LINDE JOHANN WILHELM, pastor kościoła św. Ducha
(uzupełnienia MrGl (e-mail z 4.02.2015)) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''JOHANN WILHELM LINDE''' (14 I 1760 Toruń – 16 II 1840 Gdańsk), pastor. Syn mistrza ślusarskiego Johanna Jacobsena, przybyłego około 1749 roku do Torunia ze Szwecji, brat lingwisty Samuela. Od 1772 roku był uczniem gimnazjum w Toruniu, studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku (1778–1781) i Halle (1781–1782), gdzie uzyskał tytuł doktora z teologii. Od roku 1782 w Gdańsku, początkowo nauczyciel prywatny, od wyboru 30 I 1792 do śmierci pastor | + | [[File:Johann_Wilhelm_Linde.jpg|thumb|Johann Wilhelm Linde, około 1820]] |
+ | '''JOHANN WILHELM LINDE''' (14 I 1760 Toruń – 16 II 1840 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. DUCHA | kościoła św. Ducha]]. Syn mistrza ślusarskiego Johanna Jacobsena, przybyłego około 1749 roku do Torunia ze Szwecji, brat lingwisty Samuela. Od 1772 roku był uczniem gimnazjum w Toruniu, studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku (1778–1781) i Halle (1781–1782), gdzie uzyskał tytuł doktora z teologii.<br/><br/> | ||
+ | Od roku 1782 w Gdańsku, początkowo nauczyciel prywatny, od wyboru 30 I 1792 do śmierci pastor kościoła św. Ducha, w którym do około 1815 roku głosił kazania w języku polskim. Od 1817 inspektor szkolny dla rejonu Żuław Gdańskich, od 1823 także superintendent tego rejonu. W roku 1824 doktor honoris causa uniwersytetu w Greifswaldzie za prace literackie (publikowane między innymi w „Danziger Abendzeitung”), w 1836 honorowy obywatel Torunia. Członek między innymi [[TOWARZYSTWO BIBLIJNE | Towarzystwa Biblijnego]] i [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]]. <br/><br/> | ||
+ | Od 1793 roku żonaty z Concordią Eleonorą Ohlert (1772 – 25 IV 1856 Gdańsk). Miał niezamężne córki: Ernestinę Friederikę (1809 – 30 VI 1843 Gdańsk), rentierkę, Anne Anette Elisabeth (1813 Gdańsk – 30 X 1874 Gdańsk) i Wilhelminę (zm. po 1856). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:25, 8 gru 2019
JOHANN WILHELM LINDE (14 I 1760 Toruń – 16 II 1840 Gdańsk), pastor kościoła św. Ducha. Syn mistrza ślusarskiego Johanna Jacobsena, przybyłego około 1749 roku do Torunia ze Szwecji, brat lingwisty Samuela. Od 1772 roku był uczniem gimnazjum w Toruniu, studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku (1778–1781) i Halle (1781–1782), gdzie uzyskał tytuł doktora z teologii.
Od roku 1782 w Gdańsku, początkowo nauczyciel prywatny, od wyboru 30 I 1792 do śmierci pastor kościoła św. Ducha, w którym do około 1815 roku głosił kazania w języku polskim. Od 1817 inspektor szkolny dla rejonu Żuław Gdańskich, od 1823 także superintendent tego rejonu. W roku 1824 doktor honoris causa uniwersytetu w Greifswaldzie za prace literackie (publikowane między innymi w „Danziger Abendzeitung”), w 1836 honorowy obywatel Torunia. Członek między innymi Towarzystwa Biblijnego i Towarzystwa Pokoju.
Od 1793 roku żonaty z Concordią Eleonorą Ohlert (1772 – 25 IV 1856 Gdańsk). Miał niezamężne córki: Ernestinę Friederikę (1809 – 30 VI 1843 Gdańsk), rentierkę, Anne Anette Elisabeth (1813 Gdańsk – 30 X 1874 Gdańsk) i Wilhelminę (zm. po 1856).