk-Wrzeszcz – 20 XII 1942 Gdańsk), prawnik. Syn q Theodora Karla Baila. W 1870–81 uczeń q szkoły św. Jana, maturę zdał 1883 w q Gimnazjum Miejskim, studiował prawo na uniw. w Heidelbergu i Lipsku. Od 1886 dr prawa, pracował jako sędzia i adwokat w Kwidzynie i Poznaniu. Od 7 V 1895 etatowy radca w Zarządzie Miasta w Gd. W 1910–21 był drugim burmistrzem Gd., po śmierci nadburmistrza q Heinricha Scholtza od 8 X 1918 do 19 II 1919 pełnił jego obowiązki w trudnym okresie napięć rewolucyjnych w Niemczech i w Gd. Po 1921 wrócił do zawodu adwokata. Zmarł w następstwie wypadku ulicznego. Tradycje prawnicze kontynuował syn Theodor. {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''BAIL HUGO''' (21 III 1863 Gdańsk-Wrzeszcz – 20 XII 1942 Gdańsk), prawnik. Syn q Theodora Karla Baila. W 1870–81 uczeń q szkoły św. Jana, maturę zdał 1883 w q Gimnazjum Miejskim, studiował prawo na uniw. w Heidelbergu i Lipsku. Od 1886 dr prawa, pracował jako sędzia i adwokat w Kwidzynie i Poznaniu. Od 7 V 1895 etatowy radca w Zarządzie Miasta w Gd. W 1910–21 był drugim burmistrzem Gd., po śmierci nadburmistrza q Heinricha Scholtza od 8 X 1918 do 19 II 1919 pełnił jego obowiązki w trudnym okresie napięć rewolucyjnych w Niemczech i w Gd. Po 1921 wrócił do zawodu adwokata. Zmarł w następstwie wypadku ulicznego. Tradycje prawnicze kontynuował syn Theodor. {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:25, 3 lut 2013
BAIL HUGO (21 III 1863 Gdańsk-Wrzeszcz – 20 XII 1942 Gdańsk), prawnik. Syn q Theodora Karla Baila. W 1870–81 uczeń q szkoły św. Jana, maturę zdał 1883 w q Gimnazjum Miejskim, studiował prawo na uniw. w Heidelbergu i Lipsku. Od 1886 dr prawa, pracował jako sędzia i adwokat w Kwidzynie i Poznaniu. Od 7 V 1895 etatowy radca w Zarządzie Miasta w Gd. W 1910–21 był drugim burmistrzem Gd., po śmierci nadburmistrza q Heinricha Scholtza od 8 X 1918 do 19 II 1919 pełnił jego obowiązki w trudnym okresie napięć rewolucyjnych w Niemczech i w Gd. Po 1921 wrócił do zawodu adwokata. Zmarł w następstwie wypadku ulicznego. Tradycje prawnicze kontynuował syn Theodor.
