BAUM WILHELM, lekarz, honorowy obywatel Gdańska
(uzupełnienia MrGl (e-mail z 5.01.2015)) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Baum Wilhelm.JPG|thumb|Wilhelm Baum]] | [[File:Baum Wilhelm.JPG|thumb|Wilhelm Baum]] | ||
− | '''WILHELM BAUM''' (10 XI 1799 Elbląg – 3 IX 1883 Getynga), lekarz. Syn elbląskiego kupca Samuela Gottlieba (25 XI 1752 – 12 IV 1822 Elbląg), brat [[BAUM GEORG | Georga]] i [[BAUM SAMUEL | Samuela]] Baumów. W roku 1818 ukończył gimnazjum w Elblągu, studiował medycynę w Królewcu, kontynuował w latach 1819–1822 w Getyndze i Berlinie, gdzie uzyskał dyplom doktora. Wiedzę uzupełniał w uczelniach Wiednia, Paryża, Londynu i we Włoszech (1824–1827). Od roku 1830 ordynator [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]]. Na nim spoczywała cała odpowiedzialność za walkę z epidemią cholery w Gdańsku w 1831 ([[EPIDEMIE 1801–1945 | epidemie 1801–1945]]). Za zasługi nadano mu w końcu 1831 roku [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta Gdańska]]. W roku 1842 został profesorem chirurgii uniwersytetu w Greifswaldzie, od 1848 profesor w Getyndze, od 1875 na emeryturze. Stosował nowatorskie metody operowania i leczenia chorych na polipy nosowe. Jego metody pracy miały duży wpływ na rozwój chirurgii czaszki. <br/><br/> 29 VIII 1830 roku w [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja) | kościele Bożego Ciała]] ożenił się z panną Marią Günther z Berlina (27 X 1810 – 29 II 1876 Getynga). Syn [[BAUM GEORG WILHELM | Georg Wilhelm]] był chirurgiem; | + | [[File:1_Wilhelm_Baum.jpg|thumb|Wilhelm Baum, 1880]] |
+ | '''WILHELM BAUM''' (10 XI 1799 Elbląg – 3 IX 1883 Getynga), lekarz. Syn elbląskiego kupca Samuela Gottlieba (25 XI 1752 – 12 IV 1822 Elbląg), brat [[BAUM GEORG | Georga]] i [[BAUM SAMUEL | Samuela]] Baumów. W roku 1818 ukończył gimnazjum w Elblągu, studiował medycynę w Królewcu (Königsberg), kontynuował w latach 1819–1822 w Getyndze i Berlinie, gdzie uzyskał dyplom doktora. Wiedzę uzupełniał w uczelniach Wiednia, Paryża, Londynu i we Włoszech (1824–1827). Od roku 1830 ordynator [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]]. Na nim spoczywała cała odpowiedzialność za walkę z epidemią cholery w Gdańsku w 1831 ([[EPIDEMIE 1801–1945 | epidemie 1801–1945]]). Za zasługi nadano mu w końcu 1831 roku [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta Gdańska]].<br/><br/> | ||
+ | W roku 1842 został profesorem chirurgii uniwersytetu w Greifswaldzie, od 1848 był rektorem tego uniwersytetu. Od 1849 profesor zwyczajny w Getyndze, był kierownikiem Katedry i Kliniki Chirurgii, a w latach 1855–1867 jednocześnie i Kliniki Ocznej, od 1875 na emeryturze. Uchodził za zręcznego chirurga, operującego szybko by ukrócić cierpienia pacjenta, nie zaprzestał tej metody nawet po wprowadzeniu narkozy. Stosował nowatorskie metody operowania i leczenia chorych na polipy nosowe. Jego metody pracy miały duży wpływ na rozwój chirurgii czaszki. <br/><br/> | ||
+ | 29 VIII 1830 roku w [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja) | kościele Bożego Ciała]] ożenił się z panną Marią Günther z Berlina (27 X 1810 – 29 II 1876 Getynga). Syn [[BAUM GEORG WILHELM | Georg Wilhelm]] był chirurgiem; córka Augusta (zm. 1866) była mężatką, córka Mathilda (11 III 1838 Gdańsk – 3 IV 1897 Sopot) pozostała panną i opiekowała się ojcem. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:33, 29 gru 2019
WILHELM BAUM (10 XI 1799 Elbląg – 3 IX 1883 Getynga), lekarz. Syn elbląskiego kupca Samuela Gottlieba (25 XI 1752 – 12 IV 1822 Elbląg), brat Georga i Samuela Baumów. W roku 1818 ukończył gimnazjum w Elblągu, studiował medycynę w Królewcu (Königsberg), kontynuował w latach 1819–1822 w Getyndze i Berlinie, gdzie uzyskał dyplom doktora. Wiedzę uzupełniał w uczelniach Wiednia, Paryża, Londynu i we Włoszech (1824–1827). Od roku 1830 ordynator Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). Na nim spoczywała cała odpowiedzialność za walkę z epidemią cholery w Gdańsku w 1831 ( epidemie 1801–1945). Za zasługi nadano mu w końcu 1831 roku honorowe obywatelstwo miasta Gdańska.
W roku 1842 został profesorem chirurgii uniwersytetu w Greifswaldzie, od 1848 był rektorem tego uniwersytetu. Od 1849 profesor zwyczajny w Getyndze, był kierownikiem Katedry i Kliniki Chirurgii, a w latach 1855–1867 jednocześnie i Kliniki Ocznej, od 1875 na emeryturze. Uchodził za zręcznego chirurga, operującego szybko by ukrócić cierpienia pacjenta, nie zaprzestał tej metody nawet po wprowadzeniu narkozy. Stosował nowatorskie metody operowania i leczenia chorych na polipy nosowe. Jego metody pracy miały duży wpływ na rozwój chirurgii czaszki.
29 VIII 1830 roku w kościele Bożego Ciała ożenił się z panną Marią Günther z Berlina (27 X 1810 – 29 II 1876 Getynga). Syn Georg Wilhelm był chirurgiem; córka Augusta (zm. 1866) była mężatką, córka Mathilda (11 III 1838 Gdańsk – 3 IV 1897 Sopot) pozostała panną i opiekowała się ojcem.