PRZEWŁOCKA IRENA, pisarka
(dodanie fotografii) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Okładka książki „Błędne ognie nad Ukajali” Ireny Przewłockiej.JPG|thumb|Okładka książki Ireny Przewłockiej]] | [[File:Okładka książki „Błędne ognie nad Ukajali” Ireny Przewłockiej.JPG|thumb|Okładka książki Ireny Przewłockiej]] | ||
| − | + | [[File:Przewłocka_Irena_biblioteka-Pracownia.jpg|thumb|Okładka książki ''Dziecko Diabła'', 1971]] | |
'''IRENA PRZEWŁOCKA''' (28 VIII 1911 Haczanówka – 23 XII 1993 Sopot), z domu Dżogi, prozaiczka, autorka utworów dla dzieci. Po maturze w Gimnazjum Klasycznym im. S. Konarskiego w Złoczowie studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1935 roku magister, w 1936 doktor filozofii na podstawie pracy ''Tragizm Żeromskiego''. Podczas II wojny światowej mieszkała w Warszawie, od 1945 roku w Sopocie. Od maja 1945 w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku inspektor od spraw organizacji życia społecznego. Debiutowała w roku 1946 na łamach czasopisma „Wiatr od Morza”, reportażem ''I znów jesteśmy w Bytowie''. W latach 1950–1951 pracowała w [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosie Wybrzeża”]], 1951–1952 w Wydawnictwie Morskim. W późniejszym okresie nie była zatrudniona na etacie. Współpracowała z Polskim Radiem, publikowała powieści, opowiadania, reportaże. W okresie 1956–1959 prezes Oddziału Gdańskiego Związku Literatów Polskich. Autorka powieści: ''Miasto w ogniu'' (1949), ''Serce na trapie'' (1950), ''Światło na maszcie'' (1951), ''Z którego paragrafu?'' (1957), ''Błędne ognie nad Ukajali'' (1961), ''Dom ze szkła'' (1965), ''Zerwane pieczęcie'' (1973), ''Niewidoczne ślady'' (1980), ''W sercu kanadyjskiej puszczy'' (1986), słuchowisk radiowych: ''Zagadkowy gość'' (1953), ''Paweł Skuda'' (1954), ''Twarz Golema'' (1959), ''Trzymam cię mocno, Afryko'' (1960), ''Syn wroga'' (1963), ''Nikt tego nie widział'' (1970). {{author: MGS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''IRENA PRZEWŁOCKA''' (28 VIII 1911 Haczanówka – 23 XII 1993 Sopot), z domu Dżogi, prozaiczka, autorka utworów dla dzieci. Po maturze w Gimnazjum Klasycznym im. S. Konarskiego w Złoczowie studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1935 roku magister, w 1936 doktor filozofii na podstawie pracy ''Tragizm Żeromskiego''. Podczas II wojny światowej mieszkała w Warszawie, od 1945 roku w Sopocie. Od maja 1945 w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku inspektor od spraw organizacji życia społecznego. Debiutowała w roku 1946 na łamach czasopisma „Wiatr od Morza”, reportażem ''I znów jesteśmy w Bytowie''. W latach 1950–1951 pracowała w [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosie Wybrzeża”]], 1951–1952 w Wydawnictwie Morskim. W późniejszym okresie nie była zatrudniona na etacie. Współpracowała z Polskim Radiem, publikowała powieści, opowiadania, reportaże. W okresie 1956–1959 prezes Oddziału Gdańskiego Związku Literatów Polskich. Autorka powieści: ''Miasto w ogniu'' (1949), ''Serce na trapie'' (1950), ''Światło na maszcie'' (1951), ''Z którego paragrafu?'' (1957), ''Błędne ognie nad Ukajali'' (1961), ''Dom ze szkła'' (1965), ''Zerwane pieczęcie'' (1973), ''Niewidoczne ślady'' (1980), ''W sercu kanadyjskiej puszczy'' (1986), słuchowisk radiowych: ''Zagadkowy gość'' (1953), ''Paweł Skuda'' (1954), ''Twarz Golema'' (1959), ''Trzymam cię mocno, Afryko'' (1960), ''Syn wroga'' (1963), ''Nikt tego nie widział'' (1970). {{author: MGS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:58, 6 sty 2016
IRENA PRZEWŁOCKA (28 VIII 1911 Haczanówka – 23 XII 1993 Sopot), z domu Dżogi, prozaiczka, autorka utworów dla dzieci. Po maturze w Gimnazjum Klasycznym im. S. Konarskiego w Złoczowie studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1935 roku magister, w 1936 doktor filozofii na podstawie pracy Tragizm Żeromskiego. Podczas II wojny światowej mieszkała w Warszawie, od 1945 roku w Sopocie. Od maja 1945 w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku inspektor od spraw organizacji życia społecznego. Debiutowała w roku 1946 na łamach czasopisma „Wiatr od Morza”, reportażem I znów jesteśmy w Bytowie. W latach 1950–1951 pracowała w „Głosie Wybrzeża”, 1951–1952 w Wydawnictwie Morskim. W późniejszym okresie nie była zatrudniona na etacie. Współpracowała z Polskim Radiem, publikowała powieści, opowiadania, reportaże. W okresie 1956–1959 prezes Oddziału Gdańskiego Związku Literatów Polskich. Autorka powieści: Miasto w ogniu (1949), Serce na trapie (1950), Światło na maszcie (1951), Z którego paragrafu? (1957), Błędne ognie nad Ukajali (1961), Dom ze szkła (1965), Zerwane pieczęcie (1973), Niewidoczne ślady (1980), W sercu kanadyjskiej puszczy (1986), słuchowisk radiowych: Zagadkowy gość (1953), Paweł Skuda (1954), Twarz Golema (1959), Trzymam cię mocno, Afryko (1960), Syn wroga (1963), Nikt tego nie widział (1970).
