PETRUSCHKY JOHANNES, profesor Technische Hochschule Danzig
(uzupełnienia MrGl (e-mail z 7.07.2014)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Petruschky Johannes.JPG|thumb|Johannes Petruschky]] | [[File: Petruschky Johannes.JPG|thumb|Johannes Petruschky]] | ||
| − | '''JOHANNES PETRUSCHKY''' (23 VI 1863 Królewiec – po 1942), lekarz. Doktorat z medycyny uzyskał 7 VII 1888 w Królewcu, w latach 1891–1897 asystent Roberta Kocha w Berlinie | + | '''JOHANNES PETRUSCHKY''' (23 VI 1863 Królewiec – po 1942), lekarz bakteriolog, położnik, chirurg. Doktorat z medycyny uzyskał 7 VII 1888 w Królewcu, w latach 1891–1897 asystent Roberta Kocha w Berlinie. Od roku 1904 do 1934 docent, później profesor higieny i bakteriologii w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. W okresie 1897–1912 pełnił obowiązki dyrektora Zakładu Higieny i Bakteriologii (Bakteriologische Anstalt) przy [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu]] i jednocześnie w latach 1900–1912 [[LEKARZ MIEJSKI | lekarza miejskiego]]. Ponadto w latach 1897–1933 także lekarz prywatny (choroby wewnętrzne, pulmonolog). Podczas I wojny światowej zmobilizowany; jako specjalista od zagrożeń bakteriologicznych pozostawał w dyspozycji wojskowych służb sanitarnych. Na emeryturze od 1934. W latach 1912–1914 mieszkał przy Baumbachallee 5 (ul. Konopnickiej). Na emeryturze przeniósł się do swej willi w Berlinie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 00:06, 23 paź 2015
JOHANNES PETRUSCHKY (23 VI 1863 Królewiec – po 1942), lekarz bakteriolog, położnik, chirurg. Doktorat z medycyny uzyskał 7 VII 1888 w Królewcu, w latach 1891–1897 asystent Roberta Kocha w Berlinie. Od roku 1904 do 1934 docent, później profesor higieny i bakteriologii w Technische Hochschule Danzig. W okresie 1897–1912 pełnił obowiązki dyrektora Zakładu Higieny i Bakteriologii (Bakteriologische Anstalt) przy Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu i jednocześnie w latach 1900–1912 lekarza miejskiego. Ponadto w latach 1897–1933 także lekarz prywatny (choroby wewnętrzne, pulmonolog). Podczas I wojny światowej zmobilizowany; jako specjalista od zagrożeń bakteriologicznych pozostawał w dyspozycji wojskowych służb sanitarnych. Na emeryturze od 1934. W latach 1912–1914 mieszkał przy Baumbachallee 5 (ul. Konopnickiej). Na emeryturze przeniósł się do swej willi w Berlinie.
