PICHGEL MATHIAS II, złotnik
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu {{author: AFR}}”) |
(nowe_hasło_11.2017) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | [[ | + | '''MATTHIAS PICHGEL II''' (Pichiel; 9 V 1662 Gdańsk – 23 VIII 1723 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika [[PICHELL MATTHIAS I| Matthiasa Pichgela I]], u którego rozpoczął naukę zawodu w 1674 roku. Pracę mistrzowską wykonał w 1692 w warsztacie kuzyna [[PICHGEL CHRISTIAN I| Christiana Pichgela I]]. W 1696 roku otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE| obywatelstwo miejskie Gdańska]]. Funkcję starszego tutejszego [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu złotników]] pełnił w latach 1713 i 1721. Był ojcem Matthiasa i Johanna Jacoba, którzy kształcili się w warsztacie ojca, nie uzyskali jednak tytułów mistrzowskich.<br/><br/> |
− | {{author: AFR}} | + | Używał znaku warsztatowego z monogramem MP w owalu. Z jego dorobku wskazać można typowe wyroby gdańskie: trzy kufle z dekoracją biblijną i monetową (rynek antykwaryczny), kubek (Zamek Królewski na Wawelu), oraz przedmioty stołowe charakterystyczne dla XVIII wieku: świeczniki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie), łyżka wazowa (Muzeum Narodowe w Poznaniu), puszka na susz herbaciany (rynek antykwaryczny), a spośród wyrobów sakralnych patenę (Nowa Cerkiew), plakietę wotywną (Szynwałd), dzban liturgiczny (dawniej Madenau (Logwino)), dzban chrzcielny (dawniej [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I)| kościół Zbawiciela w Gdańsku]]).<br/><br/> |
+ | Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:09, 30 lis 2017
MATTHIAS PICHGEL II (Pichiel; 9 V 1662 Gdańsk – 23 VIII 1723 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika Matthiasa Pichgela I, u którego rozpoczął naukę zawodu w 1674 roku. Pracę mistrzowską wykonał w 1692 w warsztacie kuzyna Christiana Pichgela I. W 1696 roku otrzymał obywatelstwo miejskie Gdańska. Funkcję starszego tutejszego cechu złotników pełnił w latach 1713 i 1721. Był ojcem Matthiasa i Johanna Jacoba, którzy kształcili się w warsztacie ojca, nie uzyskali jednak tytułów mistrzowskich.
Używał znaku warsztatowego z monogramem MP w owalu. Z jego dorobku wskazać można typowe wyroby gdańskie: trzy kufle z dekoracją biblijną i monetową (rynek antykwaryczny), kubek (Zamek Królewski na Wawelu), oraz przedmioty stołowe charakterystyczne dla XVIII wieku: świeczniki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie), łyżka wazowa (Muzeum Narodowe w Poznaniu), puszka na susz herbaciany (rynek antykwaryczny), a spośród wyrobów sakralnych patenę (Nowa Cerkiew), plakietę wotywną (Szynwałd), dzban liturgiczny (dawniej Madenau (Logwino)), dzban chrzcielny (dawniej kościół Zbawiciela w Gdańsku).
Zob. też złotnictwo.